Ο δε παράνομος Ιούδας ουκ ηβουλήθη συνιέναι

Σε δύσκολη θέση φέρνει για άλλη μια φορά την κυβέρνηση ο Κ.Μητσοτάκης εκφράζοντας μαζί με τις ... ευχές του για το νέο έτος, που προβλέπει ιδιαιτέρως δύσκολο, έντονη ανησυχία για την ελληνική οικονομία.

Ενδεχομένως να χρειάζεται η βοήθεια των ξένων οργανισμών για τον προσδιορισμό του προβλήματος, λέει και προσθέτει ότι «τη δύσκολη αυτή ώρα πρέπει να δείξουμε όλοι υπευθυνότητα και αυτοσυγκράτηση».

Ακόμη, ασκώντας κριτική στις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών ο επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ τονίζει ότι η κρίση που ξέσπασε θα μας υποχρεώσει να αντιμετωπίσουμε τη σκληρή πραγματικότητα, αντιμετωπίζοντας τις συνέπειες των επιλογών μας, αφου επί δεκαετίες ζήσαμε δανειζόμενοι και αρνούμενοι τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.

Αναφορά έκανε και στα τελευταία επεισόδια που ακολούθησαν τη δολοφονία του παιδιού, τονίζοντας ότι πρέπει να συμφωνήσουν όλα τα κόμματα ότι πρέπει να περιφρουρηθεί και να γίνει σεβαστή η δημοκρατική νομιμότητα, την οποία η κυβέρνηση πρέπει να εγγυηθεί και αν υπάρξει ανάγκη να την επιβάλλει, όπως προβλέπει το Σύνταγμα.

«Δεκαετίες ζήσαμε πάνω από τις δυνάμεις μας, δανειζόμενοι και καταδικάζοντας τις επόμενες γενιές, ενώ ταυτόχρονα με πείσμα αρνηθήκαμε τις μεταρρυθμίσεις τις οποίες η σημερινή ευρωπαϊκή και παγκόσμια πραγματικότητα απαιτεί και τις οποίες εφάρμοσαν όλες οι άλλες χώρες της Ευρώπης. Υπό τις συνθήκες αυτές είναι φυσικό η βαριά διεθνής

οικονομική κρίση που ξέσπασε φέτος να μας προσγειώσει και να μας υποχρεώσει να αντιμετωπίσουμε τη σκληρή πραγματικότητα», τόνισε, ο πρώην πρωθυπουργός Κ.Μητσοτάκης, ο οποίος προσήλθε σε κεντρικό βιβλιοπωλείο της Αθήνας για τα καθιερωμένα πρωτοχρονιάτικα ψώνια, αναφερόμενος στην οικονομία.

Ο κ. Μητσοτάκης συμπλήρωσε ακόμα ότι «τη δύσκολη αυτή ώρα πρέπει όλοι να δείξουμε υπευθυνότητα και αυτοσυγκράτηση και να προσπαθήσουμε με δημοκρατικό διάλογο να προσδιορίσουμε το πρόβλημα ενδεχομένως με τη βοήθεια ξένων διεθνών οργανισμών και να υλοποιήσουμε με όσο το δυνατόν ευρύτερη δυνατή συναίνεση τις πολιτικές και κυρίως τις μεταρρυθμίσεις που δεν μπορούν να περιμένουν ούτε μια ημέρα».
Ο πρώην πρωθυπουργός ανέφερε ακόμη ότι πρέπει να συμφωνήσουν όλα τα κόμματα ότι πρέπει να περιφρουρηθεί και να γίνει σεβαστή η δημοκρατική νομιμότητα, την οποία η κυβέρνηση πρέπει να εγγυηθεί και αν υπάρξει ανάγκη να την επιβάλλει, όπως προβλέπει το Σύνταγμα.

Ο κ. Μητσοτάκης είπε ακόμη ότι είναι απαράδεκτο μικρές μειοψηφίες να παραβιάζουν αδίστακτα και προκλητικά τη νομιμότητα και να ζημιώνουν τη νομοταγή πλειοψηφία που μένει ανυπεράσπιστη.

Πρέπει να καταστεί, σημείωσε, απόλυτα σαφές ότι όλοι και πάντοτε είναι υποχρεωμένοι να σέβονται το νόμο της δημοκρατίας, γιατί διαφορετικά δεν υπάρχει κοινωνική γαλήνη, οικονομική ανάπτυξη, δημοκρατία.

Εάν συμβούν όλα αυτά, είπε, είμαι βέβαιος ότι με κοινή προσπάθεια η χώρα μας θα μπει σε μια νέα περίοδο ανόδου και δημιουργίας.

Ο πρώην πρωθυπουργός κατέληξε, λέγοντας «εύχομαι το 2009 να είναι ο πρώτος χρόνος αυτής της νέας ελπιδοφόρου πορείας και εύχομαι σε όλους υγεία και ευτυχία για το νέο έτος».

Newsroom ΔΟΛ

Έλληνας ως την άκρη των δακτύλων, όπως ο Θεμιστοκλής και ο Καραϊσκάκης.

Τα απόρρητα αρχεία του βρετανικού Φόρεϊν Όφις για την Ελλάδα του 1978
Μεγάλο ενδιαφέρον για το ΠΑΣΟΚ και συγκεκριμένα για τον αρχηγό του, Ανδρέα Παπανδρέου, επεδείκνυε το 1978 η βρετανική διπλωματία, όπως προκύπτει από τα αποχαρακτηρισθέντα εμπιστευτικά αρχεία του υπουργείου Εξωτερικών, που αφορούν στην περίοδο πριν από 30 χρόνια.
Οι Βρετανοί διπλωμάτες της πρεσβείας στην Αθήνα και του Φόρεϊν Όφις στο Λονδίνο σημείωναν ότι η ενίσχυση του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του Νοεμβρίου του 1977, που το είχε φέρει στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, καθιστούσε επιτακτική την ανάγκη δημιουργίας επαφών με το κόμμα και τον Παπανδρέου, έστω και αν επρόκειτο για έναν «απρόβλεπτο ατομιστή» ή έναν «πολιτικό χωρίς ηθικές αξίες», σύμφωνα με ορισμένα σχόλια.

Ο τότε Βρετανός πρέσβης στην Αθήνα σερ Μπρούκς Ρίτσαρντς επιδιώκει και κλείνει συνάντηση με τον Ανδρέα Παπανδρέου στο Κάστρι, όπου συνομιλούν για μια ώρα. Ακολούθως, σε εμπιστευτική του αναφορά γράφει για τον Ανδρέα Παπανδρέου:

«Σε αυτή τη φάση το κόμμα εξακολουθεί να είναι ο Ανδρέας Παπανδρέου, και ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι η πλέον ευφυής, λαμπρή αλλά και η πλέον διφορούμενη προσωπικότητα στην πολιτική σκηνή της σύγχρονης Ελλάδας. Παρά το γεγονός ότι έχει ζήσει την μισή ζωή του μέχρι σήμερα στην Αμερική παραμένει Έλληνας μέχρι τα άκρα των δαχτύλων του.

» Δεν νομίζω ότι μπορεί να θεωρείται σοσιαλιστής. Ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι όπως ο Θεμιστοκλής, ο οποίος αφού έσωσε την πόλη - κράτος της Αθήνας από τους Πέρσες, αυτομόλησε στον εχθρό ή όπως ο Καραϊσκάκης, ο οποίος στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου έλεγε: 'Όποτε θέλω είμαι άγγελος και όποτε θέλω είμαι διάβολος'. Στις αντικοινοτικές θέσεις που έχει ο Ανδρέας Παπανδρέου υπάρχουν περιθώρια για να κάνει διορθώσεις, αλλά η εχθρότητα που έχει εναντίον της Αμερικής και του ΝΑΤΟ είναι θεμελιώδης. Το όραμά του είναι για μια Ελλάδα αδέσμευτη, ουδέτερη που θα μπορεί να ζει με τις δικές της δυνατότητες και με τα πετροδολάρια του Καντάφι».

Ο Βρετανός πρέσβης επισημαίνει επίσης στην αναφορά του ότι στην ερώτησή του προς τον Ανδρέα Παπανδρέου πώς βλέπει την μελλοντική διάρθρωση του πολιτικού τοπίου στην Ελλάδα, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ απάντησε ότι δεν βλέπει να έχουν μέλλον τα κόμματα της ΕΔΗΚ και του ΚΚΕ εσωτερικού, τα περιφερειακά σοσιαλιστικά κόμματα. Για το ΚΚΕ εξωτερικού πρόβλεψε ότι δεν θα μπορέσει ποτέ να ξεπεράσει το ποσοστό του 12%.

Ένα εμπιστευτικό έγγραφο της βρετανικής πρεσβείας στην Ουάσιγκτον αποκαλύπτει ότι στις αρχές του 1978 τους επισκέφθηκε ο ελληνικής καταγωγής πράκτορας της CIA Τζορτζ Φιδάς και τους ενημέρωσε για τις πληροφορίες που είχε και για τις εκτιμήσεις του σχετικά με τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Ο Τζορτζ Φιδάς είπε στους Βρετανούς επισήμους ότι δύο παράγοντες ανέβασαν τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του Νοεμβρίου του 1977: Η απήχηση του Ανδρέα Παπανδρέου στους αγρότες, οι οποίοι ήταν φοβισμένοι με την Ευρωπαϊκή Κοινότητα γιατί είχαν δυσκολίες να πωλούν τα προϊόντα τους και η σχετικά μεγάλη αποχή η οποία ευνόησε τα αριστερά κόμματα.

Μεγάλη έκταση στα αρχεία αφιερώνεται στην επίσκεψη του τότε πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή στο Λονδίνο, όπου είχε συνάντηση με τον ομόλογό του, Τζέιμς Κάλαχαν, με σκοπό να ζητήσει την επίσπευση των διαδικασιών ένταξης της Ελλάδας στην ΕΟΚ. Οι Βρετανοί που τάσσονταν υπέρ της ελληνικής ένταξης χωρίς ωστόσο να βιάζονται, εξέταζαν επίσης σε βάθος τις ελληνοτουρκικές διαφορές. Μεγαλύτερη έμφαση δινόταν στις εξελίξεις στο Αιγαίο και στην προσπάθεια της Ελλάδας για τη δημιουργία ενός καθεστώτος ειδικής σχέσης με το ΝΑΤΟ, μετά την αποχώρησή της το ’74 από το στρατιωτικό σκέλος της συμμαχίας – ειδική σχέση στην οποία εναντιωνόταν η τουρκική κυβέρνηση του Μπουλέντ Ετσεβίτ.

Συχνές είναι επίσης οι αναφορές στις πρώτες ενδείξεις εσωκομματικών τριβών και διχόνοιας στους κόλπους της Νέας Δημοκρατίας, ενώ οι εκτιμήσεις συνέκλιναν στην περαιτέρω μείωση της επιρροής κομμάτων όπως η ΕΔΗΚ και το ΚΚΕ Εσωτερικών, περιορίζοντας τις επιλογές των κυβερνώντων Εργατικών στη Βρετανία για έναν συνομιλητή με παρόμοια ιδεολογία στην Ελλάδα. Εξεταζόταν επίσης το κατά πόσο το ΚΚΕ Εξωτερικού του Χαρίλαου Φλωράκη ήταν δυνατό να αποσπαστεί έστω και λίγο από τη γραμμή της Μόσχας ή να επανενωθεί με το ΚΚΕ Εσωτερικού.

Εντονότατη αποκαλύπτεται επίσης η κινητοποίηση της κυβέρνησης του Λονδίνου να πείσει την ελληνική κυβέρνηση για την αγορά σύγχρονων βρετανικών αρμάτων μάχης.

Το φαινόμενο ΠΑΣΟΚ και ο «οπορτουνιστής» αρχηγός με τα πολλά πρόσωπα

Σε μια προσπάθεια να οριστεί το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα που είχε πλέον την ψήφο του 25% των Ελλήνων, προς έκπληξη των Βρετανών Εργατικών που βρίσκονταν στην εξουσία, ο Βρετανός πρέσβης στην Αθήνα σερ Μπρουκ Ρίτσαρντς το περιγράφει ως ένα «μη-δογματικό μαρξιστικό κόμμα που στοχεύει σε μια ειρηνική μεταμόρφωση μέσω σημαντικών διαρθρωτικών αλλαγών που θα διασφαλιστούν με ένα νέο Σύνταγμα». Η δημοτικότητα του κόμματος κατά τους Βρετανούς αυξανόταν συνεχώς και μόλις πέντε μήνες μετά τις εκλογές θα μπορούσε να εξασφαλίσει σε μια νέα εκλογική μάχη το 30% των ψήφων του εκλογικού σώματος, «αλλά όχι το 35% όπως υποστήριξε σε συνέντευξή του στους Νιου Γιορκ Τάιμς ο ηγέτης του». Η ενίσχυση αυτή αποδιδόταν εν μέρει στη διαίρεση της ΕΔΗΚ, καθώς όπως σημειώνεται «σε κανέναν Έλληνα δεν αρέσει να υποστηρίζει το χαμένο».

Σε έγγραφο που αναφέρεται σε εκτιμήσεις της αμερικανικής CIA για την επάνοδο στο πολιτικό προσκήνιο του Ανδρέα Παπανδρέου, τονίζεται ότι το ενδεχόμενο ανάδειξής του ως επικρατέστερου διαδόχου στην εξουσία του Καραμανλή είναι «ένας πιθανός λόγος για μια αντισυνταγματική κίνηση υποστηρικτών της άκρας δεξιάς». Πάντως σε πολλές εμπιστευτικές αναφορές προς το Φόρεϊν Όφις οι Βρετανοί διπλωμάτες στην Ελλάδα επικαλούνται κορυφαίους Έλληνες πολιτικούς που θεωρούν ότι ο φόβος μιας νέας στρατιωτικής κατάλυσης του πολιτεύματος είναι πολύ πιο περιορισμένος σε σχέση με το 1967 – αν και όχι ανύπαρκτος.

Mεταξύ των παραγόντων που συνετέλεσαν στην ενίσχυση του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του ’77 σημειώνονται η αποχή και ο φόβος πολλών αγροτών από τις εξαγγελίες Καραμανλή περί ένταξης στην ΕΟΚ. Ο Παπανδρέου είχε κατορθώσει επίσης να εμφανιστεί πιο μετριοπαθής «περιορίζοντας τις χτυπητές μαρξιστικές θέσεις του προγράμματος του 1974», διατηρώντας ωστόσο παράλληλα την υποστήριξη πιο ριζοσπαστικών στοιχείων.

Στο ερώτημα τι θα ψήφιζε ένας οπαδός των Εργατικών αν μεταφερόταν στην Ελλάδα η απάντηση είναι «ξεκάθαρα ΠΑΣΟΚ», γράφει η βρετανική πρεσβεία, καθώς είναι ο κυριότερος εκπρόσωπος του σοσιαλισμού στην Ελλάδα, αν και μακριά από το ευρωπαϊκό πρότυπο της σοσιαλδημοκρατίας. Αν και το κόμμα λειτουργεί υπό έναν «απρόβλεπτο ατομιστή», στην Ελλάδα οι προσωπικότητες υποκαθιστούν τα προγράμματα, σχολιάζεται χαρακτηριστικά.

Το πλήρες κείμενο ΕΔΩ

Τέσσερις πρωην Υπουργοί μιλούν εκ πείρας.

Τα δραματικά γεγονότα που βιώνουμε τις τελευταίες μέρες, με αφορμή τον αναίτιο φόνο ενός δεκαπεντάχρονου μαθητή από σφαίρα αστυνομικού, αποτελούν την επιβεβαίωση της ανυπαρξίας μιας κυβέρνησης που υποσχέθηκε να «επανιδρύσει το κράτος» και το διέλυσε και το προοίμιο μιας γενικευμένης κοινωνικής έκρηξης που επέρχεται από τη συσσώρευση αδιεξόδων. Κομματισμός, αναξιοκρατία, διαφθορά και ατιμωρησία έχουν οδηγήσει τη χώρα σε τριπλή χρεοκοπία: οικονομική, πολιτική και ηθική. Ο φόνος ενός συμμαθητή τους ήταν η θρυαλλίδα που προκάλεσε την εξέγερση μιας γενιάς, που το παρόν την αγανακτεί και το μέλλον την τρομάζει.

Αναφέρομαι στο αυθόρμητο ξέσπασμα της οργής χιλιάδων μαθητών, σε ολόκληρη τη χώρα, που ξεχύθηκαν στους δρόμους, μόλις έγινε γνωστό το τραγικό γεγονός. Αυτή ήταν η αυθόρμητη, υγιής και ελπιδοφόρα -παρά τις όποιες ακρότητες- εξέγερση των νέων, όλων των κοινωνικών στρωμάτων, δημοσίων και ιδιωτικών σχολείων, με τη συμπαράσταση πολλών γονιών. Πρόκειται για αντίδραση λυτρωτική και διεκδικητική. Οι νέοι εξεγείρονται για τα φαινόμενα σήψης και διαφθοράς που τους πνίγουν. Διεκδικούν το μέλλον και όχι το ζόφο που τους προετοιμάζουν πολιτικές ηγεσίες κατώτερες των περιστάσεων.

Δεν αναφέρομαι στις βιαιότητες, τις λεηλασίες, τις καταστροφές και τους εμπρησμούς που ακολούθησαν τη νύχτα με πρόσχημα το χαμό του μαθητή. Στόχος των δυνάμεων που τα προκάλεσαν δεν ήταν η διεκδίκηση μιας καλύτερης κοινωνίας, αλλά η εκδίκηση και η κατεδάφιση της υπάρχουσας.

Στον πυρήνα της γενικευμένης κρίσης συμπεριλαμβάνεται η χρεοκοπία της δημόσιας εκπαίδευσης. Ομως η σημερινή εξέγερση των νέων έχει βαθύτερα κοινωνικά αίτια και ευρύτερες διαστάσεις από τις κινητοποιήσεις στο χώρο της παιδείας, που βιώνουμε τα τελευταία είκοσι χρόνια. Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα συνθλίβεται ανάμεσα στη διαπιστωμένη ανάγκη για βαθιές τομές και μεταρρυθμίσεις και στη λυσσαλέα αντίσταση στις αλλαγές. 

Ιδιοτελή συντεχνιακά συμφέροντα αγωνίζονται να μην διαταραχθεί το τέλμα, μέσα στο οποίο έχουν «βολευτεί». Το κομματικό σύστημα έχει μετατρέψει τα δημόσια σχολεία και πανεπιστήμια σε χώρο κομματικού ανταγωνισμού και άθλιας συναλλαγής. Οι καταλήψεις και οι κινητοποιήσεις, κατά κανόνα, αποφασίζονται και καθοδηγούνται από τα κόμματα και τις προσκείμενες σ' αυτά συνδικαλιστικές οργανώσεις και νεολαίες.

Οποιος υπουργός Παιδείας τόλμησε να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά ηττήθηκε, καταβάλλοντας υψηλό προσωπικό τίμημα. 

Πραγματικοί όμως ηττημένοι είναι η δημόσια εκπαίδευση, η νεολαία και ολόκληρη η κοινωνία που πορεύεται σε ένα μέλλον που έχει ναρκοθετηθεί από την εκπαιδευτική υστέρηση και την έλλειψη οραμάτων και προτύπων. Η φωτιά που άναψε δεν πρόκειται να σβήσει με δακρύβρεκτες συγνώμες, επικοινωνιακά τεχνάσματα και αναμασημένες υποσχέσεις, που κανείς δεν πιστεύει ότι θα τηρηθούν. Είναι ώρα για μεγάλες και δύσκολες αποφάσεις. Είναι ώρα για ανασυγκρότηση και εξυγίανση του πολιτικού μας συστήματος που καταρρέει ανυποψίαστο στην αναξιοπιστία και την ανεπάρκεια, τη σήψη και τη διαφθορά.

Είναι ώρα για μια νέα Μεταπολίτευση.

Από την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία της 28ης Δεκεμβρίου 2008

Ομιλεί η πείρα, που έρχεται δυστυχώς αργά

Και ένα ανέκδοτο σήμερα που χιονίζει

Ένας παππούς 80 χρονών πάει στο γιατρό για γενικό τσεκάπ.
- Πώς αισθάνεστε;
- Ποτέ δεν ένιωσα καλύτερα. Είμαι παντρεμένος με μια 25χρονη, με την οποία περνάω θαυμάσια, και μάλιστα είναι και έγκυος. Μου ετοιμάζει παιδί.

Ο γιατρός τον κοιτάει για λίγα δευτερόλεπτα σκεπτικός.
- Να σας πω μια ιστορία. Ήταν ένας φίλος μου κυνηγός, ο οποίος καθώς έφευγε από... 
το σπίτι του, αντί να πάρει το όπλο του, πήρε κατά λάθος την ομπρέλα. Αφού περπατούσε για κάμποση ώρα στο δάσος, είδε μπροστά του ξαφνικά μια άγρια αρκούδα. Σηκώνει λοιπόν την ομπρέλα του και κάνει να πυροβολήσει και ξαφνικά η αρκούδα…. πέφτει κάτω νεκρή, τέζα!
- Αποκλείεται, φωνάζει ο παππούς, άλλος την πυροβόλησε.
- Α μπράβο ..!

(Αντιγραφή από το troktiko)

Ο μεγάλος θυμός δεν έρχεται από το πουθενά. Έχει ρίζες και αιτίες

Τού Δημήτρη Μαρωνίτη στο ΒΗΜΑ

Για να μη δημιουργούνται απορίες, επεξηγώ ότι το προκείμενο μονοτονικό γράφεται και αποστέλλεται για δημοσίευση στις 15 τρέχοντος, για να διαβαστεί στις 21. Είναι επομένως κατ΄ ανάγκην «οπισθοδρομικό»· όπως εξάλλου οπισθοδρομικό υπήρξε και το ιλιαδικό μονοτονικό της περασμένης Κυριακής. Αγνοώντας δυστυχώς τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου από τον «ειδικό φρουρό» Επαμεινώνδα Καρκονέα και τον συνεργό του Βασίλη Σαραλιώτη, η οποία προκάλεσε πανελλήνιο πένθος, πανελλήνια οργή, πανελλήνιες εξεγέρσεις και πανελλήνιες βιαιοπραγίες. Επιμένω στο τετράγωνο «δολοφονία-πένθος-οργή-βιαιότητα», γιατί οι τέσσερις πλευρές του συνέχονται μεταξύ τους, και η όποια αποσύνδεσή τους είναι εκ του πονηρού. ΄Η για να το πω με τη συμπερασματική απόφαση του Αντώνη Καρακούση στο «Βήμα» του περασμένου Σαββάτου(13/12): «Ο μεγάλος θυμός δεν έρχεται από το πουθενά, έχει ρίζες και αιτίες. Αν δεν εξεταστούν και τώρα οι πηγές του, θα θεριέψει».

Η αναζήτηση πάντως των ριζικών αιτίων του οριακού αυτού κοινωνικού φαινομένου πρέπει ίσως να αρχίσει με τον νηφάλιο έλεγχο των σχετικών ονομάτων και ονομασιών. Το επίτιτλο τρίγωνο «κράτος-παρακράτος-οργή» σ΄ αυτόν τον αναγκαίο έλεγχο παραπέμπει.

Ξεκινώ με τον μεσαίον όρο της «αγίας τριάδας»: το παρακράτος. Το οποίο περιέργως στις μέρες μας έχει γλωσσικά καταποντιστεί, ενώ τη θέση του την έχουν καταλάβει ως διάδοχοι οι κουκουλοφόροι. Η αρχική σημασία αυτής της λέξης (όπου περισσεύουν τα ο και τα ου ) προέκυψε από διαβόητες ληστρικές επιδόσεις, που γνώρισαν μάλιστα και κινηματογραφική δόξα. Ξαφνικά ωστόσο η ίδια λέξη έγινε στα μεταπολιτευτικά χρόνια σήμα ασύλληπτων αναρχικών φορέων με αντιεξουσιαστικό μητρώο και καταστροφικό μένος. Ως αντίπαλο δέος προέκυψαν τα συντομογραφικά ΜΑΤ, η απειλητική εξάρτηση των οποίων θυμίζει περιέργως την ευτελέστερη σκευή των κουκουλοφόρων: περίφρακτο κράνος αντί της μίζερης κουκούλας· ρόπαλα, λοστοί, ασπίδες, καπνογόνα, όπλα κτλ. αντί λίθων, πλίνθων, ξύλων, αυτοσχέδιων μολότωφ κτλ. Η εξωτερική αυτή αναλογία έχει, πιστεύω, αυτόνομο και ετερόνομο ενδιαφέρον. Κυρίως ως προς το ζητούμενο του παραλειπόμενου στις μέρες μας παρακράτους, που δήθεν εξέλιπε. Θα επιμείνω.

Η νεότευκτη στα γράμματά μας λέξη «παρακράτος» (αθησαύριστη, όσο βλέπω, στα περισσότερα λεξικά), βρίσκει πιστεύω το ακριβέστερο (και εντιμότερο) ερμήνευμά της στο επίτομο νεοελληνικό Λεξικό του Κριαρά, από όπου αντιγράφω: «οργανωμένο σύνολο ανθρώπων που δρα παράνομα, συνήθως με την ανοχή του κράτους». Που πάει να πει ότι το παρακράτος αποτελεί εκτόπλασμα του κράτους. Στον βαθμό λοιπόν που οι σημερινοί κουκουλοφόροι κρίνονται, λόγω των πράξεων και των συνθημάτων τους, ενμέρει ή ενόλω, παρακρατικοί, φαίνεται να έχουν, λανθάνουσα έστω, συνάφεια με το κρατικό παρακράτος. Θα έλεγα: εκλεκτική συγγένεια, όπου το πάνω χέρι όμως το έχει το ισχυρότερο κράτος. Αυτό επινοεί, οργανώνει και διαθέτει το ωφέλιμο για την εξουσία και την ασφάλειά της κρατικό παρακράτος, προκειμένου να αντιμετωπίσει το, υποθετικό ή πραγματικό, αντικρατικό παρακράτος, με το οποίο ωστόσο κρυφίως συνεργάζεται. Σ΄ αυτόν τον παρακρατικό μηχανισμό του κράτους φαίνεται να ανήκει ο σεσημασμένος «ειδικός φρουρός» Επαμεινώνδας Καρκονέας, με δεξί του χέρι τον Βασίλη Σαραλιώτη.

Πρόσφορο πάντως και συμβολικό πεδίο τής, συμφωνημένης από τις δύο πλευρές, αναμέτρησης στα μεταπολιτευτικά χρόνια ανάμεσα στο κρατικό και στο αντικρατικό παρακράτος είναι και παραμένουν τα Εξάρχεια. Εξ ου και η δημοσιευμένη ήδη στον ημερήσιο Τύπο πρόκληση του δολοφονικού νταή: «Εσείς, ρε, θα μας διώξετε από τα Εξάρχεια;» Προς το παρόν αυτά. Υπολείπεται σύντομο σημασιολογικό σχόλιο περί οργής, για την οποία πολλά λέγονται, γράφονται, ακούγονται και προβάλλονται, χωρίς όμως να ορίζεται το διπλό δυναμικό της: θετικό και αντιθετικό.

 

Αφήνοντας στην άκρη τις θρησκευτικές και τελετουργικές σημασίες και χρήσεις της οργής στην ελληνική αρχαιότητα, θυμίζω ότι η «κοσμική» της σημασία, από τότε έως σήμερα, δηλώνει έκρηξη ασυγκράτητου θυμού, που εκφράζεται τόσο με φωνητική όσο και με σωματική βιαιότητα. Με τους όρους αυτούς είναι ακατανόητη, αν όχι υποκριτική, η αποδοχή της οργής ως πολιτικής ευαισθησίας και αντίδρασης στα εξοργιστικά γεγονότα των τελευταίων ημερών, χωρίς όμως τα βιαιότερα συμπτώματα της, τα οποία αδιακρίτως και ασυζητητί καταγγέλλονται. Τούτο δεν σημαίνει βέβαια έγκριση της ανεξέλεγκτης βίας, αλλά υποχρέωση να εξεταστεί καταρχήν το σημασιολογικό και πραγματολογικό στίγμα της οργής· άλλως ας την απορρίψουμε ως λέξη-κλειδί, ψάχνοντας για άλλον βολικότερο και λιγότερο οδυνηρό όρο. Και τα δύο πάντως δεν γίνονται, κατά τη γνωστή παροιμία που μιλά για το ασυμβίβαστο της σωστής πίττας και του χορτάτου σκύλου.

 

Ου γαρ εισίν αι βουλαί μου ώσπερ αι βουλαί υμών, ουδ' ώσπερ αι οδοί υμών αι οδοί μου.

Το μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας κ. Αναστασίου έχει ως εξής:

""Λόγος, ο Πατρί ομοούσιος υπάρχων, εκ παρθενικών φυραθείς αγνών αιμάτων, ....γεννάται εν σπηλαίω, έκπληξις!" (Δοξαστικό Αίνων 21ης Δεκεμβρίου)

Όλα όσα συνδέονται με την εορτή των Χριστουγέννων εκπλήττουν. Ο απρόσιτος και απερινόητος "Λόγος, ο Πατρί ομοούσιος", "υιός ανθρώπου" γίνεται, για να οδηγήσει τελικά τον άνθρωπο σε ύψος εκπληκτικό: τη θέωση. Ο Υιός του Θεού, προσλαμβάνοντας την ανθρώπινη φύση, ίνα τη της θεότητος κοινωνία συναποθεωθή το ανθρώπινον" (Αγ. Γρηγόριος Νύσσης), προσέδωσε εκπληκτική αξία στο κάθε ανθρώπινο πρόσωπο, όπου γης. Ανύψωσε τον άνθρωπο ασυγκρίτως ψηλότερα απο όσο έχει προσπαθήσει οποιαδήποτε αθεϊστική πρόταση η ουμανιστική θεωρία.

Το κοσμοϊστορικό αυτό γεγονός συντελείται με τρόπο εκπληκτικό: Η Παρθένος Μητέρα μετά τη Γέννηση εσπαργάνωσεων αυτπόν και ανέκλινεν αυτόν εν τη φάτνη, διότι ουκ ην αυτοίς τόπος εν τω καταλύματι" (Λούκ. 2:7). Αυτός που έρχεται για να οδηγήσει το ανθρώπινο γένος στη σωτηρία, "γεννάται εν σπηλαίω" αρνούμενος κάθε μορφή εγκόσμιου μεγαλείου, περιφρονεί τη χλιδή, συμμερίζεται απο την πρώτη στιγμή τη ζωή των απλών ανθρώπων, των ταπεινών και φτωχών, δηλαδή της συντριπτικής πλειοψηφίας του πληθυσμού της γης.

Συγχρόνως όμως, οι Ευαγγελιστές αποκαλύπτουν μια άλλη εκπληκτική παρουσία. Χορούς αγγέλων που αναγγέλλουν το "Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία". Έκπληξη αργότερα προκαλεί η προσκύνηση των σοφών απο την Ανατολή και η παρανοϊκή μανία τη Ηρώδου, που ζητεί να εξολοθρεύσει το Θείο βρέφος, ως μελλοντικό του αντίπαλο. Η υμνολογία της Εκκλησίας μας αναδεικνύει το καταπληκτικό γεγονός: "Λόγος, ο Πατρί ομοούσιος υπάρχων, εκ παρεθνικών φυραθείς αγνών αιμάτων, (αφού συνελήφθη στη μήτρα της Παρθένου),... γεννάται εν σπηλαίω έκπληξις!". Ο αιώνιος Υιός του Θεού έρχεται στον εγκόσμιο χρόνο με τρόπο πρωτόγνωρο, σιωπηλά και λιτά.

Το συγκλονιστικό γεγονός που άλλαξε τον ρου της ιστορίας του κόσμου συντελείται αθόρυβα, μακρυά απο τα κέντρα πολιτικών ή στρατιωτικών αποφάσεων της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, που πίστευαν ότι ρυθμίζουν την τύχη της οικουμένης μακρυά απο τα οικονομικά και εμπορικά περιβάλλοντα, μακρυά απο τους φιλοσοφικούς ή θρησκευτικούς κύκλους του τότε κόσμου, που νόμιζαν ότι γνωρίζουν τους νόμους της φύσεως ή τους νόμους του Θεού. "Ού γάρ είσιν αι βουλαί μου ώσπερ αι βουλαί υμών, ούδ' ώσπερ αι οδοί υμών αι οδοί μου, λέγει Κύριος" (Ησ.55:8), είχε υπογραμμίσει ο προφήτης Ησαΐας.

Όλα όσα σχετίζονται με τον Ιησού Χριστό, εκ πρώτης όψεως, αποτελούν πρόκληση για την κοινή λογική. Συχνά την ανατρέπουν. Τελικά όμως προεκτείνουν τον ορίζοντά της. Ενέχουν μια αστείρευτην δυναμική, μια δημιουργική ενέργεια. Όσοι γνώρισαν τον Χριστό, όσοι Τον πίστεψαν και συνδέθηκαν αγαπητικά μαζί Του, διαπιστώνουν και βιώνουν ότι ο Τριαδικός Θεός, τον οποίον αποκάλυψε ο Ιησούς, δεν είναι κάποια στατική πληκτική, απρόσωπη, "ανώτερη δύναμη", αλλά ο ζωντανός Θεός της αγάπης, ο Θεός των εκπλήξεων. Αθόρυβα, ανοίγει νέους ορίζοντες εκεί που όλα φαίνονται κλειστά και χωρίς ελπίδα. Επεμβαίνει με τρόπους απροσδόκητους στην πορεία της ανθρωπότητος, της κοινότητος στην οποία ανήκουμε, καθώς και στον προσωπικό μας βίο. Δίνει στη ζωή μας απρόσμενες λύσεις σε αδιέξοδα. Η ελπίδα που προσφέρει αυτή η αλήθεια στις δοκιμασίες μας στηρίζει και μας ανανεώνει. Η αγάπη που μεταγγίζει, η έξοδος δηλαδή απο το εγώ μας για τη συνάντηση του άλλου, συνοδεύεται απο εσωτερική χαρά και ειρήνη. Η "εν Χριστώ" ζωή είναι γεμάτη θαυμαστές εμπειρίες. Πρόκειται για συνεχή πνευματική μεταμόρφωση.

Οι τρόποι όμως με τους οποίους πανηγυρίζουμε στον καιρό μας τα Χριστούγεννα αποτελούν, αντίθετα, μια θλιβερή έκπληξη. Στη θέση της λιτότητας και της ταπεινώσεως, δεσπόζει η χλιδή, η επίδειξη, η πλεονεξία, ο πόθος και η προβολή του υλικού πλούτου, ο φανταχτερός ευδαιμονισμός, η υποτίμηση και περιφρόνηση των πνευματικών αγαθών.

Αυτή μάλιστα την εποχή, αναστατώνει την οικουμένη μια άλλη δυσάρεστη έκπληξη: "Η κατάρρευση της οικονομίας. Η στρεβλή οικονομική δραστηριότητα, που λατρεύει το κέρδος, περιφρονεί τον άνθρωπο και λεηλατεί την κτίση, οδήγησαν στη γνωστή παγκόσμια οικονομική κρίση, που σαν φοβερός κυκλώνας απειλεί τις περισσότερες χώρες, αναπτυγμένες και αναπτυσσόμενες. Κυρίως όμως καταλήγει σε νέα ταλαιπωρία των εκατομμυρίων φτωχών και απλών ανθρώπων.

Οι προτάσεις για την άμεση διέξοδο απο την κρίση πολλές και αξιέπαινες. Αλλά μακροπρόθεσμα, η γενικότερη δοκιμασία που περνά η ανθρωπότητα απαιτεί ριζικότερες αλλαγές. Ο αιώνιος Λόγος του Θεού, του οποίου τη Σάρκωση εορτάζουμε, δείχνει διαχρονικά την κατεύθυνση: Λιτότητα και εγκράτεια στην προσωπική ζωή. Περισσότερη αλληλεγγύη, γνησιότερη αγάπη. Αληθινό σεβασμό στην αξιοπρέπεια του κάθε ανθρωπίνου προσώπου, όπου και σε όποιες συνθήκες και αν γεννήθηκε. Διότι μετέχει στην ανθρώπινη φύση την οποία προσέλαβε και ανύψωσε ο Υιός του Θεού. Αυτή η μορφή βιοτής ανακαινίζει τη ζωή και την πλουτίζει πνευματικά, χαρίζοντάς της μοναδική ομορφιά. Και τελικά, στηρίζει την κοινωνική δικαιοσύνη και διαμορφώνει τον αληθινό πολιτισμό.

Ας γιορτάσουμε την έλευση του Λυτρωτού και ας φανερώσουμε την αφοσίωση και την πιστότητά μας σ' ΑΥτόν, με μια αντίσταση ποιότητας στην κρατούσα νοοτροπία πλεονεξίας, βίας, σκληροκαρδίας και καταχρήσεως του φυσικού περιβάλλοντος. Αυτές έχουν οδηγήσει την ανθρωπότητα στη νεοειδωλολατρία του χρήματος, του αθέμιτου πλουτισμού. Ο σύγχρονος άνθρωπος, τοποθετώντας στο περιθώριο τον Λόγο το Θεού και περιφρονώντας τον Θεάνθρωπο, κατέληξε στον υπάνθρωπο. Όσοι πονούμε για ουσιαστική ανύψωση της κοινωνίας καλούμεθα να αντισταθούμε στη νοοτροπία αυτή, απ' όπου και αν προέρχεται, απο όποιους και αν συντηρείται.

Ο ενανθρωπήσας Λόγος του Θεού της σοφίας και της αγάπης ας κατευθύνει καθημερινά τη ζωή μας, γεμίζοντάς την αισιοδοξία και χαρά και στις γιορτινές αυτές μέρες και σ' όλο τον ερχόμενο χρόνο. Ευλογημένα Χριστούγεννα".

Τι κομένο, τι καμένο;

Στην πλατεία μεσ' το κέντρο φύτρωσε καινούργιο δέντρο

Μετά των ποιμένων και μάγων εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας.

Πρόσωπα του 2008

Αναδημοσίευση από το blog του Φάνη Ξημεράκη Σατυρίζοντας την επικαιρότητα

Ηρώδης: Σας εξασφάλισα τον Κούγια δικηγόρο.

Ακόμα να μάθουμε ποιος κυβερνά τούτο τον έρμο τόπο.

Πρωτοσέλιδα

Τήραε τον αγά τον ψεύτη τον κοτζάμπαση τον κλέφτη.

Απρίλη στην Αργαλαστή...

Ομπρός οι δημιουργοί την αχθοφόρα ορμή σας.

Σκέψου να ήτο Δικαστής ο Κούγιας.

Κάτω στο σταυροδρόμι σκοτώσανε το νιό.

Εμπρός θαλασσομάχοι εμείς της Λευτεριάς.

Ενα μαύρο πουκάμισο για τη λέρα που γέμισε τη χώρα και για το πένθος.

Τας τραπέζας ανέστρεψε και είπεν: Μην ποιείτε τον οίκον του Πατρός μου οίκον εμπορίου.

Υπάρχει πλέον ελπίς;

Ονειρευτήκαμε μέσα στη χούντα μια κοινωνία Δημοκρατίας, Ελευθερίας, Ισονομίας, Κοινωνικής Δικαιοσύνης… Τριαντατέσσερα χρόνια μετά τι έχουμε απ’ όλα αυτά;
Ένα κακέκτυπο Δημοκρατίας κοινοβουλευτικό μεν αλλά με ολιγαρχική ανακυκλιόμενη δομή εξουσίας συγκεκριμένων ομάδων. Όπου εναλλάσσονται πρόσωπα από τη μια πολιτικά άσχετα, ανεπάγγελτοι συγγενείς και κουμπάροι χωρίς ικανότητες χωρίς εμπειρίες και γνώσεις στη διαστρωμάτωση της κοινωνίας και των προβλημάτων της, χωρίς όρεξη και πρωτοβουλία, χωρίς ενδιαφέρον για τη χώρα μας και τους ανθρώπους της, χωρίς προβληματισμό και άγχος για το μέλλον αυτού του τόπου, και από την άλλη πρόσωπα και ομάδες που φέρνουν την εξουσία στα μέτρα τους, υπηρετώντας τα συμφέροντα παράκεντρων εξουσίας (Σ.Ε.Β. - Τραπεζών -Καρτέλ - Οικογενειών) ενίοτε και αντικρουόμενα, εξαντλούμενοι στα «εγώ» και την εδραίωση της όποιας εξουσίας κατάφεραν να υφαρπάξουν με την προβολή, τη στήριξη, την προπαγάνδα των Μ.Μ.Ε. και όχι μόνο, χωρίς να αναλαμβάνουν καμία απολύτως ευθύνη.
Ένα καθεστώς «μηχανισμό» της άρχουσας τάξης σχεδόν ρατσιστικό!! Aφού οι ληστές του δημοσίου χρήματος ατιμώρητοι - ελεύθεροι κατοικοεδρεύουν στις παρυφές αν όχι μέσα στα Υπουργεία, τους Δήμους, τις Νομαρχίες, τις Εφορίες, τις Πολεοδομίες, τα Νοσοκομεία, τα Δασαρχεία κλπ. ενώ τα παιδιά των φαναριών, των τσιγγάνικων καταυλισμών και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων χωρίς μέριμνα και σχολεία, χωρίς υποδομές και κοινωνική πρόνοια βυθισμένα στο περιθώριο και την ανεργία, αργοπεθαίνουν στην δίνη των ναρκωτικών που τη διακίνησή τους «δεν μπορεί» να σταματήσει το κράτος. Οι αστυνομικές διευθύνσεις δεν μπορούν να μάθουν που, πως, και ποιοι κάνουν τη διακίνηση παρ’ όλο που γίνεται οργανωμένα και συστηματικά. Το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης-Εσωτερικών- παραδίδει τους αστυνομικούς, ως «μπράβους-Φιλιπινέζες» των κρατούντων ή ροπαλοφόρους διώκτες φοιτητών-διαδηλωτών-εργαζομένων.
• Ασφαλώς και υπάρχουν παντού έντιμα πρόσωπα που όμως ως μειοψηφίες τίποτε δεν μπορούν να κάνουν εκτός από το να επιβεβαιώνουν τον κανόνα, παραχωρώντας ασυνείδητα άλλοθι στους υπεύθυνους της εθνικής κατρακύλας.
• Αγαπητοί φίλοι…της γενιάς του Πολυτεχνείου και όχι μόνο… είναι καιρός να αφήσουμε τις αναστολές, τις συγχύσεις, τις κόντρες, τους εγωισμούς, τη δυσπιστία, την αναμονή, την ηττοπάθεια, τις υπέρμετρες φιλοδοξίες και να αναζητήσουμε επειγόντως διέξοδο από κοινού με υπάρχουσες πολιτικές δυνάμεις - ομάδες - τάσεις - κινήσεις - ρεύματα - στελέχη κομμάτων. Να χτίσουμε ξανά ένα κίνημα από κάτω με αξιοκρατική δομή στελεχών και όργανα που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες τις κοινωνίας και να διαθέτουν πρόταση εξουσίας που να απεγκλωβίζει τις κοινωνικές δυνάμεις από τα αδιέξοδα και να δείχνει ξεκάθαρα νέους ορίζοντες στο λαό και τη χώρα. Να αναλύσουμε από την αρχή και σε βάθος την διαστρωμάτωση της ελληνικής κοινωνίας, να ξαναβρούμε τις παραγωγικές δυνάμεις-στρώματα -τομε
Το πλήρες κείμενο στο Μανιτάρι του Βουνού

Μέσα από τον νεκρό βράχο προβάλλει η ζωή: Το ολάνθιστο τσάϊ με τις ρίζες του βαθιά, και το ζωοδότη ήλιο να το λούζει με φως!

Εγώ πάντως προτιμώ να με θεωρεί ηλίθιο ο Πρετεντέρης!

Είσαι σίγουρος ότι αυτός είναι ο δικός μας;

Πως από το Ομπαμπα και το Ομαμα φτάνουμε στο Ομπαμα .....αλγεβρικά. Ομοίως και για το Ομπαρμπα.

Η δίκη της Χούντας. Όσα αρχίζουν ωραία τελειώνουν με πόνο.

Εν ονόματι των Ελλήνων

Για αυτούς που έβαλαν την λεφτεριά της χώρας πάνω από τις ζωές τους.

Εκτός ΝΔ ο Πέτρος Τατούλης. Δεν έφευγε μόνος του τόσο καιρό;

Επιστολή στον πρόεδρο της Βουλής Δημήτρη Σιούφα απέστειλε το μεσημέρι της Δευτέρας ο πρωθυπουργός Κ.Καραμανλής, με την οποία τον ενημερώνει ότι στο εξής ο βουλευτής Αρκαδίας Πέτρος Τατούλης είναι εκτός της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ.
Με τη διαγραφή του κ. Τατούλη το κυβερνών κόμμα μένει με 151 έδρες στη Βουλή.
Λίγο αργότερα η Ρηγίλλης ανακοίνωσε πως ο κ. Τατούλης τίθεται και εκτός κόμματος.
Η ανακοίνωση αναφέρει: Ο γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας Λευτέρης Ζαγορίτης, κατόπιν της απόφασης του πρωθυπουργού και προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κώστα Καραμανλή να τεθεί ο βουλευτής Αρκαδίας Πέτρος Τατούλης εκτός Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας, ανακοινώνει ότι βάσει του καταστατικού του κόμματος αίρονται αυτοδικαίως όλες οι κομματικές ιδιότητες που απέρρεαν από το αξίωμά του».
Η απόφαση ελήφθη μετά τη νέα συνέντευξη του κ. Τατούλη στην εφημερίδα Έθνος, τη Δευτέρα.
Ο γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος Λευτέρης Ζαγορίτης, εξερχόμενος του Μεγάρου Μαξίμου μετά από συνεργασία με τον πρωθυπουργό, ανέφερε πως ήταν μια ενέργεια που έρχεται να προστεθεί σε μια αλυσίδα κινήσεων εδώ και καιρό που δείχνουν ότι ο κ. Τατούλης έχει αποκοπεί από την παράταξη.
Δείτε το βίντεο
Λυπούμεθα, πρόσθεσε ο κ. Ζαγορίτης, γιατί γίνεται σε μια συγκυρία που η κυβέρνηση προσπαθεί να αντιμετωπίσει τη διεθνή οικονομική κρίση και να δώσει λύση στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες.
Στη συνέντευξή του ο Πέτρος Τατούλης αναφέρει: «Ο πρωθυπουργός είναι απόλυτα και πρωταρχικά υπεύθυνος για όλες τις κυβερνητικές επιλογές, πολιτικές και προσώπων. [...] Όσοι τώρα εμφανίζουν τον κ. πρωθυπουργό ως έρμαιο συμβουλατόρων και επίδοξων υπονομευτών, προφανώς δεν τον γνωρίζουν καθόλου καλά και ασφαλώς τον υποτιμούν. Έχει άποψη και γνώση από την πρώτη κιόλας στιγμή».
Δείτε το βίντεο
Ο Π.Τατούλης υπογραμμίζει ακόμη: «Αν ο πρωθυπουργός πιστεύει, ωστόσο, ότι είναι όμηρος, δεν έχει παρά να καταγγείλλει με ονοματεπώνυμο τους απαγωγείς του. Η παράταξη διαθέτει ακόμη θαρραλέες δυνάμεις που θα συνδράμουν στην απελευθέρωσή του. Πολιτικά μιλώ πάντα».
Σχόλιο Παπανδρέου
«Όσο δεν διαγράφονται τα προβλήματα θα διαγράφονται βουλευτές» σχολίασε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου για τη διαγραφή απο την ΚΟ της ΝΔ του βουλευτή Πέτρου Τατούλη.
Δηλώσεις Αντώναρου
Δείτε το βίντεο
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Ευάγγελος Αντώναρος δήλωσε πως η συγκεκριμένη συνέντευξη χαρακτηρίζεται από «οξύτητα και ακραίες εκφράσεις, σε ώρες κρίσιμες για τη χώρα, όπου το ζητούμενο για όλους μας στη ΝΔ είναι η ενότητα και η υπεύθυνη συμπεριφορά για την αντιμετώπιση των προβλημάτων».
Ο κ. Αντώναρος ερωτηθείς τη δύναμη των 151 βουλευτών της ΝΔ, ανέφερε ότι η κυβέρνηση αποφασίζει με την πλειοψηφία που έχει στη Βουλή να προχωρήσει σταθερά και αποφασιστικά προς όφελος όλων των ελλήνων το μεταρρυθμιστικό της έργο.
Κληθείς να σχολιάσει τη θέση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ ότι η κυβέρνηση έχει χάσει την εμπιστοσύνη του λαού, ο εκπρόσωπος απάντησε πως ο κ. Παπανδρέου όπως πάντα βιάζεται.
Newsroom ΔΟΛ

Ένα πολύ ισχυρό αίτημα αλλαγής πορείας.

Παγίωση της πρωτιάς του ΠΑΣΟΚ έναντι της ΝΔ με συνεχώς ανοδική τάση δείχνουν τρεις νέες δημοσκοπήσεις για το πολιτικό σκηνικό που έρχονται στο φως της δημοσιότητας. Από 0,4 έως και 3,7%, το υψηλότερο ποσοστό των τελευταίων ετών, το προβάδισμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αντιμέτωπη με πυρά για την οικονομική πολιτική η κυβέρνηση...
Καταλληλότερος για την πρωθυπουργία παραμένει ο Κώστας Καραμανλής, αλλά η διαφορά του από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Γιώργο Παπανδρέου υποχωρεί.
Στη δημοσκόπηση της Marc για το Έθνος της Κυριακής το προβάδισμα του ΠΑΣΟΚ είναι το μεγαλύτερο των τελευταίων ετών, αγγίζοντας τις 3,7 μονάδες. Το ΠΑΣΟΚ συγκεντρώνει ποσοστό 32,9% και η Νέα Δημοκρατία 29,7%.
Ο Συνασπισμός χάνει τα διψήφια ποσοστά του συγκεντρώνοντας 8,9%.
Το ΚΚΕ βρίσκεται στο 7,7% και ο ΛΑΟΣ στο 4,8%.
Η αξιωματική αντιπολίτευση προηγείται και στην παράσταση νίκης με 52,5% έναντι 36,1% της Νέας Δημοκρατίας.
Ο Κώστας Καραμανλής παραμένει καταλληλότερος για πρωθυπουργός, αλλά με μειωμένα ποσοστά, και ο Γιώργος Παπανδρέου παρουσιάζει διαρκή βελτίωση. Ο πρωθυπουργός λαμβάνει ποσοστό της τάξεως του 40,1% έναντι 37,7% για τον Γιώργο Παπανδρέου.
Το ΠΑΣΟΚ υπερέχει της Νέας Δημοκρατίας για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Η Νέα Δημοκρατία συγκεντρώνει 37,1% και το ΠΑΣΟΚ 43,3%.
Η δημοσκόπηση της MRB για τον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής δίνει στο ΠΑΣΟΚ ποσοστό 31,0%, στη Νέα Δημοκρατία 29,7%, στον Συνασπισμό 9,1%, ΚΚΕ 6,6% και ΛΑΟΣ 4%. Στην παράσταση νίκης, το ΠΑΣΟΚ έρχεται πρώτο με ποσοστό 43,8%, και η ΝΔ δεύτερη με 38,1%.
Σε αυτή τη δημοσκόπηση ο Κώστας Καραμανλής είναι καταλληλότερος και για πρωθυπουργός και για τη διαχείριση της οικονομικής κρίσης
Στη δημοσκόπηση της Rass για την εφημερίδα Παρόν η διαφορά είναι μικρότερη στο 0,4% -το ΠΑΣΟΚ συγκεντρώνει ποσοστό 31,6% και η Νέα Δημοκρατία 31,2%.
Και σε αυτή τη δημοσκόπηση ο Κ.Καραμανλής είναι καταλληλότερος και για πρωθυπουργός και για τη διαχείριση της οικονομικής κρίσης.
Στην παράσταση νίκης προηγείται το ΠΑΣΟΚ με 47% έναντι 41%.
Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ Γ.Παπακωνσταντίνου δήλωσε σχετικά με τις νέες δημοσκοπήσεις ότι «κάθε νέα μέτρηση που βλέπει το φως της δημοσιότητας επιβεβαιώνει αυτό που λίγο-πολύ όλοι μας βλέπουμε στην κοινωνία», προσθέτοντας ότι «υπάρχει μια πολύ μεγάλη απογοήτευση από την κυβέρνηση και υπάρχει ένα πολύ ισχυρό αίτημα αλλαγής πορείας».
Newsroom ΔΟΛ
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=955715&lngDtrID=244

Γεώργιος Παπανδρέου 18 Φεβ 1888 - 1 Νοεμ 1968

Το κόμμα του κέρδισε τις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου του 1963 με ποσοστό 42,04%. Έχοντας 138 έδρες, σχημάτισε κυβέρνηση μειοψηφίας με τη στήριξη της Ε.Δ.Α., που είχε 28 έδρες. Ωστόσο, ο Παπανδρέου επιθυμούσε αυτοδύναμη πλειοψηφία και έτσι υπέβαλε την παραίτηση της κυβέρνησης αμέσως μετά την εξασφάλιση ψήφου εμπιστοσύνης.
Στις εκλογές του Φεβρουαρίου 1964 η Ένωση Κέντρου κέρδισε με το 52,8% των ψήφων και 171 έδρες. Η προοδευτική πολιτική του, όπως και ο ευδιάκριτος ρόλος που έπαιζε ο γιος του Ανδρέας, ξεσήκωσαν την αντιπολίτευση των συντηρητικών κύκλων.
Ορισμένα από τα μέτρα που πήρε η κυβέρνησή του ήταν η αποφυλάκιση πολιτικών κρατουμένων, η ρύθμιση των αγροτικών χρεών και η καθιέρωση της δωρεάν παιδείας σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Προσπάθησε να ανακτήσει τον έλεγχο του στρατού και της αστυνομίας παραγκωνίζοντας τους ακροδεξιούς και τους παρακρατικούς, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Παράλληλα μείωσε τον ασφυκτικό έλεγχο του κράτους στις ιδέες και τα φρονήματα.

Κατηγορήθηκε από τους αντιπάλους του ότι τα μέτρα αυτά (τα οικονομικά) ήταν εφικτά λόγω της ανθηρής οικονομίας που είχε κληροδοτήσει η πρωθυπουργία Καραμανλή.
Από την άλλη η οκταετία Καραμανλή είχε μεν επιτύχει ανθηρά οικονομικά μεγέθη, το εισόδημα όμως των χαμηλότερων τάξεων είχε παραμείνει για χρόνια στάσιμο.

Πάντως, αν και φιλελεύθερων αντιλήψεων, ήταν σαφώς αντικομμουνιστής και μεταπολεμικά έδινε «διμέτωπο αγώνα» όπως ο ίδιος χαρακτηριστικά έλεγε κατά της Δεξιάς και κατά του Κομμουνισμού.
Ως Πρωθυπουργός συνέχισε πολλές από τις πρακτικές των προκατόχων του όσον αφορά την αντιμετώπιση του κομμουνισμού. Διατήρησε την απαγόρευση του ΚΚΕ.

Το Κυπριακό
Στην αρχή ως Υπουργός Εσωτερικών το 1950 αντιτάχθηκε στον κυπριακό αγώνα κατά των Βρετανών και υπέρ της ένωσης με την Ελλάδα.
Συγκεκριμένα στις 23 Ιουνίου 1950 σε συνάντησή του με τον δήμαρχο Λευκωσίας Θεμιστοκλή Δέρβη είπε: «η Ελλάς αναπνέει με δύο πνεύμονες, τον μεν αγγλικόν, τον δε αμερικανικόν, και δι' αυτό δεν ημπορεί να πάθει ασφυξίαν λόγω του Κυπριακού».
Στη συνέχεια όμως από τα έδρανα της αντιπολίτευσης άλλαξε πλεύση και απέρριψε στις Συνθήκες Ζυρίχης-Λονδίνου του 1959, με τις οποίες δημιουργήθηκε το κράτος της Κύπρου, επειδή προέβλεπαν ανεξαρτησία και όχι ένωση με την Ελλάδα.
Ως πρωθυπουργός το 1964 μετά από επεισόδια μεταξύ Τούρκων και Ελλήνων στο νησί έστειλε μια ελληνική μεραρχία για τη διατήρηση της τάξης. Ήρθε σε σύγκρουση όμως με τον Μακάριο, επειδή υποστήριξε το σχέδιο Άτσεσον, το οποίο στη μια εκδοχή του προέβλεπε τη διπλή ένωση, δηλ. ενός μέρους της Κύπρου με την Ελλάδα και ενός άλλου με την Τουρκία, κάτι που ο Μακάριος απέρριπτε κατηγορηματικά ως διχοτόμηση, και στην άλλη την ένωση με την Ελλάδα και εκμίσθωση της Καρπασίας στην Τουρκία με παράλληλη παραχώρηση και του Καστελλόριζου. Η δεύτερη εκδοχή απορρίφθηκε από το Μακάριο και στη συνέχεια και από την Τουρκία.

Σύγκρουση με τα ανάκτορα - Αποστασία - Χούντα
Κατά τη διακυβέρνησή του, προέκυψαν διαμάχες με τον νεαρό βασιλιά Κωνσταντίνο Β΄, ο οποίος ακολουθούσε την παραδοσιακή πολιτική του Παλατιού και αναμιγνυόταν ενεργά στις υποθέσεις του στρατεύματος.
Η διαφωνία τους κορυφώθηκε το καλοκαίρι του 1965 και ο Παπανδρέου εξαναγκάστηκε σε παραίτηση στις 15 Ιουλίου 1965 λόγω της άρνησης του βασιλιά να του επιτρέψει να αναλάβει την ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Αυτή υπήρξε η αρχή μιας περιόδου πολιτικής ανωμαλίας που συνεχίστηκε τα επόμενα χρόνια οδηγώντας τελικά στο πραξικόπημα της 21 Απριλίου 1967.
Ο Κωνσταντίνος διόρισε πρωθυπουργό τον Γεώργιο Αθανασιάδη-Νόβα με υπουργούς βουλευτές της Ένωσης Κέντρου που αποστάτησαν. Η νέα κυβέρνηση όμως δεν είχε πλειοψηφία στην Βουλή, οπότε σχηματίστηκε άλλη κυβέρνηση υπό τον Ηλία Τσιριμώκο.
Αυτή η κυβέρνηση αλλά και οι επόμενες δεν είχαν την εμπιστοσύνη της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και, γι' αυτό, ήταν ασταθείς, ενώ ο Παπανδρέου είχε κηρύξει τον δεύτερο "ανένδοτο" αγώνα.
Το 1967, και ενώ είχαν προκηρυχθεί εκλογές για τις 28 Μαΐου, στις 21 Απριλίου αξιωματικοί του στρατού υπό την ηγεσία του συνταγματάρχη Γεωργίου Παπαδόπουλου κατέλαβαν την εξουσία με πραξικόπημα και καθ' υπόδειξή τους την πρωθυπουργία ανέλαβε ο Κωνσταντίνος Κόλλιας.
Η επταετής περίοδος που ακολούθησε έγινε γνωστή ως η δικτατορία της Χούντας των Συνταγματαρχών.
Ο Γ. Παπανδρέου τέθηκε σε περιορισμό στο σπίτι του στο Καστρί όπου και πέθανε το 1968. Η κηδεία του από τη Μητρόπολη της Αθήνας αποτέλεσε ορόσημο στον αντιχουντικό αγώνα, καθώς συγκέντρωσε πολύ κόσμο και έγινε αφορμή για την πρώτη μαζική λαϊκή διαμαρτυρία κατά της δικτατορίας.
Πηγή: Βικιπαίδεια



Από τον τελευταίο ιστορικό λόγο στην πλατεία Κλαυθμώνος

Ο Φράνκο εναντίον της Πορτογαλίας του Ντε Καρβάλιο της επανάστασης των γαρύφαλων.

Η Ισπανία ήταν έτοιμη κατά τους τελευταίους μήνες της διακυβέρνησής της από τον δικτάτορα Φρανθίσκο Φράνκο να κηρύξει πόλεμο στην Πορτογαλία στο όνομα του αγώνα κατά του κομμουνισμού, αποκαλύπτει τη Δευτέρα η εφημερίδα El Pais επικαλούμενη αμερικανικό έγγραφο.
Ο τελευταίος πρωθυπουργός υπό τη δικτατορία του Φράνκο (1939-1975) Κάρλος Αρίας Ναβάρο διαβεβαίωνε το Μάρτιο του 1975 ότι «η Ισπανία είναι διατεθειμένη να εξαπολύσει αντικομμουνιστικό αγώνα» κατά της Πορτογαλίας «μόνον αν είναι απαραίτητο» μετά την Επανάσταση των Γαρυφάλλων το 1974, με την οποία δόθηκε τέλος στην απολυταρχική διακυβέρνηση της χώρας από τον Μαρσέλο Καετάνο.
Ο Ρόμπερτ Ίνγκερσολ, που ήταν τότε υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, αναφέρεται σε μία ιδιωτική συνάντηση που είχε με τον Αρίας Ναβάρο στην Ιερουσαλήμ σε διπλωματικό τηλεγράφημα που είχε στείλει στον υπουργό Εξωτερικών Χένρι Κίσινγκερ.
Η El Pais γράφει ότι απέκτησε πρόσβαση στο τηλεγράφημα αυτό.
«Η Πορτογαλία συνιστά σοβαρή απειλή για την Ισπανία, όχι μόνο λόγω των εξελίξεων στην [εσωτερική της] κατάστασης, αλλά και λόγω της εξωτερικής στήριξης που θα μπορούσε να εξασφαλίσει και η οποία θα ήταν εχθρική προς την Ισπανία» σημειώνει ο Ίνγκερσον στο τηλεγράφημα που απέστειλε στον Κίσινγκερ έπειτα από τις συνομιλίες που είχε με τον Ναβάρο.
Ο Αμερικανός διπλωμάτης σχολιάζει εξάλλου ότι ο Ναβάρο του φάνηκε «πολύ ανήσυχος» για την κατάσταση στην Πορτογαλία, καθώς ο διάδοχος του Καετάνο στην προεδρία της Πορτογαλίας Αντόνιο ντε Σπινόλα είχε μόλις παραιτηθεί από την εξουσία και η αριστερά κέρδιζε έδαφος στη χώρα.
Η Ισπανία «είναι μία χώρα ισχυρή και ευημερούσα, η οποία δεν θέλει να ζητήσει βοήθεια, αλλά ελπίζει στη συνεργασία και στην κατανόηση των φίλων της» όσον αφορά θέματα συμφέροντος και ιδεολογίας στην περίπτωση σύγκρουσης με την Πορτογαλία, σημείωνε επίσης ο Αμερικανός διπλωμάτης στο τηλεφράγημά του.
Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ/Γαλλικό/Γερμανικό

Η επανάσταση με τα γαρούφαλλα στα όπλα

Για όλους ένα καλό και 1,5 κακό λόγο ο Λ. Κύρκος, αλλά για την κ. Αλέκα καταπέλτης.

«Μεγάλη αριστερά χωρίς να έχει μέσα της και το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να υπάρξει. Πρέπει να βρούμε τους όρους της συνεργασίας με επίπονη δουλειά γύρω από ένα τραπέζι. Πρέπει επειγόντως να καθορίσουμε μια τέτοια διαδικασία» προτείνει ο Λ. Κύρκος.
Ο Λ. Κύρκος δεν αρνείται να μιλήσει για τους πολιτικούς αρχηγούς: Χαρακτηρίζει τον Κ. Καραμανλή «άνθρωπο καλών προθέσεων, τις οποίες δεν μπόρεσε να υλοποιήσει γιατί βρέθηκε μέσα στη στρούγκα του κομματικού μηχανισμού, τον οποίο δεν κατάφερε να ελέγξει».
Για τον Γ. Παπανδρέου επισημαίνει ότι «είναι από τους πιο ευγενικούς πολιτικούς» και πως «έχει απομακρυνθεί από το μοντέλο του πατέρα του και γιατί δεν έχει τα κατάλληλα προσόντα κι επειδή το μοντέλο αυτό είναι έξω από την ψυχολογία του».
Οσο για την Αλέκα Παπαρήγα; Τη χαρακτηρίζει «ξεπερασμένο δεινόσαυρο, που την απωθεί βαθιά η ιδέα ότι ο σοσιαλισμός συνδέεται με τη δημοκρατία» και θεωρεί το ΚΚΕ «το πιο καθυστερημένο κομμάτι του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος».
Πριν από 15 χρόνια αρκετοί προέβλεπαν το τέλος της Ιστορίας, σήμερα μιλάμε πλέον για το τέλος του (νεο)φιλελευθερισμού;
Το τέλος της Ιστορίας που προέβλεπαν κάποιοι θεωρητικοί υπηρέτες του καπιταλισμού δεν ήρθε. Ο καπιταλισμός έχει αποδείξει την ικανότητά του να ανανεώνετα, μέχρι να πέσει, αλλά δεν ήρθε η στιγμή, το λαϊκό κίνημα δεν έφτασε σε σημείο να τον ξετινάξει.
Ομως δύει το άστρο του νεοφιλελευθερισμού που επιχείρησε με μέτρα που πληρώθηκαν ακριβά από τους εργαζόμενους όλου του κόσμου, να ανανεώσει τα περιθώρια του καπιταλισμού και πέτυχε να βυθίσει την οικονομία στο χάος.
Οι καταστροφές για την πραγματική οικονομία είναι ήδη τεράστιες, οι ίδιοι οι εμπνευστές του λένε ότι «δεν καταλάβαμε», «δεν πήραμε μέτρα έγκαιρα».
Και όταν αποφάσισαν να δράσουν ήταν αργά.
Η σοσιαλδημοκρατία μπορεί να αντεπιτεθεί;
Εχθρός, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι η οικονομία της αγοράς, αλλά η κακοήθης εξέλιξή της, τα μονοπώλια. Και επιτρέψτε μου να πω ότι δεν υπάρχουν μάγοι «στιλ» Μπράουν και Σαρκοζί, νομίζω ότι η κατάσταση έχει πλέον ξεφύγει. Η σοσιαλδημοκρατία μπορεί μόνο κάτω από την πίεση φωτισμένων ηγετών της και ενός ισχυρού μαζικού κινήματος να αντεπιτεθεί και να πάρει θέση σε ένα ευρύ αντικαπιταλιστικό κίνημα με ριζοσπαστικούς στόχους. Εκεί να συναντηθεί με το κόμμα της ευρωπαϊκής αριστεράς, όπου ανήκει και ο Συνασπισμός. Ο οποίος δημοσκοπικά καταγράφει υψηλές επιδόσεις.
Πώς, όμως, μπορεί να τις κεφαλαιοποιήσει;
Με μια ευρύτατη πολιτική δημοκρατικής συσπείρωσης και την ενεργητική του υποστήριξη στους αγώνες των πολιτών για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της καθημερινότητας. Βεβαίως, σε αυτό τον βοηθάει η απαξία των δύο μεγάλων κομμάτων, η αδυναμία τους να προσφέρουν λύσεις που να πείθουν. Είναι ίσως μια μεγάλη ευκαιρία για την αριστερά να πάρει μια μεγάλη πρωτοβουλία, όπως να προκαλέσει ένα διάλογο ανάμεσα στις δυνάμεις της αντιπολίτευσης. Φοβάται, όμως, να μπει σε ένα παιχνίδι εξουσίας. Αλλά όταν κάνεις πολιτική με φοβικά συναισθήματα, αυτό δεν οδηγεί πουθενά. Οπως λένε και οι εγγλέζοι αν θέλεις να ελέγξεις την πουτίγκα πρέπει να τη δοκιμάσεις. Ομως ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά για αριστερή διακυβέρνηση...
- Δεν είναι ακόμα κατανοητό ποια θα είναι αυτή η νέα αριστερή διακυβέρνηση. Κατά τη γνώμη μου, είναι ένα σύνθημα για εκλογική κατανάλωση, για μια αίσθηση αισιοδοξίας και προσδοκίας, χωρίς να είναι αγκυστρωμένη στη ελληνική κοινωνία. Με ποιους θα γίνει αυτή, από τη στιγμή που οι εμπνευστές της αποκρούουν το ΠΑΣΟΚ;
Δεν υπάρχει δημοκρατική προοπτική αν τα δύο ρεύματα του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ δεν ανταμώσουν για να δημιουργήσουν τη μεγάλη κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία. Μεγάλη αριστερά χωρίς να έχει μέσα της το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να υπάρξει. Χρειάζεται κάποια στιγμή να γίνει ώριμη ανάλυση για το τι είναι το ΠΑΣΟΚ από την άποψη των μαζών.
* Από την άλλη πλευρά όμως και το ΠΑΣΟΚ τα «μασάει», προτάσσει την αυτοδυναμία.
- Ο διάλογος θέλει μια μακρά περίοδο επώασης. Οταν δεν έχεις λύσει μέσα σου το «τι θέλω», δεν πας στο διάλογο. Και γίνονται αυτά τα κωμικά πράγματα που βλέπουμε. Ο Αλαβάνος δεν μπορεί να πάει στο σπίτι του Παπανδρέου και να πει «θέλω να συζητήσουμε» ή άλλα στελέχη να συναντηθούν και να πιουν ένα καφέ. Ο φόβος ότι «κάποιος θα μας δει και θα δώσει τις δικές του διαστάσεις στη συνάντηση» είναι αυτός που αναστέλλει την προσπάθεια. Αλλά έτσι δεν υπάρχει προοπτική. Πρέπει να βρούμε τους όρους της συνεργασίας ύστερα από επίπονη δουλειά γύρω από ένα τραπέζι. Πρέπει επειγόντως να καθορίσουμε μια τέτοια διαδικασία.
* Πώς βλέπετε το δίδυμο Αλαβάνου - Τσίπρα;
Δεν είναι τυχαίο ότι η άνοδος των ποσοστών σημειώνεται αρχικά με πρωτοβουλίες του Αλαβάνου, οι οποίες αιφνιδίασαν την κοινωνία, ύστερα με την ευμενή κοινωνική αποδοχή του Τσίπρα. Δημιουργήθηκε ένα σοκ, μια δυναμική, αλλά αρκεί αυτό; Ερχεται μια στιγμή που η κοινωνία ζητάει περισσότερα πράγματα, αναλύσεις και επεξεργασίες πειστικές, δεν αρκείται σε ρητορείες ή αιφνιδιασμούς. Υπάρχουν πραγματικά προβλήματα και εκεί θα κριθούμε.
* Ο πρωθυπουργός είναι εγκλωβισμένος σε σκάνδαλα, εξεταστική επιτροπή...
- Επιτρέψτε μου να πω ότι ο πρωθυπουργός μού είναι συμπαθής, τον είχα γνωρίσει στη Θεσσαλονίκη. Είναι άνθρωπος καλών προθέσεων, τις οποίες δεν μπόρεσε να υλοποιήσει γιατί βρέθηκε μέσα στη στρούγκα του κομματικού μηχανισμού, τον οποίο δεν κατάφερε να ελέγξει. Δεν ήταν ελεύθερος να εφαρμόσει την πολιτική του, της κεντροδεξιάς.
* Αρα, εκλογές σύντομα;
- Πρέπει να βγούμε το ταχύτερο δυνατό από την πολιτική κρίση και η ευθύνη πέφτει κυρίως στον πρωθυπουργό. Οι εκλογές θα ήταν η ορθότερη δημοκρατική λύση, αν και δεν έχω πεισθεί, στις σημερινές συνθήκες οικονομικής κρίσης και με δεδομένη τη συντηρητική στροφή της κοινωνίας, ότι η Ν.Δ. θα τις χάσει.
* Δηλαδή, το ΠΑΣΟΚ δεν πείθει;
- Ο Γιώργος είναι ίσως από τους πιο ευγενικούς πολιτικούς άνδρες, μετριοπαθής, έχει απομακρυνθεί από το μοντέλο ηγέτη του πατέρα του, και γιατί δεν έχει τα προσόντα αλλά και γιατί ένας τέτοιος ρόλος είναι έξω από την ψυχολογία του. Είναι άνθρωπος του διαλόγου, της αναζήτησης, δημοκρατικός, αλλά τα πράγματα πολλές φορές είναι διαφορετικά. Αυτό έχει να κάνει με το ΠΑΣΟΚ, ένα πεδίο φοβερών εσωτερικών ανταγωνισμών τους οποίους δεν μπόρεσε να ελέγξει. Είμαι βέβαιος ότι κάποια στελέχη τα απωθεί και η αναφορά του ονόματός του.
* Σας εξέπληξε η στάση του ΚΚΕ, που προβαίνει σε πλήρη αποκατάσταση της σταλινικής περιόδου;
- Οι άνθρωποι ήταν πάντα Σταλινικοί, ήταν το πιο καθυστερημένο κομμάτι του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος και αυτό διέσπασε τη συνεργασία του αρχικού συνασπισμού. Υπήρχε μια αφοσίωση στο πρόσωπο του Στάλιν, αφού η ιστορία της ΕΣΣΔ γράφηκε επί των ημερών του. Το ΚΚΕ είναι νομενκλατούρα, διαβρωμένη από τις ιδέες του Στάλιν και φοβάται ότι οποιαδήποτε απόκλιση θα μπορούσε να οδηγήσει σε κατάρρευση του Περισσού.
* Πιθανή διαδοχή της Αλέκας Παπαρήγα θα άλλαζε κάτι στον Περισσό;
- Η Αλέκα είναι ένας ξεπερασμένος δεινόσαυρος, δεν έχει καμιά αίσθηση της εποχής μας, την απωθεί βαθιά η ιδέα ότι ο σοσιαλισμός συνδέεται με τη δημοκρατία. Το μοντέλο της είναι το μοντέλο ενός αυταρχικού σοσιαλισμού.
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 02/11/2008

Την άμεση παρέμβαση Σανιδά για την υπόθεση της Μονής Τοπλού ζητά ο Αλαβάνος

Την άμεση παρέμβαση στην υπόθεση της Μονής Τοπλού στην Κρήτη, καταγγέλλοντας παρανομίες και «ευθύνες φυσικών προσώπων και κρατικών οργάνων για πράξεις και παραλείψεις βλαπτικές του δημοσίου συμφέροντος», ζητά από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γ.Σανιδά ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλ.Αλαβάνος, με αναφορά - υπόμνημα που διαβίβασε στην εισαγγελία την Πέμπτη.
Στην αναφορά - υπόμνημα του, ο Αλ.Αλαβάνος αναφέρει: «Επί δύο σχεδόν δεκαετίες βρίσκεται σε εξέλιξη μια υπόθεση που αφορά την εκμετάλλευση έκτασης περίπου 26.000 στρεμμάτων γνωστής ως Κάβο Σίδερο, που βρίσκεται στο βορειοανατολικό άκρο της Κρήτης, στο νομό Λασιθίου και υπήρξε αντικείμενο διεκδίκησης από το Ελληνικό Δημόσιο και τη Μονή Τοπλού.
»Η έκταση έχει μεταβιβαστεί από τη Μονή Τοπλού προς το Κοινωφελές Ιδρυμα 'Παναγία Ακρωτηριανή', που συνέστησε η ίδια η Μονή, και στη συνέχεια, με διαδικασίες προδήλως παράνομες και αδιαφανείς, παραχωρήθηκε προς εκμετάλλευση για ογδόντα (80) χρόνια στην αμφίβολης αξιοπιστίας και φερεγγυότητας Αγγλική εταιρεία Loyalward Limited (τώρα 'Minoan Group'), η οποία έκτοτε τη διαχειρίζεται ως αντικείμενο χρηματιστηριακής κερδοσκοπίας.
»Το όλο ζήτημα άπτεται προφανώς του δημοσίου συμφέροντος εν όψει του κοινωφελούς χαρακτήρα του Ιδρύματος, το οποίο τελεί υπό την εποπτεία τεσσάρων κρατικών υπουργείων (Οικονομικών, Παιδείας, Πολιτισμού και Γεωργίας).
»Πρόσφατα είδαν το φως της δημοσιότητας νέα στοιχεία, από τα οποία προκύπτουν, σοβαρές ενδείξεις αδιαφάνειας και διαφθοράς, πολλαπλές παραβάσεις της ελληνικής νομοθεσίας και βαρύτατες ευθύνες φυσικών προσώπων και κρατικών οργάνων για πράξεις και παραλείψεις βλαπτικές του δημοσίου συμφέροντος. Με βάση τα νέα δεδομένα, πιστεύουμε ότι επιβάλλεται η εκ νέου διερεύνηση και πλήρης διαλεύκανση της όλης υπόθεσης από την Ελληνική Δικαιοσύνη και κάθε άλλη αρμόδια αρχή».Την 13σελιδη αναφορά συνοδεύουν 37 συνημμένα έγγραφα με δικαστικές αποφάσεις, με παρεμβάσεις πολιτικών προσώπων, κρατικών υπηρεσιών, γνωμοδοτήσεις.

Το αντάρτικο αεροδρόμιο της Νεβρόπολης.

Το αεροδρόμιο της Νεβρόπολης έγινε με πρωτόγονα μέσα στο διάστημα της κατοχής.
Ήταν το μοναδικό που υπήρχε τότε στα Βαλκάνια. Βρίσκονταν σε υψόμετρο 960 μέτρα στο οροπέδιο της Νεβρόπολης που διασχίζονταν από τον ποταμό Μέγδοβα, παραπόταμο του Αχελώου.
Κατασκευάστηκε το Καλοκαίρι του 1943, Την έμπνευση της κατασκευής είχε ο τότε αρχηγός της Αγγλικής αποστολής Ταξίαρχος Έντι Μέγιερς που από την άνοιξη του 1943 είχε εγκατασταθεί στη Νεράιδα των Αγράφων.

Την τεχνική επίβλεψη είχε ο Λοχαγός Ντένις. Τα σχέδια έκαναν οι μηχανικοί Α. Σαμουηλίδης, Γ. Κουβαράκης, Α, Νικολάου, Γ. Βλάχος και Παπαγεωργίου.
Το αεροδρόμιο βρίσκονταν σε χώρο που διαμορφώθηκε κατάλληλα, κοντά στα Μπεζουλιώτικα Καλύβια και έφτανε μέχρι τα Μεσενικολίτικα λιβάδια στη θέση Τσιτσέϊκα.
Χρησιμοποιήθηκε αρχικά για τις ρίψεις εφοδίων της αποστολής και περιοδικά για πολεμοφοδίων για τους αντάρτες. Οι ρίψεις γίνονταν νυχτερινές ώρες και παρουσίαζαν αρκετές δυσχέρειες. Πολλά από τα δέματα που ρίχνονταν με αλεξίπτωτα, τα παρέσυρε ο άνεμος και χάνονταν στα πυκνόφυτα δάση. Είναι γνωστό σε όλους σχεδόν τους κατοίκους της περιοχής, η αναζήτηση για πολλές ημέρες ενός κιβωτίου που περιείχε 5.000 χρυσές λίρες Αγγλίας που ρίφθηκε μαζί με άλλα εφόδια στις αρχές του καλοκαιριού του 1943.
Το Αλεξίπτωτο παρασύρθηκε από τον αέρα κι έπεσε σε καστανοδάσος, κοντά στο Μοναστήρι της Κορώνας. Το πολύτιμο περιεχόμενο θα είχε κάνει πλούσιους τους κατοίκους του Μεσενικόλα, αν οι Άγγλοι δεν είχαν προνοήσει να έχουν ένδειξη στο εσωτερικό μέρος του κιβωτίου που προκαλούσε τρόμο στον θεατή.
Μια νεκροκεφαλή ανάμεσα σε δύο κόκαλα χιαστί και την προειδοποίηση στα ελληνικά ότι περιέχουν εκρηκτική ύλη....
Αργότερα το αεροδρόμιο τελειοποιήθηκε και χρησιμοποιήθηκε για την προσγείωση μικρών στρατιωτικών αεροπλάνων "ντακότα". Οι συνεννοήσεις με τα αεροπλάνα που πετούσαν πάνω από το αεροδρόμιο γίνονταν με φωτεινά σήματα. Την ημέρα το αεροδρόμιο ήταν πολύ καλά καμουφλαρισμένο και γύρω - γύρω περικλείονταν από βουνά. Δεν ήταν εύκολο να επισημανθεί από τον εχθρό. Τόσο πολύ ήταν αόρατο, ώστε οι Άγγλοι που το κατασκεύασαν, στάθηκε αδύνατο να το αναγνωρίσουν για πρώτη φορά! Είχε αποφασιστεί από το αρχηγείο του Καΐρου να γίνει η πρώτη προσγείωση στις 9 Αυγούστου το 1943. Λίγες ημέρες πριν προηγήθηκε πτήση τη μέρα για την αναγνώριση του αεροδρομίου. ΤΟ πλήρωμα του αεροπλάνου επέστρεψε στο Κάιρο χωρίς να το αναγνωρίσει. Ήταν τόσο καλά καμουφλαρισμένο.
Ήταν το αεροδρόμιο "φάντασμα".

Ο ταξίαρχος Έντι γράφει τα παρακάτω:

«Μια εβδομάδα πριν έρθει το αεροπλάνο που περιμέναμε, η ΡΑΦ έστειλε απροειδοποίητα ένα αναγνωριστικό από τη Μέση Ανατολή για να πάρει φωτογραφίες. Οι φωτογραφίες εμφανίστηκαν και μελετήθηκαν στο Κάιρο και σχετικά μ' αυτές, οι παράγοντες του Καΐρου μας έστειλαν μια πλήρη έκθεση με την παρατήρηση ότι στο έδαφος υπήρχαν ακόμη μερικά εμπόδια που έμοιαζαν με θημωνιές και μερικές συστάδες από θάμνους που έπρεπε να καθαριστούν.
Οι θημωνιές, ήταν μια σειρά από κάρα καμουφλαρισμένα με άχυρα και οι συστάδες των θάμνων τα δέντρα που είχαν ξαναφυτέψει. Ο Ντένις- Χάμσον είχε καταφέρει να ξεγελάσει τους εμπειρογνώμονες του Καΐρου. Ζήτησαν συγνώμη για το λάθος τους και μας συνεχάρησαν.
Για τον εντοπισμό του αεροδρομίου τη νύχτα, όταν γίνονταν οι ρίψεις, οι αντάρτες άναβαν φωτιές την καθορισμένη ώρα. Όταν τελείωναν οι ρίψεις, οι αντάρτες δούλευαν όλη τη νύχτα. Περισυνέλεγαν τα δέματα. Έστηναν θημωνιές. Φύτευαν κομμένα δένδρα. Τοποθετούσαν πρόχειρα καλύβια. ΤΟ πρωί το αεροδρόμιο χάνονταν. Το μέρος εκείνο γίνονταν άγνωστο, παρουσίαζε την όψη αγροκτήματος, το αεροδρόμιο γίνονταν φάντασμα...

Το πρώτο αεροπλάνο προσγειώνεται στο αεροδρόμιο.

Στις 9 Αυγούστου το 1943 έγινε η πρώτη προσγείωση. Ήταν ένα στρατιωτικό Ντακότα. Μ' αυτό ήρθε στην Ελλάδα, ο Φρέντυ Ρόδερχαμ, ειδικός για τον έλεγχο του αεροδρομίου.
Την ίδια νύχτα, με το ίδιο αεροπλάνο όταν απογειώθηκε, αναχώρησε για το Κάιρο αντιπροσωπεία του Ε.Α.Μ. Σαράφης - Σβώλος - Ρούσσος και γύρισαν πάλι με ντακότα στο ίδιο αεροδρόμιο.
Η προσγείωση του αεροπλάνου ήταν σχετικά εύκολη. Η απογείωση όμως ήταν πολύ δύσκολη. Τo έδαφος διαμορφώθηκε πρόχειρα, δεν ήταν επικαλυμμένο ούτε με απλό σκυρόδερμα και πολλές φορές με τόσο βάρος υποχωρούσε ιδίως όταν έβρεχε.
Κάποτε ένα αεροπλάνο βούλιαξε. Παρέμεινε τρία μερόνυχτα στο αεροδρόμιο καμουφλαρισμένο όπου τελικά, ύστερα από πολλές προσπάθειες κατάφερε ν' απογειωθεί. Οι Γερμανοί το είχαν πάρει είδηση. Έκαναν πολλές αναγνωρίσεις με αεροπλάνα χωρίς να μπορέσουν να το επισημάνουν γιατί είχε τέλειο καμουφλάζ.
Στη Δυτική άκρη του αεροδρομίου που είχε διαστάσεις πλάτους 200 μ. και μήκους 2.000 μ. περίπου προς τα Καλύβια Πεζούλας, υπήρχε ένα μικρό δάσος με ψηλά και φουντωτά δένδρα και στo σημείο αυτό υπήρχαν είσοδοι που έμπαιναν τα αεροπλάνα και έτσι είχαν τέλεια κάλυψη.

Παρ' όλα αυτά το καλοκαίρι του 1943 οι Γερμανοί κατόρθωσαν να το εντοπίσουν και δυο - τρεις φορές το πυροβόλησαν και μάλιστα μια φορά το βομβάρδισαν.
Η φρουρά του αεροδρομίου είχε ανατεθεί στο 1/38 σύνταγμα του Ε.Λ.Α.Σ.
Την ευθύνη των ρίψεων είχαν στην αρχή ο Δημήτριος Γόρδιος από το Βουνέσι και αργότερα ο Σωκράτης Ποδηματάς από το Μεσενικόλα.
Μας είπαν ότι υπεύθυνος ήταν για λίγο και ο Σωκράτης Κρομμύδας (Φρίξος) από το Νεοχώρι αλλά όπως εξακριβώσαμε, αυτός ήταν σύνδεσμος μεταξύ ανταρτών και της Αγγλικής αποστολής.
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
http://www.fotiadisd.gr/forum/viewtopic.php?t=403

Η εθνική δράση των αρχιεπισκόπων Αθηνών Χρύσανθου και Δαμασκηνού κατά την γερμανική κατοχή.

Η ΕΘΝΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ ΚΑΙ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ (1940-1944)

Με την κατάρρευση του μετώπου, επακολούθησε η ξενική κατοχή και η αντίσταση συνάμα του περήφανου λαού μας. Τότε ακούστηκε και το άλλο όχι, το οποίο διεκήρυξε επισήμως ο Κομοτηναίος αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρύσανθος Φιλιππίδης (1938-1941), ο από Τραπεζούντος, ο οποίος ευθαρσώς αρνήθηκε να συμμετάσχει στην συμβολική παράδοση της πόλεως των Αθηνών και εδήλωσε με παρρησία ότι: «Ο αρχηγός της Εκκλησίας δεν παραδίδει την πρωτεύουσα της πατρίδας του εις ουδένα ξένον. Ο αρχηγός της Εκκλησίας ένα καθήκον έχει: να φροντίσει διά την απελευθέρωσιν αυτής».
Όταν επίσης εζητήθη από τον ίδιο να ορκίσει την πρώτη κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου, ο αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος και πάλι αρνήθηκε, λέγοντας ότι: «Ο αρχηγός της Εκκλησίας δεν δύναται να ορκίσει κυβέρνηση σχηματιζόμενη υπό την διοίκηση του εχθρού της πατρίδος».
Αλλά και στον Γερμανό στρατάρχη των κατοχικών δυνάμεων στην Ελλάδα Φον Στούμε, τον οποίο εδέχθη ως επισκέπτη στην Ιερά Αρχιεπισκοπή, «ορθός, ατάραχος και γαλήνιος με ψυχρό και ανέκφραστο ύφος», έδειξε την έντονη δυσφορία του για την υπό των ναζιστικών στρατευμάτων κατάληψη της Ελλάδος. Όταν ο στρατάρχης του είπε: «Ο γερμανικός στρατός δεν έφθασε με εχθρικές διαθέσεις», ο αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος του απήντησε άφοβα και αυστηρά: «Κύριε στρατάρχα, πρωτίστως ο στρατός σας εισέβαλε σε έναν τόπον του οποίου ο λαός αγωνίσθηκε με πραγματική πίστη για την ελευθερία του… και εξακολουθεί πάντοτε να πιστεύει στα ιδανικά του. Η Ελλαδική Εκκλησία ευρέθη πάντοτε στο πλευρό του ελληνικού λαού στους αγώνες του… και να είσθε βέβαιοι ότι δεν θα λείψει να πράξει το καθήκον της και κατά την κρίσιμη αυτή περίσταση».
Από δε τον Ιούλιο του 1941 νέος αρχιεπίσκοπος εξελέγη ο από Κορίνθου Δαμασκηνός Παπανδρέου (1941-1949). Ο Χρύσανθος έκτοτε ιδιώτευε, αλλά και εφησυχάζων ενίσχυε κάθε πατριωτική δράση. Ο γνωστός ως «ασύρματος του Δεσπότη» στην κατοχή εκρύπτετο και λειτουργούσε στην κατοικία του, επί της οδού Σουμελά στην Κυψέλη.
Ο αοίδιμος αρχιεπίσκοπος Αθηνών και μετέπειτα αντιβασιλεύς της Ελλάδος Δαμασκηνός Παπανδρέου (1891-1949) κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής και σε διάφορες περιπτώσεις εκφώνησε λόγους και έδωσε τις πρέπουσες απαντήσεις στις προκλητικές και απειλητικές υποδείξεις των κατακτητών και των προδοτών συνεργατών τους. Αυτά τα ιστορικά ντοκουμέντα δημοσιεύουμε στο παρόν επετειακό άρθρο μας.
Η γερμανική κατοχή ανέδειξε το μέγεθος της ψυχικής δυνάμεως και της γενναιότητος του αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού. Όταν δηλαδή οι Γερμανοί εζήτησαν να επιστρατευτούν Έλληνες πολίτες για να σταλούν στο ρωσικό μέτωπο, ο Δαμασκηνός αντέδρασε με όλη του τη δύναμη για να αποφύγει η χώρα την εθνική αυτή συμφορά. Είχε κατηγορήσει ευθέως και απροκάλυπτα τους Γερμανούς κατακτητές από τον άμβωνα πολλές φορές, με αποτέλεσμα ο κατοχικός πρωθυπουργός Γ. Τσολάκογλου να τον απειλήσει λέγοντάς του: «Μακαριώτατε, προσέχετε μήπως οι Γερμανοί σας τουφεκίσουν» και ο Δαμασκηνός με το γνώριμο ύφος του απήντησε: «Οι στρατηγοί τουφεκίζονται, οι αρχιερείς απαγχονίζονται και είμαι έτοιμος προς τούτο».
Όσες φορές πάλι η γερμανική διοίκηση ζητούσε κατάσταση με τα ονόματα των ομήρων, ο αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός έγραφε πρώτο το όνομά του στην κατάσταση. Έτσι οι Γερμανοί ματαίωναν την εκτέλεση των Ελλήνων αγωνιστών. Όταν κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής επεχείρησε ο εχθρός να τον πείσει και να τον εκφοβίσει λέγοντάς του, ότι υπάρχει και ο βίαιος θάνατος, ο αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός απαντούσε με την φράση του αγωνιστή Κανάρη «Δαμασκηνέ, είσαι έτοιμος να πεθάνεις». Άφωνοι έμεναν κάθε φορά οι Γερμανοί.
Ήταν οι αρχές του έτους 1942, όταν οι στερήσεις και η πείνα με σύμμαχο τον βαρύτατο χειμώνα αποδεκάτιζαν τον ελληνικό λαό και κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας (Αθήνα, Πειραιά, κ.ά.). Και τότε ο αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός δεν παρέμεινε άπραγος ενώπιον του πόνου και του αφανισμού του ελληνικού λαού και έστειλε στον πατριάρχη Αλεξανδρείας Χριστόφορο το παρακάτω τηλεγράφημα: «Ελληνικός λαός αποθνήσκει εκ πείνης. Ελληνική φυλή εξολοθρεύεται. Ποιούμεθα έκκλησιν και ικετεύομεν εκ βαθέων ψυχής ευρεθή τρόπος σταλούν οπωσδήποτε τρόφιμα, πάση θυσία. Θέτομεν διάθεσιν υμών άπασαν περιουσίαν Εκκλησίας Ελλάδος, άμφια ιερέων, αρχιερέων και τιμαλφή ναών και μονών. + ο Αθηνών Δαμασκηνός».
Μοναδικό ντοκουμέντο της γενναιότητος του αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού είναι ο λόγος που εξεφώνησε κατά την κηδεία του μεγάλου μας ποιητού Κωστή Παλαμά (1943), για την απώλεια του οποίου είπε: «Πενθεί η Ελλάς το μεγάλο της τέκνο. Μέσα στα δάκρυα και τους στεναγμούς της ξενικής κατοχής αποχαιρετά τον Κωστή Παλαμά, τον μεγάλο της ποιητή, που την έψαλλε στους στίχους του με λόγια προφητικά, δυνατά, αληθινά, λόγια που συγκλονίζουν βαθειά την ψυχή και μεταρσιώνουν και καλύπτουν την ιστορία αιώνων μακρών».
Την Μεγάλη Παρασκευή του 1943 και κατά την ακολουθία της αποκαθηλώσεως ο αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός με αφορμή τις πολλές, μεγάλες και τρομακτικές δοκιμασίες του ελληνικού λαού και ενώπιων των μυστικών πρακτόρων των κατακτητών είπε τα ακόλουθα: «Σήμερον… ο καθένας μας φέρει τον σταυρό της δοκιμασίας του. Ο καθένας μας προχωρεί με βήμα βραδύ προς το δικό του Γολγοθά μέσα από πίκρες και θλίψεις. Οι πάντες υφιστάμεθα δεινά και στερήσεις και λύπες πολλές. Καθημερινώς πίνουμε το ποτήριο της οδύνης.
Στο μέσον όμως της μεγάλης δοκιμασίας αντλούμε παρηγορία και ανακούφιση, ενθυμούμενοι και παρακολουθούντες την αγωνία του Λυτρωτού μέχρι της Αναστάσεώς του, η οποία επισφραγίζει την νίκην του επί των δυνάμεων του κακού και του σκότους.
Παρηγορούμεθα και εγκαρτερούμε. Εγκαρτερούμε και ελπίζουμε. Ελπίζουμε και πιστεύουμε. Πιστεύουμε στην ημέρα της δικαιώσεως, στην λαμπροφόρο ημέρα της Αναστάσεως, στην απαλλαγή της πατρίδος μας από τα δεσμά της δουλείας του αλλοτρίου. Πιστεύουμε στην μεγάλη πανήγυρι της σωτηρίας.
Διερχόμεθα σήμερα και εμείς οι Έλληνες ορθόδοξοι χριστιανοί την τραγωδία του πάθους, με μόνη την προστασία του Παναγάθου Θεού. Στερούμεθα και σιωπούμε. Αδικούμεθα και εγκαρτερούμε. Δεν είμεθα κύριοι στον οίκο μας και υπομένουμε, ευρισκόμενοι υπό το πέλμα κατακτητών. Ευτυχώς, ούτε ο πόνος, ούτε οι στερήσεις κάμπτουν το θάρρος μας, ούτε και είναι δυνατόν να μας απομακρύνουν από την γραμμή του καθήκοντός μας. Και αν για μία στιγμή αποκαρδιωμένοι αναφωνήσουμε: «Πάτερ, ει δυνατόν παρελθέτω αφ’ ημών το ποτήριον τούτο», το πνεύμα της εγκαρτερήσεως και των θυσιών ανακτά πάνω μας την κυριαρχία του.
Διότι δεν είναι δυνατόν, δεν έχουμε το δικαίωμα να διαψεύσουμε την παράδοση τόσων αιώνων, παράδοση εθνική και χριστιανική, και να λιποψυχήσουμε στο μέσον του δρόμου. Αδελφοί Έλληνες, τέκνα της Εκκλησίας του Χριστού και της Ελλάδος… τα βαρειά και σκοτεινά νέφη, που καλύπτουν τον ουρανό της πατρίδος, συντόμως θα διαλυθούν και θα διασκορπιστούν και θα λάμψει πάλι ο ζωογόνος ήλιος της ελευθερίας».
Όταν τον Γενάρη του 1944 εκτέλεσαν πολλούς φυλακισμένους Έλληνες και δεν έδιδαν στους συγγενείς τους τα ονόματα των νεκρών, ο αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός επεσκέφθη την ανώτατη στρατιωτική γερμανική διοίκηση και μίλησε με σκληρή γλώσσα στους κατακτητές: «Εκτελέσατε τόσους Έλληνες πατριώτες, δεν καλέσατε ιερείς να εξομολογήσουν και να κοινωνήσουν τους μάρτυρες, στερώντας τους ακόμη και αυτή την ύστατη παρηγοριά της θρησκείας μας. Απαιτώ να μου δώσετε τα ονόματα των εκτελεσθέντων και να παύσει η αγωνία των πολλών άλλων χιλιάδων συγγενών των Ελλήνων, που έχετε φυλακισμένους και οι συγγενείς των θυμάτων, πατέρες, μητέρες, παιδιά, σύζυγοι, φίλοι και αγαπημένοι, να εκδηλώσουν τον σπαραγμό και τον πόνο τους, να υψώσουν ένα σταυρό με το όνομά τους στο μνήμα τους…».
Οι Γερμανοί επέμεναν στην άρνησή τους να δώσουν τα ονόματα των εκτελεσθέντων και τότε ο αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός τους έστειλε το εξής μήνυμα: «Θα προβώ στην εκσκαφή των νεκρών, για να αναγνωρισθούν οι εκτελεσθέντες και, αν νομίζετε, ας επιχειρήσετε να με εμποδίσετε». Τελικώς ο Δαμασκηνός έλαβε και τα ονόμαα και τους εκτελεσθέντες νεκρούς.
Τέλος, τον Μάϊο του 1944, όταν είχε αρχίσει η κάμψη της Γερμανίας, ένας ανώτερος Γερμανός αξιωματικός επεσκέφθη στην οικία του τον αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό, ο οποίος τις ημέρες εκείνες ήταν ασθενής και κλινήρης. Ο αξιωματικός μετέφερε στον αρχιεπίσκοπο την εντολή του ιδίου του Χίτλερ ότι έπρεπε να τον προστατεύσουν και να τον μεταφέρουν στην Γερμανία για ασφάλεια, λέγοντάς του: «Μακαριώτατε, παρακαλείσθε συνεπώς, να ετοιμασθείτε». Ο δε αρχιεπίσκοπος, αν και ασθενής, απάντησε ατάραχος και με αυστηρό ύφος: «Ευχαριστώ για τα ενδιαφέρον σας, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να εγκαταλείψω την πατρίδα μου επ’ ουδενί λόγω. Εάν επιμένετε, μπορείτε να με μετακινήσετε, αλλά μόνον νεκρόν».
Αυτός υπήρξε ο εθνικός και θρησκευτικός γίγαντας της Ελλάδος, ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών Δαμασκηνός Παπανδρέου. Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδος έγινε αντιβασιλεύς της Ελλάδος και εκοιμήθη στις 20 Μαΐου 1949, σε ηλικία μόλις 58 ετών.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΕΛ. ΣΙΔΗΡΑΣ ( Εφημερίδα Ο ΧΡΟΝΟΣ της Κομοτηνής 25 Οκτ 2008 )

Το άξιον εστί του Οδυσσέα Ελύτη εμπνευσμένο από το έπος των Ελλήνων στα ηπειρώτικα βουνά.

Εκλογές το ταχύτερο δυνατό ως την Άνοιξη.

Οι επιπτώσεις της διεθνούς οικονομικής κρίσης, οι οποίες διαρκώς προδιαγράφονται όλο και πιο επώδυνες για τους έλληνες πολίτες, αλλά και η αδυναμία της κυβέρνησης να τις χειριστεί λόγω της τεράστιας φθοράς που έχει υποστεί από την υπόθεση του Βατοπαιδίου αναγκάζουν τον Πρωθυπουργό να καταφύγει το ταχύτερο δυνατόν σε εκλογές όσο διατηρεί ακόμη ελπίδες επικράτησης.

Από την άλλη πλευρά, ο κ. Κ. Καραμανλής είναι αναγκασμένος να αναμένει το τέλος των εργασιών της Εξεταστικής Επιτροπής η οποία συγκροτήθηκε την περασμένη εβδομάδα, αλλά και την εκπνοή της προθεσμίας που προβλέπει ο εκλογικός νόμος για εκλογές με λίστα.

Η διεθνής οικονομική κρίση και η υπόθεση του Βατοπαιδίου καθιστούν πλέον υποχρεωτικές για τον κ. Κ. Καραμανλή τις εκλογές την άνοιξη, με πιθανότερες ημερομηνίες τις Κυριακές που προηγούνται ή ακολουθούν το Πάσχα.

Ως τότε ο Πρωθυπουργός επιχειρεί μία ακόμη προσπάθεια αντιστροφής του πολιτικού κλίματος που τον βαραίνει με σημαντικές αλλαγές στο μοντέλο διακυβέρνησής του, αλλά και με διορθώσεις στη στρατηγική του λόγω των νέων δεδομένων που προκαλεί η αποχώρηση του κ. Θ. Ρουσόπουλου από την κυβέρνηση.
Επί πέντε χρόνια οι αποφάσεις στο Μέγαρο Μαξίμου λαμβάνονταν από μια κλειστή ομάδα συνεργατών του Πρωθυπουργού.

Το κλειστό αυτό κέντρο λήψης των αποφάσεων αντικαθίσταται πλέον από ένα πολύ ευρύτερο επιτελείο στο οποίο συμμετέχουν όλα τα κορυφαία στελέχη του κόμματος.

Παρά τις αντικρουόμενες απόψεις που εκφράζονται για την επιρροή την οποία θα εξακολουθήσει να ασκεί ο κ. Θ. Ρουσόπουλος στον Πρωθυπουργό, είναι σαφές ότι η πολιτική του Μεγάρου Μαξίμου μεταβάλλεται και οι αλλαγές αρχίζουν πλέον να γίνονται ορατές και στις πρωτοβουλίες του κυβερνώντος κόμματος, αλλά και στις κινήσεις που θα ακολουθήσουν τους προσεχείς μήνες.
* Η επικοινωνιακή ομάδα
Για τρίτη συνεχόμενη φορά η Κυβερνητική Επιτροπή συνεδρίασε επί τρεις ώρες την Τετάρτη, συζητώντας τη στρατηγική του κόμματος χωρίς περιορισμούς και απαγορεύσεις.

Η πρακτική που εφαρμοζόταν από το 2004 να μην ανοίγουν ζητήματα στην Κυβερνητική τα οποία δεν είχαν τη συγκατάθεση του Πρωθυπουργού να συζητηθούν ανήκει πια στο παρελθόν.

Οι τακτικές συναντήσεις του Πρωθυπουργού με την κυρία Ντόρα Μπακογιάννη και τους κκ. Γ. Σουφλιά, Ευ. Μεϊμαράκη, Πρ. Παυλόπουλο, Γ. Αλογοσκούφη και Δ. Σιούφα έχουν γίνει πρακτική για τον Πρωθυπουργό από τις αρχές Οκτωβρίου και αυτά τα στελέχη καθιερώνονται πλέον ως η άτυπη επικοινωνιακή ομάδα μετά την αποχώρηση του κ. Θ. Ρουσόπουλου, ο οποίος στο εξής θα συναντάται κατά μόνας με τον κ. Καραμανλή.

Η ομάδα αυτή επισημαίνει στον Πρωθυπουργό ότι τα ζητήματα της οικονομίας και ιδίως η αντιμετώπιση των επιπτώσεων της διεθνούς κρίσης μπορούν να τους ξαναδώσουν το προβάδισμα στο πολιτικό σκηνικό και να δημιουργήσουν συνθήκες μείωσης της διαφοράς από το ΠαΣοΚ, όπως παρατηρήθηκε την περίοδο που ο κ. Καραμανλής συμμετείχε στις συνόδους της ΕΕ.

Το ίδιο προκύπτει και από τις δημοσκοπήσεις, οι οποίες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο κ. Καραμανλής δημιούργησε συνθήκες ανάκαμψης του κόμματός του που όμως εξαϋλώθηκαν με την παραίτηση των δύο εισαγγελέων και τη χιονοστιβάδα των εξελίξεων που προκάλεσε η διαβίβαση της δικογραφίας στη Βουλή.
Τα κορυφαία στελέχη του κόμματος εκτιμούν επίσης ότι η διαδικασία ιδιωτικοποίησης της Ολυμπιακής, η οποία επιταχύνεται τις προσεχείς εβδομάδες, είναι μία ακόμη καλή ευκαιρία για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα η κυβέρνηση και να επιστρέψει στη ρητορική των μεταρρυθμίσεων και των συγκρούσεών της με συνδικαλιστικές ομάδες που η ίδια αποκαλεί προνομιούχους.

Ο κ. Καραμανλής βρίσκεται από χθες στο Κατάρ για να διαπραγματευθεί την πώληση της Ολυμπιακής, χωρίς όμως να έχει εξασφαλίσει το επενδυτικό ενδιαφέρον της αντίστοιχης κρατικής εταιρείας.
Η αποχώρηση του κ. Ρουσόπουλου από την κυβέρνηση σηματοδοτεί και μια ελαφρά διόρθωση της στρατηγικής του κ. Καραμανλή για τους επόμενους μήνες, κυρίως λόγω των νέων δεδομένων που δημιουργεί η απουσία του.
* Ξεφυλλίζει το ημερολόγιο
Ενας θεαματικός ανασχηματισμός παραμένει στα σχέδια του Πρωθυπουργού, αλλά φαίνεται ότι μετατίθεται για τα τέλη Ιανουαρίου, αφού ως τότε θα συνεδριάζει μάλλον η Εξεταστική Επιτροπή και θα συζητηθεί εκ νέου το ενδεχόμενο συγκρότησης και Προανακριτικής Επιτροπής.

Ο κ. Καραμανλής σχεδιάζει να προχωρήσει τότε στην αντικατάσταση αρκετών υπουργών και υφυπουργών του για να δημιουργήσει ένα φρέσκο και άφθαρτο σχήμα με το οποίο θα πάει στις εκλογές.
Ταυτόχρονα, εξακολουθεί να πιστεύει ότι ο καταλληλότερος χρόνος για να καταφύγει σε πρόωρες εκλογές είναι ο Μάιος, λόγω της δυνατότητας που προσφέρει για επαναληπτικές εκλογές στις 6 Ιουνίου μαζί με τις ευρωεκλογές αν επιτευχθεί ο σχηματισμός νέας κυβέρνησης.

Ο Πρωθυπουργός εξακολουθεί επίσης να πιστεύει ότι δεν πρέπει να καταφύγει σε εκλογές ως τις 15 Μαρτίου, όπου ισχύει η υποχρέωση της λίστας, θεωρώντας ότι με αυτό το εκλογικό σύστημα είναι πιθανότερη η προεκλογική συνεργασία του ΠαΣοΚ με τον Συνασπισμό, η οποία θα του στερήσει κάθε ελπίδα να παραμείνει η ΝΔ πρώτο κόμμα και να διατηρήσει τα ευεργετήματα του εκλογικού νόμου.

Αναδημοσίευση από ΤΟ ΒΗΜΑ 26 Οκτ 2008

Παραιτήθηκε ο κ. Ρουσόπουλος

Εμ άλλο νάσαι γιός τσαγκάρη, άλλο νάσαι γιός του Αντρέα, ανηψιός του Κώστα, θυγατέρα του Κώστα!
Είχα από καιρό παρατηρήσει μια οίηση στον κ. Ρουσόπουλο, ένα ελιτίστικο στυλάκι, μια αδιαφορία για τα προβλήματα του Λαού, απαντήσεις άλλα αντ' άλλων, λες και απευθύνονταν σε ζουλού.

Την παραίτησή του από τη θέση του υπουργού Επικρατείας και κυβερνητικού εκπροσώπου υπέβαλε ο Θοδωρής Ρουσόπουλος. Η παραίτησή του έγινε δεκτή από τον πρωθυπουργό Κ.Καραμανλή, ο οποίος τον ευχαρίστησε για τη συνεργασία του τα τελευταία οκτώ χρόνια. Καθήκοντα κυβερνητικού εκπροσώπου αναλαμβάνει ο Ευάγγελος Αντώναρος, ενώ την εποπτεία των γενικών γραμματειών που αφορούν στον Τύπο αναλαμβάνει ο υπουργός Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος.
Στην επιστολή παραίτησής του ο κ. Ρουσόπουλος αναφέρει ότι παριατήθηκε με γνώμονα το συμφέρον της παράταξης και υποστήριξε ότι από τη θέση του βουλευτή θα υπερασπιστεί τον εαυτό του από τις δόλιες επιθέσεις που δέχεται.
Αναλυτικά η επιστολή του κ. Ρουσόπολου:
«Σας υποβάλλω την παραίτηση μου από τη θέση του Υπουργού Επικρατείας. Την απόφαση αυτή έλαβα με γνώμονα το συμφέρον της μεγάλης δημοκρατικής μας παράταξης η οποία βάλλεται με άθλιες μεθοδεύσεις.
»Ως απλός βουλευτής, ελεύθερος από τις δεσμεύσεις που επιβάλλει η θέση του Εκπροσώπου της Κυβέρνησης θα μπορέσω να υπερασπιστώ τον εαυτό μου από την δόλια και παντελώς αθεμελίωτη επίθεση που έχει εξαπολυθεί κατά του προσώπου μου το τελευταίο διάστημα.
»Αγαπητέ κύριε Πρόεδρε,
»Θέλω με αυτήν την επιστολή να σας εκφράσω, για μια ακόμη φορά, τις θερμές μου ευχαριστίες για την εμπιστοσύνη που μου δείξατε στα οχτώ χρόνια της ανέφελης συνεργασίας μας.
»Θα συνεχίσω με οδηγό πάντοτε τις αρχές που ορίζουν τη ζωή μου».
Ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής αποδέχθηκε την παραίτηση του υπουργού Επικρατείας και κυβερνητικού εκπροσώπου και τον ευχαρίστησε «για την στενή και αποδοτική συνεργασία καθώς και τη σημαντική συμβολή του στην κοινή προσπάθεια τα οκτώ αυτά χρόνια».
Ο κ. Καραμανλής επισήμανε ότι αντιλαμβάνεται τους λόγους που οδήγησαν τον κ. Ρουσόπουλο στην απόφαση αυτή η οποία, όπως ανέφερε, «φανερώνει αυτοσεβασμό και πολιτικό ήθος».
Με απόφαση του Πρωθυπουργού καθήκοντα κυβερνητικού Εκπροσώπου αναλαμβάνει ο μέχρι πρότινως αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος Ευάγγελος Αντώναρος. Επίσης μεταβιβάζονται οι αρμοδιότητες των Γενικών Γραμματειών Επικοινωνίας και Ενημέρωσης και ανατίθεται η άσκηση της εποπτείας τους στον υπουργό Εσωτερικών Προκόπη Παυλόπουλο.
Newsroom ΔΟΛ

Για μια Ελλάδα που να ανήκει στους Έλληνες!

Πριν 27 χρόνια: Μεγάλες προσδοκίες.

Σαν σήμερα τον Οκτώβρη του 1981, το ΠΑΣΟΚ κέρδιζε τις εκλογές με ποσοστό 48,06 %. Μια νίκη που άλλαξε την πορεία της χώρας...
Στην πρώτη επινίκια δήλωσή του ο Προέδρος του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Παπανδρέου, τόνιζε μεταξύ άλλων:
«Απόψε κατέχομαι από βαθιά συγκίνηση. Είμαι πράγματι συγκινημένος για τη μεγάλη εμπιστοσύνη που μου έχετε δείξει. Και έχω ταυτόχρονα το αίσθημα βαθιάς ευθύνης, την οποία επωμίζομαι εγώ και οι συνεργάτες μου, για να πραγματώσουμε το έργο της αλλαγής. Πράγματι, πιστεύετε αυτά που πιστεύω και εγώ, γιατί η αλλαγή σήμερα είναι όρος για την επιβίωση του έθνους, για την ευημερία του λαού μας….….για να βγει πέρα το πρόγραμμα της μεγάλης αλλαγής, για να εδραιωθούν επιτέλους οι προσδοκίες του λαού μας, θα απαιτηθεί η άμεση ενεργός συμμετοχή σας στο πρόγραμμα της αλλαγής. Και θα κάνουμε την αλλαγή χειροπιαστή. Η αλλαγή θα δείξει το πρόσωπό της πάρα πολύ γρήγορα, πολύ άμεσα….…στόχος μας, πολιτική μας, είναι η ευημερία του λαού. Είναι η εθνική υπερηφάνεια και η κοινωνική δικαιοσύνη……είμαστε αποφασισμένοι να εκτελέσουμε το πρόγραμμά μας κατά γράμμα, γιατί μας δώσατε αυτό που ζητούσαμε…….θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι θα μείνουμε στις επάλξεις αυτού του αγώνα για τη νέα Ελλάδα, που όλοι προσδοκούμε. Μια Ελλάδα που θα ανήκει στο λαό της. Μια Ελλάδα που θα τη διαφεντεύει ο λαός της…Και να ξέρετε, πως θα τιμήσω το μεγάλο συμβόλαιο τιμής, που συνήψα τόσα χρόνια μαζί σας»
Και πράγματι το τίμησε:
-Η πρώτη κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ ορκίστηκε στις 21 Οκτώβρη και στις 22 Οκτώβρη γίνεται η αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης. Στις 15 Δεκέμβρη πραγματοποιήθηκε η πρώτη επίσημη επίσκεψη του Παλαιστίνιου ηγέτη, Γιάσερ Αραφάτ στην Αθήνα, όπου εκφράζεται η υποστήριξη της Ελλάδας για να αποκτήσουν πατρίδα οι παλαιστίνιοι (χρέος του Ανδρέα στα Εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα που στήριξαν το ΠΑΚ)
- εισοδηματική πολιτική με αυξήσεις των μισθών του ιδιωτικού τομέα, οι οποίες έφθαναν στο 37,5% στα μεροκάματα και 42,5% στους μισθούς (παράλληλα εξαγγέλθηκε και καθιερώθηκε η Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής)
Ανδρέας Παπανδρέου: «Εμείς θέλουμε να δημιουργήσουμε μια άλλη ποιότητα ζωής, μια ανθρώπινη ζωή στα χωριά και στις πόλεις. Εμείς θέλουμε να φτιάξουμε πόλεις που αξίζει να ζει κανείς. Θέλουμε να φτιάξουμε πάρκα, παιδικούς σταθμούς, ιατρικούς σταθμούς για την πλήρη περίθαλψη του πολίτη, του Έλληνα και τις Ελληνίδας. Θέλουμε να ανεβάσουμε το βιοτικό επίπεδο…»
- Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ)
«…Για να καταργηθούν τα προνόμια των ολίγων στην ιατρική, νοσοκομειακή και φαρμακευτική περίθαλψη. Για να προστατευθούν η μητέρα, το παιδί, τα γηρατειά….
Την κοινωνικοποίηση της υγείας που συνεπάγεται την δωρεάν ιατρική, φαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη, την προληπτική υγιεινή για όλους τους Έλληνες, την κατάργηση των ιδιωτικών κλινικών και όλων των προνομίων στην παροχή ιατρικών και νοσοκομειακών υπηρεσιών. Ένα σύστημα κοινωνικής ασφάλισης για υγεία, ατυχήματα, γηρατειά και ανεργία που να επεκταθεί σε όλους τους Έλληνες. Την προστασία της μητέρας και του παιδιού...»
- Παιδεία
Θεσπίστηκε η δημοκρατική και συμμετοχική λειτουργία της εκπαίδευσης. Κατοχυρώθηκε η αυτοδιοίκηση των Τριτοβάθμιων Ιδρυμάτων, ιδρύθηκαν τα ΤΕΙ και δημιουργήθηκε ο θεσμός των Μαθητικών Κοινοτήτων.
«Αποτελεί για μας η Παιδεία βάθρο και θεμέλιο της μεγάλης Αλλαγής, γι’ αυτό θεωρούμε εθνική ντροπή το ρεκόρ του αναλφαβητισμού που είχε η χώρα μας σ’ ολόκληρη την Ευρώπη...»
- Κοινωνικό κράτος έλαβε ιδιαίτερη πρόνοια για τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού. Οι άστεγοι, οι άποροι, τα άτομα με ειδικές ανάγκες απέκτησαν μια θέση στην κοινωνία και λήφθηκαν μέτρα για την περίθαλψη και επαγγελματική αποκατάστασή τους.
· Κατοχύρωση του 5θήμερου, 40ωρου και 4 εβδομάδων αδείας.
· Αύξηση στους κατώτατους μισθούς των συνταξιούχων – Επέκταση της ασφαλιστικής κάλυψης του ΙΚΑ σε όλη την Ελλάδα.
· Προστασία του εισοδήματος με την Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή.
· Αυτοτελή σύνταξη για την Αγρότισσα - Δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη προς όλους τους αγρότες.
· Δημιουργία Εθνικού Συστήματος Υγείας
· Οργάνωση Δημόσιων Βρεφονηπιακών Σταθμών – Διακοπών για παιδιά οικογενειών με χαμηλό εισόδημα, ΚΑΠΗ...
· Μέτρα για την καταπολέμηση της ανεργίας...
και τόσα άλλα...
Μόνο ελαφρά μειδιάματα και νοσταλγία προκαλούν τα πιο πάνω σήμερα…
Κανένα πολιτικό κόμμα δεν έχει θέληση και βούληση να επιστρέψουμε στις κατακτήσεις της πρώτης προοδευτικής κυβέρνησης της χώρας. Κανείς δεν θέλει να οικοδομήσει ξανά αυτονόητες κατακτήσεις που ισοπέδωσε ο δήθεν «εκσυγχρονισμός» της σημιτικής λαίλαπας και κατόπιν της δεξιάς.
Κι όμως, ο λαός είναι σοφός… Μια απλή ανάγνωση των αποτελεσμάτων του 1981 και του 2007, βάζει στη γωνία «επικοινωνιολόγους», γιάπηδες και «τεχνοκράτες»:
1981 Εγγεγραμμένοι: 7.059.778, Ψήφισαν: 5.753.478, ΠΑΣΟΚ: 48,1% (2.726.309 ψήφοι)
2007 Εγγεγραμμένοι: 9,918,917, Ψήφισαν: 7,355,026, ΠΑΣΟΚ: 38.10 % (2,727,279 ψήφοι)

Μακρινές κατακτήσεις, σήμερα είναι οράματα αγώνων…
Σήμερα, δυστυχώς, αναζητούμε το χθες του μεγάλου ηγέτη!
Αναρτήθηκε από σίβυλλα