Θα τους στείλουμε για τσίπουρα;

Οπερέτα εις πράξεις πέντε, στο θέατρον Ηρώδου του Αττικού

Φίλιππος Πετσάλνικος

Δικηγόρος.

Γεννήθηκε στο Μαυροχώρι Καστοριάς από γονείς αγρότες. Τελείωσε το Γυμνάσιο Καστοριάς.

Σπούδασε Νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, απ' όπου αποφοίτησε με άριστα. Συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Βόννης Γερμανίας. Για την χρηματοδότηση των σπουδών του εργάσθηκε ως εργάτης σε εργοστάσια. Στο Πανεπιστήμιο Βόννης παρακολούθησε επίσης Οικονομικές Επιστήμες και εργάσθηκε ως Επιστημονικός Συνεργάτης.

Μέλος του ΠΑΣΟΚ από την ίδρυσή του το 1974, συμμετείχε σε διάφορα όργανα του Κινήματος (Γραμματέας του Τομέα Διαφώτισης, του Τομέα Απόδημου Ελληνισμού). Εκλέχθηκε το 1994 στην Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ. Είναι μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ.

Yποψήφιος Βουλευτής στο Νομό Καστοριάς το 1977 και το 1981.

Εκλέχθηκε Βουλευτής για πρώτη φορά στο Νομό Καστοριάς το 1985, όπου και εκλέγεται εφεξής.

Διετέλεσε:

Υπουργός Δικαιοσύνης, Μακεδονίας-Θράκης, Δημόσιας Τάξης, Υπουργός Αναπληρωτής Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, Υφυπουργός Πολιτισμού, Υφυπουργός Παιδείας, Γενικός Γραμματέας στο Υπουργείο Παιδείας.

Εκλέχθηκε το Μάρτιο του 2004 Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων και επανεκλέχθηκε τον Σεπτέμβριο του 2007.

Στις 15-10-2009 εκλέχθηκε Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων.

Στις 9 -11-2011 εφέρετο ως υποψήφιος πρωθυπουργός με πρόταση του απερχόμενου Γ. Παπανδρέου.

Είναι παντρεμένος και πατέρας 3 παιδιών.

Συγκάτοικοι ξανά

Γ. Παπανδρέου - Α. Σαμαράς : Οι συγκάτοικοι

Ο Γιώργος είναι πονηρός (θρασύτατος)

Ο μαθητής του Εσπερινού Λυκείου Λάρισας

Στην οικοδομή βρήκε το πρωί της Δευτέρας τον 16χρονο μαθητή της Λάρισας, μια κίνηση του οποίου στη διάρκεια της παρέλασης για να τιμηθεί η εθνική επέτειος, έγινε «σύμβολο» αντίδρασης στο πολιτικό σύστημα και αντίστασης στις ασκούμενες πολιτικές, αλλά και αφορμή και αιτία να διχαστούν οι απόψεις της λαρισαϊκής και όχι μόνο κοινωνίας.

Η χειρονομία απαξίωσης του πολιτικού συστήματος από τον εργαζόμενο μαθητή και παραστάτη, που άλλους ενθουσίασε και άλλους προβλημάτισε Μαθητής του 3ου Εσπερινού Λυκείου Λάρισας ο Αχιλλέας Μ. είδε τη φιγούρα του στην πρώτη σελίδα της «Ε», με το υψωμένο χέρι και την ανοιχτή παλάμη, να στέλνει μήνυμα προς την ελληνική πολιτεία-κοινωνία. Ο βυζαντινής καταγωγής τρόπος διαπόμπευσης, η μούντζα, αποτελεί εδώ και δύο χρόνια τον σύγχρονο και ειρηνικό τρόπο αποδοκιμασίας ενός συστήματος που λέει σε ένα παιδί, όπως ο Αχιλλέας, ότι μπορεί και να μην έχει μέλλον στη χώρα του.

Ο 16άρης «διαμαρτυρόμενος» δεν είναι όμως ακόμη ένα τυπικό παιδί της γενιάς του, που ίσως δεν ξέρει τι του γίνεται και απλά μιμείται τους μεγαλύτερούς του: γιος πολύτεκνης οικογένειας, με ακόμη 15 αδέρφια, είναι φτιαγμένος από εκείνη την «πάστα» νέων που ανδρώνονται χωρίς να περιμένουν ή να βρίσκουν τίποτα έτοιμο.

Ελαιοχρωματιστής ο ίδιος εργάζεται σκληρά μέχρι τις 4 το απόγευμα και μετά παρακολουθεί τα μαθήματα του Λυκείου (είναι στην πρώτη τάξη του Εσπερινού), ώστε αφενός να αποκτήσει τα εφόδια των γνώσεων που -όλοι λένε- χρειάζονται, αφετέρου να μην επιβαρύνει οικονομικά τους γονείς του, υπάλληλοι κι αυτοί στο Δήμο και το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας.

Η ενέργειά του συνειδητή, όπως τουλάχιστον δείχνει το ευθυτενές παράστημα και η αποφασιστικότητα στην έκταση -αλλά και ένταση- του χεριού του, καθώς και η διάρκειά της. Παραστάτης στην παρέλαση του σχολείου του, κράτησε ανοιχτή την παλάμη του καθ’ όλη τη διάρκεια της …απόδοσης τιμών στους επισήμους και άλλους σπουδαιοφανείς της εξέδρας.

Τιμωρία ή νουθεσία;

Το ίδιο έπραξαν άλλοι δύο μαθητές σχολείων, ίσως με λιγότερη ένταση, όπως και ολόκληρες τάξεις οι οποίες έστρεψαν το κεφάλι τους προς την αντίθετη, των επισήμων, φορά. Η ενέργεια του Αχιλλέα μονοπωλεί και τα διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης των νέων, σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως, απασχολεί βεβαίως και τους τοπικούς φορείς της εκπαίδευσης. Οι οποίοι βρίσκονται μεταξύ του συνήθους διλήμματος: να τιμωρήσουν τον νέο ικανοποιώντας το αίσθημα του καθωσπρεπισμού ή να περιοριστούν σε μερικές νουθεσίες;

Βλέπετε, πρέπει να λάβουν υπόψη και τις συνέπειες ενός κόσμου και μιας νέας γενιάς που σιγά σιγά φτιάχνει το δικό της Πολυτεχνείο. Η πρώτη αντίδραση της περιφερειακής διευθύντριας εκπαίδευσης Θεσσαλίας, Κων. Πράντζου, παρέπεμπε το θέμα στην αρμοδιότητα του οικείου συλλόγου διδασκόντων. Χθεσινές πληροφορίες πάντως ήθελαν τον προϊστάμενο της εκπαίδευσης να καλεί τους γονείς του μαθητή για κάποιες συστάσεις (;).

Ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ Λάρισας, Βαγγέλης Καριτσάκης, επισήμανε στα τοπικά μέσα ενημέρωσης ότι θα καταβληθεί κάθε προσπάθεια από τους καθηγητές, όταν το θέμα συζητηθεί στο συμβούλιο του σχολείου, προκειμένου να μην τιμωρηθεί ο μαθητής.

Κι αν ο Αχιλλέας έδειξε αξιοθαύμαστο θάρρος στην παρέλαση, από χθες ένιωθε μάλλον άβολα και φοβισμένος με την αναπάντεχη δημοσιότητα που πήρε η ενέργειά του και τις -εξ αυτού του λόγου- πιέσεις που δεχόταν από κεντρικά και περιφερειακά μέσα ενημέρωσης, τα οποία δεν τον άφηναν σε ησυχία. Και σιωπούσε…

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ από την Καλύβα ψηλά στο βουνό

Πες και κανά ΟΧΙ Γεώργιε

Ευάγγελος: Συγχωρώ τους ταλαίπωρους ανθρώπους, γειά σου Μεγάλε!

Ο Τυφώνας Μπένυ σαρώνει την ελληνική κοινωνία

Το απόλυτο χάος. Μέτρα κατά ριπάς. Τετέλεσται...

Οι ώρες οι μέρες είναι πονηρές, γκαστρωμένες που έλεγε ο Φλωράκης

Στο δρόμο με τα λουκέτα

Αυριανη ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΙΜΗ: 350 ΔΡΑΧΜΕΣ

Μαζί τα φάγαν και αλλού

Σκίτσο του Ανδρέα Πετρουλάκη στην Καθημερινή της 31ης Ιουλίου 2011

Ο παπά Ηλίας απόγονος του Παπαφλέσσα, όπως ο ίδιος λέει

Ο παπάς της αγανάκτησης και της... επανάστασης

Ο παπα-Ηλίας εμφανίστηκε στο Σύνταγμα με τη «γουρούνα» του, δηλώνει «εθνιστής» και όχι εθνικιστής, ξεσηκώνει αθυρόστομα τσιτάτα των Κολοκοτρώνη και Καραϊσκάκη και ζητεί νέα... εθνοσυνέλευση στην Τροιζήνα

ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ δίπλα στον Καραϊσκάκη και στον Γέρο του Μοριά. Από κοντά και ο Βελουχιώτης, ανακατεμένος με ΔΝΤ, μνημόνιο, Μέρκελ και Παπανδρέου. Παρέα τους μάρσαρε ο παπα-Ηλίας με τη «γουρούνα» του κατά το διήμερο των απεργιακών κινητοποιήσεων του Ιουνίου, δίπλα στους «Αγανακτισμένους» και τους διαδηλωτές στο Σύνταγμα. Η φωτογραφία του πάνω στο τετράτροχο όχημα, με τα ράσα του να ανεμίζουν καθώς ανέπτυσσε ταχύτητα με φόντο τα ΜΑΤ, έκανε τον γύρο του Διαδικτύου και των ειδησεογραφικών πρακτορείων. Ο 61χρονος παπα-Ηλίας- κατά κόσμον Ηλίας Κωνσταντόπουλος- λειτουργεί στον Προφήτη Ηλία Αχαρνών. Από εκεί ξεκίνησε για τα συλλαλητήρια στο κέντρο της Αθήνας. «Να βγει ο κόσμος έξω στους δρόμους, να αναρωτηθεί αν το εγγόνι του θα έχει δουλειά ή θα γίνει πάλι μετανάστης» λέει. Εχει και εκείνος οικογένεια με τρία παιδιά. Φέρνει τον Κωστή Παλαμά κάθε τόσο στις κουβέντες του: «Χρωστάμε σε όσους ήρθαν, πέρασαν, θα ΄ρθούνε, θα περάσουν. Κριτές θα μας δικάσουν οι αγέννητοι, οι νεκροί».

Το 1991, δίπλα στο μικρό εκκλησάκι του 8ου μ.Χ. αιώνα, «σε ένα τόπο σπαρμένο με κόκαλα ηρώων, πέτρες και αγκάθια, φτιάξαμε την εκκλησία του Προφήτη Ηλία με εθελοντική προσφορά μαστόρων» λέει ο παπα Ηλίας. «Πετράς» ήταν προτού γίνει ιερωμένος. Συστήνει τη γενιά του ως εξής: «Από το Ρουπάκι της Φαλαισίας Λεονταρίου Αρκαδίας. Η παράδοση λέει ότι είμαστε απόγονοι του Παπαφλέσσα (Ηλιόπουλοι). Ο Αρης Βελουχιώτης είχε πει ότι χωρίς τον Παπαφλέσσα δεν γινόταν επανάσταση το 1821. Κατάγομαι από το Σέρβο Αρκαδίας. Είμαι Γορτύνιος. Κατέβηκα με την οικογένειά μου στο Κοπανάκι Μεσσηνίας, που το έχτισε ο πατέρας μου με άλλους τέσσερις μαστόρους». Εχει βγάλει μεροκάματα ως λούστρος, οικοδόμος και το 1979 πήγε στη Σαουδική Αραβία για να δουλέψει. Παπάς έγινε το 1979 «για την ελληνικότητα του Χριστού- ως προς την ανθρώπινη φύση του, ως Εμμανουήλ στη Ναζαρέτ γεννήθηκε- και για τον χριστιανισμό που είναι διαρκής επανάσταση».

Ελλάδα παντού

Δηλώνει αρχαιολάτρης, αναλύει τις λέξεις, την Ιστορία του κόσμου και βρίσκει παντού Ελλάδα. «Καλή μου άγνωστη» λέει, «η Ιστορία γράφεται από τα αγάλματα, από τους λίθους που αφήνουν τα ίχνη τους στη γη.

Και όταν οι λίθοι κεκράζονται, χίλιοι σιωπούν. Μπορούμε να αμφισβητήσουμε τον Eπικούριο Απόλλωνα, το άγαλμα των Αρκάδων, το Μαίναλο του Πάνα;

Κάρα (κεφαλή) Διός ίσον καρδιά. Ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός είναι ρίζα, ροή ζωής και η Ελλάς, όχι Greece, είναι πέτρα του ήλιου».

Εξηγεί ότι πηγαίνει στις διαδηλώσεις όπου συλλογικά ο κόσμος διεκδικεί «να μην ξεπουληθεί η Ελλάδα». Καλεί τους «Αγανακτισμένους» να προχωρήσουν: «Τέρμα η αγανάκτηση,εμπρός για επανάσταση» . Το σύνθημα που προτείνει είναι «φωτιά και τσεκούρι στον προσκυνημένο». Οσο για τα επεισόδια και τους κουκουλοφόρους, λέει ότι είναι «οι μάγκες της κλανιάς, είναι του συστήματος». Μιλάει αθυρόστομα. Χρησιμοποιεί τσιτάτα από τον Καραϊσκάκη, που τον «αναπαράγει» για να παραλληλίσει τη σημερινή κατάσταση και να κακίσει όσους, κατά τη γνώμη του, υπηρετούν ξένα συμφέροντα: «Αμ, ο Καραϊσκάκης, για πολιτικούς σαν τον Μαυροκορδάτο και τον Κωλέτη τι έλεγε; Οτι “τον Τούρκο και τον π... όσο τους χαϊδεύεις,σηκώνουν κεφάλι”». Ο παπα-Ηλίας αναφέρεται στην ΕΕ, στο μνημόνιο, στη Μέρκελ, στους Δυτικούς του ΔΝΤ, στους «ψαλιδόκωλους,που έλεγε ο Κολοκοτρώνης». Εχει ένα βιβλίο του Δημήτρη Φωτιάδη, με τσακισμένη τη σελίδα 80 η οποία αναφέρεται στη δίκη του Κολοκοτρώνη. Ανοίγει παρένθεση για να πει ότι «τον φυλάκισαν ο Αρμανσμπεργκ, ο Μάσον, ο Μάουερ, ο Μαυροκορδάτος, ο Κωλέττης» και την κλείνει θέλοντας οπωσδήποτε να διαβάσει δυνατά το απόσπασμα της σελίδας 80: «Αδικα, μωρέ Γέρο, πασκίζεις να τους καλοπιάσεις. Οι Βαυαρέζοι έρχονταν στον τόπο μας με την κρυφή ελπίδα να τον κάνουν αποικία τους. Για να το πετύχουν έπρεπε να γονατίσουν τους Ελληνες με την τρομοκρατία. Δεν μπορούσαν λοιπόν ν΄ αφήσουν εσένα τον Κολοκοτρώνη. Από σένα έπρεπε να αρχίσουν».

Αναπολεί τον πνευματικό του πατέρα, όπως χαρακτηρίζει τον πατέρα Ανυπόμονο, «τον Γερμανό Δημάκο, πρωτοπαλίκαρο του Θανάση Κλάρα ή αλλιώς Αρη Βελουχιώτη» . Τον γνώρισε στη Μονή Αγάθωνος, όταν ο παπα-Ηλίας υπηρετούσε στο Μάζι Αλιάρτου, όπου «έμεινα για 12 χρόνια». Για τον παπα-Ανυπόμονο λέει: «Κάθε 500 χρόνια βγαίνουν τέτοιοι άνδρες. Τα αηδόνια, όταν πέθανε, σταμάτησαν να κελαηδούν». Κρατά ακόμα στον νου του μια φράση του παπα-Ανυπόμονου: «Ελεγε:Αν τραβήξεις το πιστόλι της ψυχής και του σώματος πρέπει να ρίξεις. Αλλιώς, το βάζεις...». Ερωτάται τι πιστεύει για τον σοσιαλισμό. Απαντά αμέσως: «Πιστεύω στην πάλη των τάξεων του Ισοκράτη. “Δημοκρατία μου, πόσο σε βιάζουμε κάθε μέρα και δεν σε αποζημιώνουμε για το λερωμένο σεντόνι”. Στους αρχαίους Ελληνες στηρίχθηκε και ο Μαρξ...».

«Μπράβο στον Κουρουμπλή»

Δεν λέει για πολλούς «καλή τους ώρα». Το λέει για τον ΜίκηΘεοδωράκη - «γιατί να μη συμφωνώ με τον Μίκη; Πειράζει που είναι πατριώτης;». Το λέει και για τον βουλευτή Παναγιώτη Κουρουμπλή - «Θέλω να τον συγχαρώ που ύψωσε το ανάστημά του.Μπράβο Κουρουμπλή. Το “όχι” σου έχει αξία. Είναι Ελλάδα». Αντίθετα χαρακτηρίζει με βαριές εκφράσεις «τους Παπανδρέου, με εξαίρεση τον Ανδρέα. “Τότε, Εμφύλιος και Κυπριακό συνδέονταν με τον Γέρο και τώρα μια ακόμα τραγωδία με τον Γιώργο...”».

Οταν τον ρωτώ αν είναι εθνικιστής, πετάγεται πάνω. «Μισώ τον εθνικισμό. Εθνιστής είμαι.Για το έθνος μου». Πιστεύει ότι είναι ώρα γενικού ξεσηκωμού. «Ακόμα και ο Ομπάμα είπε στη Μέρκελ “πρόσεξε, μη σου ξεσηκωθούν οι Ελληνες”» . Επιμένει ότι πρέπει να γίνει αίτημα για σύγκληση νέας εθνοσυνέλευσης στην Τροιζήνα, για κατάσχεση της περιουσίας των βουλευτών που ψήφισαν μνημόνια και «στους οποίους να επιβληθεί ποινή να φυτέψουν όλα τα καμένα βουνά» αλλά και μείωση των βουλευτών σε 151. Πάντως, προειδοποιεί ότι «εκείνο που θα φταίμε εμείς είναι αν φαγωνόμαστε μεταξύ μας. Βόηθα, Παναγιά μου. Οχι στη διχόνοια...».

Βραχνή φωνή, τραχιές κουβέντες. Σε ορισμένες παύσεις του τραγουδά Βασίλη Παπακωνσταντίνου - από τους «Ιππείς της Πύλου». Λέει ότι παρά τα 61 του χρόνια, νιώθει την καρδιά του 25άρα. Προσθέτει ότι «όποιος φοβάται τον θάνατο, πεθαίνει κάθε μέρα». Και καπάκι βάζει μπροστά πάλι τον Καραϊσκάκη «που έλεγε:“Αμα ζήσω, θα τους γ... Αμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον π...!».

«Οι Γερμανοί μας χρωστάνε, δεν τους χρωστάμε»

Ο παπα-Ηλίας εξηγεί ότι πηγαίνει στις διαδηλώσεις γιατί«δεν με ρώτησε κανένας πριν από τις εκλογές αν συμφωνώ να πάρουμε δάνειο,να κάνουμε μνημόνιο». Φωνάζει δυνατά,καθισμένος στην πεζούλα κάτω από το πλατάνι,δίπλα στο εκκλησάκι:«Να ζητήσουμε τις γερμανικές αποζημιώσεις.Μας χρωστάνε,δεν τους χρωστάμε. Καλάβρυτα, Δίστομο...Και με το χέρι της Αγγλίας εμφύλιος...» . Επιμένει ότι σήμερα γίνεται οικονομικός πόλεμος και ψιλοτραγουδά «θέλουμε ελεύθερη και εμείς πατρίδα και πανανθρώπινη τη λευτεριά».

Περιγράφει πώς βρέθηκε το 1986 στο Πότσδαμ, με την Επιτροπή Ειρήνης,την ΕΕΔΥΕ...Λέει και ξαναλέει ότι δεν ανήκει σε κόμματα και ότι«αυτό που χρειάζεται είναι μια συνέχεια του ΕΑΜ. Φτιάχνεται ήδη το Εθνικό Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Μέτωπο». Αρχίζει να απαγγέλλει απ΄ έξω τον όρκο του ΕΛΑΣ: «Εγώ,παιδί του Ελληνικού Λαού, ορκίζομαι ν΄ αγωνιστώ...».

Δημοσιεύτηκε στο ΒΗΜΑ της Κυριακής 18 Ιουλίου 2011

Χαμένοι στη μετάφραση (selective default = επιλεκτική αθέτηση = δανεικά και αγύριστα κατ' επιλογή)

Οι εκλογές του Σεπτεμβρίου του 1996 - Ένας πεισματάρης Μπουλτόζας (σκίτσα της εποχής)

«Ένας πεισματάρης μπουλντόζας»

Ειδική συνεδρίαση της Βουλής στη μνήμη του Μιλτιάδη Έβερτ

Αθήνα

Πεισματάρης, δημιουργικός, αποφασιστικός και πρακτικός. Ένας «μπουλντόζας» δυναμικός και φωνακλάς, σταθερός στις ιδέες και τις αξίες του. Αυτός ήταν ο πολιτικός και ο άνθρωπος Μιλτιάδης Έβερτ, όπως τον επανέφεραν σήμερα στη μνήμη τους βουλευτές που είτε τον γνώρισαν ως κομματικοί συνοδοιπόροι είτε ως πολιτικοί του αντίπαλοι.

Η Βουλή σε ειδική συνεδρίαση τίμησε τη μνήμη του πρώην προέδρου της ΝΔ Μιλτιάδη Έβερτ, ενός «πρωταγωνιστή των πολιτικών εξελίξεων από το 1974 και μετά» είτε με τη θητεία του σε διάφορες κυβερνητικές θέσεις, είτε την περίοδο της αρχηγίας στη ΝΔ είτε στον δημαρχιακό θώκο της Αθήνας, όταν εξελέγη με πρωτοφανή ποσοστά πλειοψηφίας για τα δεδομένα του δήμου.

«Η Βουλή τιμά σήμερα τη μνήμη του Μιλτιάδη Έβερτ, ενός πολιτικού που για 30 χρόνια τίμησε την πολιτική ζωή» είπε ο πρώτος αντιπρόεδρος της Βουλής Γρηγόρης Νιώτης.

«Ήταν ένας ολοκληρωμένος πολιτικός, είχε σαφείς θέσεις για όλα τα ζητήματα. Η μαχητικότητά του αναγνωρίστηκε από όλες τις πλευρές» ανέφερε ο υπουργός Δικαιοσύνης Μιλτιάδης Παπαϊωάννου.

«Πολιτικοί σαν τον Μιλτιάδη Έβερτ μάς διδάσκουν αυτές τις δύσκολες και αμήχανες ώρες, να στεκόμαστε όρθιοι και σταθεροί και να επιμένουμε στο σωστό. Δεν είναι πείσμα να επιμένεις στο σωστό. Χαρακτηρίστηκε μπουλντόζας γιατί είχε αυτό το πείσμα και την αποφασιστικότητα» δήλωσε ο γραμματέας της ΚΟ της ΝΔ Κώστας Τασούλας.

«Ήταν αυθόρμητος αλλά ήξερες πού βρισκόσουν. Ήμουν σκληρός εσωκομματικός αντίπαλος του, έδειξε όμως εκείνη την περίοδο τη δημοκρατικότητα του.

» Ανοιχτά μιλούσαμε και ανοιχτά απαντούσαμε» είπε η Ντόρα Μπακογιάννη περιγράφοντας ότι γνώρισε τον Μιλτιάδη Έβερτ όταν η ίδια βρισκόταν σε κατ΄οίκον περιορισμό, στη διάρκεια της δικτατορίας και ο Μιλτιάδης Έβερτ πέταξε μια σακούλα σοκολάτες από την μάντρα όταν είχε πάει στο σπίτι της οικογένειας Μητσοτάκη για να μάθει πόσα παιδιά ήταν σε κατ΄ οίκον κράτηση.

«Όταν το 1974 έβγαλα τη 'Φωνή του Στέμματος' και συναντηθήκαμε μου είπε: κάνεις λάθος. Δεν πιάνεις τα μηνύματα των εποχών» ήταν κάποιο από τα στιγμιότυπα που περιέγραψε ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γιώργος Καρατζαφέρης.

«Δεν δίσταζε να εγκαταλείπει αξιώματα. Προσωποποιούσε το θάρρος στην πολιτική» ανέφερε ο πρώην πρόεδρος της Βουλής Δημήτρης Σιούφας, ενώ αίσθηση προκάλεσε η αναφορά του πρώην προέδρου Απόστολου Κακλαμάνη ότι «ο Μίλτος έκανε και λάθη αλλά ποτέ από ιδιοτέλεια» και «ίσως να είχε γίνει πρωθυπουργός αν δεν είχε την αντίληψη των κέντρων ότι η κατάσταση απαιτούσε άλλη προσωπικότητα».

Η συνεδρίαση στη μνήμη του Μιλτιάδη Έβερτ ανέσυρε και μνήμες για φράσεις του πολιτικού που κάποτε προκαλούσαν σχόλια και συζητήσεις για τον αυτοσαρκασμό και το χιούμορ του.

«Το Καρδίτσα-Καρδίτσα, έγινε σημαία για τη ΝΔ» θύμισε ο Απόστολος Κακλαμάνης.

«Είμαι ευτυχής για την κατάργηση των τόνων γιατί ποτέ δεν είχα μάθει να τους χρησιμοποιώ» είχε πει για την καθιέρωση του μονοτονικού συστήματος.

«Το αγαπημένο μου μάθημα ήταν η έκθεση. Έπαιρνα πάντα 20 αλλά ήταν το άθροισμα τεσσάρων εκθέσεων μαζί» είχε πει ο Μιλτιάδης Έβερτ, φράση που θύμισε ο Αστέριος Ροντούλης.

Newsroom ΔΟΛ