«Μεγάλη αριστερά χωρίς να έχει μέσα της και το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να υπάρξει. Πρέπει να βρούμε τους όρους της συνεργασίας με επίπονη δουλειά γύρω από ένα τραπέζι. Πρέπει επειγόντως να καθορίσουμε μια τέτοια διαδικασία» προτείνει ο Λ. Κύρκος.Ο Λ. Κύρκος δεν αρνείται να μιλήσει για τους πολιτικούς αρχηγούς: Χαρακτηρίζει τον Κ. Καραμανλή «άνθρωπο καλών προθέσεων, τις οποίες δεν μπόρεσε να υλοποιήσει γιατί βρέθηκε μέσα στη στρούγκα του κομματικού μηχανισμού, τον οποίο δεν κατάφερε να ελέγξει».
Για τον Γ. Παπανδρέου επισημαίνει ότι «είναι από τους πιο ευγενικούς πολιτικούς» και πως «έχει απομακρυνθεί από το μοντέλο του πατέρα του και γιατί δεν έχει τα κατάλληλα προσόντα κι επειδή το μοντέλο αυτό είναι έξω από την ψυχολογία του».
Οσο για την Αλέκα Παπαρήγα; Τη χαρακτηρίζει «ξεπερασμένο δεινόσαυρο, που την απωθεί βαθιά η ιδέα ότι ο σοσιαλισμός συνδέεται με τη δημοκρατία» και θεωρεί το ΚΚΕ «το πιο καθυστερημένο κομμάτι του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος».
Πριν από 15 χρόνια αρκετοί προέβλεπαν το τέλος της Ιστορίας, σήμερα μιλάμε πλέον για το τέλος του (νεο)φιλελευθερισμού;
Το τέλος της Ιστορίας που προέβλεπαν κάποιοι θεωρητικοί υπηρέτες του καπιταλισμού δεν ήρθε. Ο καπιταλισμός έχει αποδείξει την ικανότητά του να ανανεώνετα, μέχρι να πέσει, αλλά δεν ήρθε η στιγμή, το λαϊκό κίνημα δεν έφτασε σε σημείο να τον ξετινάξει.
Ομως δύει το άστρο του νεοφιλελευθερισμού που επιχείρησε με μέτρα που πληρώθηκαν ακριβά από τους εργαζόμενους όλου του κόσμου, να ανανεώσει τα περιθώρια του καπιταλισμού και πέτυχε να βυθίσει την οικονομία στο χάος.
Οι καταστροφές για την πραγματική οικονομία είναι ήδη τεράστιες, οι ίδιοι οι εμπνευστές του λένε ότι «δεν καταλάβαμε», «δεν πήραμε μέτρα έγκαιρα».
Και όταν αποφάσισαν να δράσουν ήταν αργά.
Η σοσιαλδημοκρατία μπορεί να αντεπιτεθεί;
Εχθρός, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι η οικονομία της αγοράς, αλλά η κακοήθης εξέλιξή της, τα μονοπώλια. Και επιτρέψτε μου να πω ότι δεν υπάρχουν μάγοι «στιλ» Μπράουν και Σαρκοζί, νομίζω ότι η κατάσταση έχει πλέον ξεφύγει. Η σοσιαλδημοκρατία μπορεί μόνο κάτω από την πίεση φωτισμένων ηγετών της και ενός ισχυρού μαζικού κινήματος να αντεπιτεθεί και να πάρει θέση σε ένα ευρύ αντικαπιταλιστικό κίνημα με ριζοσπαστικούς στόχους. Εκεί να συναντηθεί με το κόμμα της ευρωπαϊκής αριστεράς, όπου ανήκει και ο Συνασπισμός. Ο οποίος δημοσκοπικά καταγράφει υψηλές επιδόσεις.
Πώς, όμως, μπορεί να τις κεφαλαιοποιήσει;
Με μια ευρύτατη πολιτική δημοκρατικής συσπείρωσης και την ενεργητική του υποστήριξη στους αγώνες των πολιτών για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της καθημερινότητας. Βεβαίως, σε αυτό τον βοηθάει η απαξία των δύο μεγάλων κομμάτων, η αδυναμία τους να προσφέρουν λύσεις που να πείθουν. Είναι ίσως μια μεγάλη ευκαιρία για την αριστερά να πάρει μια μεγάλη πρωτοβουλία, όπως να προκαλέσει ένα διάλογο ανάμεσα στις δυνάμεις της αντιπολίτευσης. Φοβάται, όμως, να μπει σε ένα παιχνίδι εξουσίας. Αλλά όταν κάνεις πολιτική με φοβικά συναισθήματα, αυτό δεν οδηγεί πουθενά. Οπως λένε και οι εγγλέζοι αν θέλεις να ελέγξεις την πουτίγκα πρέπει να τη δοκιμάσεις. Ομως ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά για αριστερή διακυβέρνηση...
- Δεν είναι ακόμα κατανοητό ποια θα είναι αυτή η νέα αριστερή διακυβέρνηση. Κατά τη γνώμη μου, είναι ένα σύνθημα για εκλογική κατανάλωση, για μια αίσθηση αισιοδοξίας και προσδοκίας, χωρίς να είναι αγκυστρωμένη στη ελληνική κοινωνία. Με ποιους θα γίνει αυτή, από τη στιγμή που οι εμπνευστές της αποκρούουν το ΠΑΣΟΚ;
Δεν υπάρχει δημοκρατική προοπτική αν τα δύο ρεύματα του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ δεν ανταμώσουν για να δημιουργήσουν τη μεγάλη κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία. Μεγάλη αριστερά χωρίς να έχει μέσα της το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να υπάρξει. Χρειάζεται κάποια στιγμή να γίνει ώριμη ανάλυση για το τι είναι το ΠΑΣΟΚ από την άποψη των μαζών.
* Από την άλλη πλευρά όμως και το ΠΑΣΟΚ τα «μασάει», προτάσσει την αυτοδυναμία.
- Ο διάλογος θέλει μια μακρά περίοδο επώασης. Οταν δεν έχεις λύσει μέσα σου το «τι θέλω», δεν πας στο διάλογο. Και γίνονται αυτά τα κωμικά πράγματα που βλέπουμε. Ο Αλαβάνος δεν μπορεί να πάει στο σπίτι του Παπανδρέου και να πει «θέλω να συζητήσουμε» ή άλλα στελέχη να συναντηθούν και να πιουν ένα καφέ. Ο φόβος ότι «κάποιος θα μας δει και θα δώσει τις δικές του διαστάσεις στη συνάντηση» είναι αυτός που αναστέλλει την προσπάθεια. Αλλά έτσι δεν υπάρχει προοπτική. Πρέπει να βρούμε τους όρους της συνεργασίας ύστερα από επίπονη δουλειά γύρω από ένα τραπέζι. Πρέπει επειγόντως να καθορίσουμε μια τέτοια διαδικασία.
* Πώς βλέπετε το δίδυμο Αλαβάνου - Τσίπρα;
Δεν είναι τυχαίο ότι η άνοδος των ποσοστών σημειώνεται αρχικά με πρωτοβουλίες του Αλαβάνου, οι οποίες αιφνιδίασαν την κοινωνία, ύστερα με την ευμενή κοινωνική αποδοχή του Τσίπρα. Δημιουργήθηκε ένα σοκ, μια δυναμική, αλλά αρκεί αυτό; Ερχεται μια στιγμή που η κοινωνία ζητάει περισσότερα πράγματα, αναλύσεις και επεξεργασίες πειστικές, δεν αρκείται σε ρητορείες ή αιφνιδιασμούς. Υπάρχουν πραγματικά προβλήματα και εκεί θα κριθούμε.
* Ο πρωθυπουργός είναι εγκλωβισμένος σε σκάνδαλα, εξεταστική επιτροπή...
- Επιτρέψτε μου να πω ότι ο πρωθυπουργός μού είναι συμπαθής, τον είχα γνωρίσει στη Θεσσαλονίκη. Είναι άνθρωπος καλών προθέσεων, τις οποίες δεν μπόρεσε να υλοποιήσει γιατί βρέθηκε μέσα στη στρούγκα του κομματικού μηχανισμού, τον οποίο δεν κατάφερε να ελέγξει. Δεν ήταν ελεύθερος να εφαρμόσει την πολιτική του, της κεντροδεξιάς.
* Αρα, εκλογές σύντομα;
- Πρέπει να βγούμε το ταχύτερο δυνατό από την πολιτική κρίση και η ευθύνη πέφτει κυρίως στον πρωθυπουργό. Οι εκλογές θα ήταν η ορθότερη δημοκρατική λύση, αν και δεν έχω πεισθεί, στις σημερινές συνθήκες οικονομικής κρίσης και με δεδομένη τη συντηρητική στροφή της κοινωνίας, ότι η Ν.Δ. θα τις χάσει.
* Δηλαδή, το ΠΑΣΟΚ δεν πείθει;
- Ο Γιώργος είναι ίσως από τους πιο ευγενικούς πολιτικούς άνδρες, μετριοπαθής, έχει απομακρυνθεί από το μοντέλο ηγέτη του πατέρα του, και γιατί δεν έχει τα προσόντα αλλά και γιατί ένας τέτοιος ρόλος είναι έξω από την ψυχολογία του. Είναι άνθρωπος του διαλόγου, της αναζήτησης, δημοκρατικός, αλλά τα πράγματα πολλές φορές είναι διαφορετικά. Αυτό έχει να κάνει με το ΠΑΣΟΚ, ένα πεδίο φοβερών εσωτερικών ανταγωνισμών τους οποίους δεν μπόρεσε να ελέγξει. Είμαι βέβαιος ότι κάποια στελέχη τα απωθεί και η αναφορά του ονόματός του.
* Σας εξέπληξε η στάση του ΚΚΕ, που προβαίνει σε πλήρη αποκατάσταση της σταλινικής περιόδου;
- Οι άνθρωποι ήταν πάντα Σταλινικοί, ήταν το πιο καθυστερημένο κομμάτι του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος και αυτό διέσπασε τη συνεργασία του αρχικού συνασπισμού. Υπήρχε μια αφοσίωση στο πρόσωπο του Στάλιν, αφού η ιστορία της ΕΣΣΔ γράφηκε επί των ημερών του. Το ΚΚΕ είναι νομενκλατούρα, διαβρωμένη από τις ιδέες του Στάλιν και φοβάται ότι οποιαδήποτε απόκλιση θα μπορούσε να οδηγήσει σε κατάρρευση του Περισσού.
* Πιθανή διαδοχή της Αλέκας Παπαρήγα θα άλλαζε κάτι στον Περισσό;
- Η Αλέκα είναι ένας ξεπερασμένος δεινόσαυρος, δεν έχει καμιά αίσθηση της εποχής μας, την απωθεί βαθιά η ιδέα ότι ο σοσιαλισμός συνδέεται με τη δημοκρατία. Το μοντέλο της είναι το μοντέλο ενός αυταρχικού σοσιαλισμού.
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 02/11/2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου