Κυριακή 31 Ιουλίου 2011

Μαζί τα φάγαν και αλλού

Σκίτσο του Ανδρέα Πετρουλάκη στην Καθημερινή της 31ης Ιουλίου 2011

Κυριακή 17 Ιουλίου 2011

Ο παπά Ηλίας απόγονος του Παπαφλέσσα, όπως ο ίδιος λέει


Ο παπάς της αγανάκτησης και της... επανάστασης

Ο παπα-Ηλίας εμφανίστηκε στο Σύνταγμα με τη «γουρούνα» του, δηλώνει «εθνιστής» και όχι εθνικιστής, ξεσηκώνει αθυρόστομα τσιτάτα των Κολοκοτρώνη και Καραϊσκάκη και ζητεί νέα... εθνοσυνέλευση στην Τροιζήνα

ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ δίπλα στον Καραϊσκάκη και στον Γέρο του Μοριά. Από κοντά και ο Βελουχιώτης, ανακατεμένος με ΔΝΤ, μνημόνιο, Μέρκελ και Παπανδρέου. Παρέα τους μάρσαρε ο παπα-Ηλίας με τη «γουρούνα» του κατά το διήμερο των απεργιακών κινητοποιήσεων του Ιουνίου, δίπλα στους «Αγανακτισμένους» και τους διαδηλωτές στο Σύνταγμα. Η φωτογραφία του πάνω στο τετράτροχο όχημα, με τα ράσα του να ανεμίζουν καθώς ανέπτυσσε ταχύτητα με φόντο τα ΜΑΤ, έκανε τον γύρο του Διαδικτύου και των ειδησεογραφικών πρακτορείων. Ο 61χρονος παπα-Ηλίας- κατά κόσμον Ηλίας Κωνσταντόπουλος- λειτουργεί στον Προφήτη Ηλία Αχαρνών. Από εκεί ξεκίνησε για τα συλλαλητήρια στο κέντρο της Αθήνας. «Να βγει ο κόσμος έξω στους δρόμους, να αναρωτηθεί αν το εγγόνι του θα έχει δουλειά ή θα γίνει πάλι μετανάστης» λέει. Εχει και εκείνος οικογένεια με τρία παιδιά. Φέρνει τον Κωστή Παλαμά κάθε τόσο στις κουβέντες του: «Χρωστάμε σε όσους ήρθαν, πέρασαν, θα ΄ρθούνε, θα περάσουν. Κριτές θα μας δικάσουν οι αγέννητοι, οι νεκροί».

Το 1991, δίπλα στο μικρό εκκλησάκι του 8ου μ.Χ. αιώνα, «σε ένα τόπο σπαρμένο με κόκαλα ηρώων, πέτρες και αγκάθια, φτιάξαμε την εκκλησία του Προφήτη Ηλία με εθελοντική προσφορά μαστόρων» λέει ο παπα Ηλίας. «Πετράς» ήταν προτού γίνει ιερωμένος. Συστήνει τη γενιά του ως εξής: «Από το Ρουπάκι της Φαλαισίας Λεονταρίου Αρκαδίας. Η παράδοση λέει ότι είμαστε απόγονοι του Παπαφλέσσα (Ηλιόπουλοι). Ο Αρης Βελουχιώτης είχε πει ότι χωρίς τον Παπαφλέσσα δεν γινόταν επανάσταση το 1821. Κατάγομαι από το Σέρβο Αρκαδίας. Είμαι Γορτύνιος. Κατέβηκα με την οικογένειά μου στο Κοπανάκι Μεσσηνίας, που το έχτισε ο πατέρας μου με άλλους τέσσερις μαστόρους». Εχει βγάλει μεροκάματα ως λούστρος, οικοδόμος και το 1979 πήγε στη Σαουδική Αραβία για να δουλέψει. Παπάς έγινε το 1979 «για την ελληνικότητα του Χριστού- ως προς την ανθρώπινη φύση του, ως Εμμανουήλ στη Ναζαρέτ γεννήθηκε- και για τον χριστιανισμό που είναι διαρκής επανάσταση».

Ελλάδα παντού

Δηλώνει αρχαιολάτρης, αναλύει τις λέξεις, την Ιστορία του κόσμου και βρίσκει παντού Ελλάδα. «Καλή μου άγνωστη» λέει, «η Ιστορία γράφεται από τα αγάλματα, από τους λίθους που αφήνουν τα ίχνη τους στη γη.

Και όταν οι λίθοι κεκράζονται, χίλιοι σιωπούν. Μπορούμε να αμφισβητήσουμε τον Eπικούριο Απόλλωνα, το άγαλμα των Αρκάδων, το Μαίναλο του Πάνα;

Κάρα (κεφαλή) Διός ίσον καρδιά. Ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός είναι ρίζα, ροή ζωής και η Ελλάς, όχι Greece, είναι πέτρα του ήλιου».

Εξηγεί ότι πηγαίνει στις διαδηλώσεις όπου συλλογικά ο κόσμος διεκδικεί «να μην ξεπουληθεί η Ελλάδα». Καλεί τους «Αγανακτισμένους» να προχωρήσουν: «Τέρμα η αγανάκτηση,εμπρός για επανάσταση» . Το σύνθημα που προτείνει είναι «φωτιά και τσεκούρι στον προσκυνημένο». Οσο για τα επεισόδια και τους κουκουλοφόρους, λέει ότι είναι «οι μάγκες της κλανιάς, είναι του συστήματος». Μιλάει αθυρόστομα. Χρησιμοποιεί τσιτάτα από τον Καραϊσκάκη, που τον «αναπαράγει» για να παραλληλίσει τη σημερινή κατάσταση και να κακίσει όσους, κατά τη γνώμη του, υπηρετούν ξένα συμφέροντα: «Αμ, ο Καραϊσκάκης, για πολιτικούς σαν τον Μαυροκορδάτο και τον Κωλέτη τι έλεγε; Οτι “τον Τούρκο και τον π... όσο τους χαϊδεύεις,σηκώνουν κεφάλι”». Ο παπα-Ηλίας αναφέρεται στην ΕΕ, στο μνημόνιο, στη Μέρκελ, στους Δυτικούς του ΔΝΤ, στους «ψαλιδόκωλους,που έλεγε ο Κολοκοτρώνης». Εχει ένα βιβλίο του Δημήτρη Φωτιάδη, με τσακισμένη τη σελίδα 80 η οποία αναφέρεται στη δίκη του Κολοκοτρώνη. Ανοίγει παρένθεση για να πει ότι «τον φυλάκισαν ο Αρμανσμπεργκ, ο Μάσον, ο Μάουερ, ο Μαυροκορδάτος, ο Κωλέττης» και την κλείνει θέλοντας οπωσδήποτε να διαβάσει δυνατά το απόσπασμα της σελίδας 80: «Αδικα, μωρέ Γέρο, πασκίζεις να τους καλοπιάσεις. Οι Βαυαρέζοι έρχονταν στον τόπο μας με την κρυφή ελπίδα να τον κάνουν αποικία τους. Για να το πετύχουν έπρεπε να γονατίσουν τους Ελληνες με την τρομοκρατία. Δεν μπορούσαν λοιπόν ν΄ αφήσουν εσένα τον Κολοκοτρώνη. Από σένα έπρεπε να αρχίσουν».

Αναπολεί τον πνευματικό του πατέρα, όπως χαρακτηρίζει τον πατέρα Ανυπόμονο, «τον Γερμανό Δημάκο, πρωτοπαλίκαρο του Θανάση Κλάρα ή αλλιώς Αρη Βελουχιώτη» . Τον γνώρισε στη Μονή Αγάθωνος, όταν ο παπα-Ηλίας υπηρετούσε στο Μάζι Αλιάρτου, όπου «έμεινα για 12 χρόνια». Για τον παπα-Ανυπόμονο λέει: «Κάθε 500 χρόνια βγαίνουν τέτοιοι άνδρες. Τα αηδόνια, όταν πέθανε, σταμάτησαν να κελαηδούν». Κρατά ακόμα στον νου του μια φράση του παπα-Ανυπόμονου: «Ελεγε:Αν τραβήξεις το πιστόλι της ψυχής και του σώματος πρέπει να ρίξεις. Αλλιώς, το βάζεις...». Ερωτάται τι πιστεύει για τον σοσιαλισμό. Απαντά αμέσως: «Πιστεύω στην πάλη των τάξεων του Ισοκράτη. “Δημοκρατία μου, πόσο σε βιάζουμε κάθε μέρα και δεν σε αποζημιώνουμε για το λερωμένο σεντόνι”. Στους αρχαίους Ελληνες στηρίχθηκε και ο Μαρξ...».

«Μπράβο στον Κουρουμπλή»

Δεν λέει για πολλούς «καλή τους ώρα». Το λέει για τον ΜίκηΘεοδωράκη - «γιατί να μη συμφωνώ με τον Μίκη; Πειράζει που είναι πατριώτης;». Το λέει και για τον βουλευτή Παναγιώτη Κουρουμπλή - «Θέλω να τον συγχαρώ που ύψωσε το ανάστημά του.Μπράβο Κουρουμπλή. Το “όχι” σου έχει αξία. Είναι Ελλάδα». Αντίθετα χαρακτηρίζει με βαριές εκφράσεις «τους Παπανδρέου, με εξαίρεση τον Ανδρέα. “Τότε, Εμφύλιος και Κυπριακό συνδέονταν με τον Γέρο και τώρα μια ακόμα τραγωδία με τον Γιώργο...”».

Οταν τον ρωτώ αν είναι εθνικιστής, πετάγεται πάνω. «Μισώ τον εθνικισμό. Εθνιστής είμαι.Για το έθνος μου». Πιστεύει ότι είναι ώρα γενικού ξεσηκωμού. «Ακόμα και ο Ομπάμα είπε στη Μέρκελ “πρόσεξε, μη σου ξεσηκωθούν οι Ελληνες”» . Επιμένει ότι πρέπει να γίνει αίτημα για σύγκληση νέας εθνοσυνέλευσης στην Τροιζήνα, για κατάσχεση της περιουσίας των βουλευτών που ψήφισαν μνημόνια και «στους οποίους να επιβληθεί ποινή να φυτέψουν όλα τα καμένα βουνά» αλλά και μείωση των βουλευτών σε 151. Πάντως, προειδοποιεί ότι «εκείνο που θα φταίμε εμείς είναι αν φαγωνόμαστε μεταξύ μας. Βόηθα, Παναγιά μου. Οχι στη διχόνοια...».

Βραχνή φωνή, τραχιές κουβέντες. Σε ορισμένες παύσεις του τραγουδά Βασίλη Παπακωνσταντίνου - από τους «Ιππείς της Πύλου». Λέει ότι παρά τα 61 του χρόνια, νιώθει την καρδιά του 25άρα. Προσθέτει ότι «όποιος φοβάται τον θάνατο, πεθαίνει κάθε μέρα». Και καπάκι βάζει μπροστά πάλι τον Καραϊσκάκη «που έλεγε:“Αμα ζήσω, θα τους γ... Αμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον π...!».

«Οι Γερμανοί μας χρωστάνε, δεν τους χρωστάμε»

Ο παπα-Ηλίας εξηγεί ότι πηγαίνει στις διαδηλώσεις γιατί«δεν με ρώτησε κανένας πριν από τις εκλογές αν συμφωνώ να πάρουμε δάνειο,να κάνουμε μνημόνιο». Φωνάζει δυνατά,καθισμένος στην πεζούλα κάτω από το πλατάνι,δίπλα στο εκκλησάκι:«Να ζητήσουμε τις γερμανικές αποζημιώσεις.Μας χρωστάνε,δεν τους χρωστάμε. Καλάβρυτα, Δίστομο...Και με το χέρι της Αγγλίας εμφύλιος...» . Επιμένει ότι σήμερα γίνεται οικονομικός πόλεμος και ψιλοτραγουδά «θέλουμε ελεύθερη και εμείς πατρίδα και πανανθρώπινη τη λευτεριά».

Περιγράφει πώς βρέθηκε το 1986 στο Πότσδαμ, με την Επιτροπή Ειρήνης,την ΕΕΔΥΕ...Λέει και ξαναλέει ότι δεν ανήκει σε κόμματα και ότι«αυτό που χρειάζεται είναι μια συνέχεια του ΕΑΜ. Φτιάχνεται ήδη το Εθνικό Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Μέτωπο». Αρχίζει να απαγγέλλει απ΄ έξω τον όρκο του ΕΛΑΣ: «Εγώ,παιδί του Ελληνικού Λαού, ορκίζομαι ν΄ αγωνιστώ...».

Δημοσιεύτηκε στο ΒΗΜΑ της Κυριακής 18 Ιουλίου 2011

Τετάρτη 6 Ιουλίου 2011

Οι εκλογές του Σεπτεμβρίου του 1996 - Ένας πεισματάρης Μπουλτόζας (σκίτσα της εποχής)



«Ένας πεισματάρης μπουλντόζας»

Ειδική συνεδρίαση της Βουλής στη μνήμη του Μιλτιάδη Έβερτ

Αθήνα

Πεισματάρης, δημιουργικός, αποφασιστικός και πρακτικός. Ένας «μπουλντόζας» δυναμικός και φωνακλάς, σταθερός στις ιδέες και τις αξίες του. Αυτός ήταν ο πολιτικός και ο άνθρωπος Μιλτιάδης Έβερτ, όπως τον επανέφεραν σήμερα στη μνήμη τους βουλευτές που είτε τον γνώρισαν ως κομματικοί συνοδοιπόροι είτε ως πολιτικοί του αντίπαλοι.

Η Βουλή σε ειδική συνεδρίαση τίμησε τη μνήμη του πρώην προέδρου της ΝΔ Μιλτιάδη Έβερτ, ενός «πρωταγωνιστή των πολιτικών εξελίξεων από το 1974 και μετά» είτε με τη θητεία του σε διάφορες κυβερνητικές θέσεις, είτε την περίοδο της αρχηγίας στη ΝΔ είτε στον δημαρχιακό θώκο της Αθήνας, όταν εξελέγη με πρωτοφανή ποσοστά πλειοψηφίας για τα δεδομένα του δήμου.

«Η Βουλή τιμά σήμερα τη μνήμη του Μιλτιάδη Έβερτ, ενός πολιτικού που για 30 χρόνια τίμησε την πολιτική ζωή» είπε ο πρώτος αντιπρόεδρος της Βουλής Γρηγόρης Νιώτης.

«Ήταν ένας ολοκληρωμένος πολιτικός, είχε σαφείς θέσεις για όλα τα ζητήματα. Η μαχητικότητά του αναγνωρίστηκε από όλες τις πλευρές» ανέφερε ο υπουργός Δικαιοσύνης Μιλτιάδης Παπαϊωάννου.

«Πολιτικοί σαν τον Μιλτιάδη Έβερτ μάς διδάσκουν αυτές τις δύσκολες και αμήχανες ώρες, να στεκόμαστε όρθιοι και σταθεροί και να επιμένουμε στο σωστό. Δεν είναι πείσμα να επιμένεις στο σωστό. Χαρακτηρίστηκε μπουλντόζας γιατί είχε αυτό το πείσμα και την αποφασιστικότητα» δήλωσε ο γραμματέας της ΚΟ της ΝΔ Κώστας Τασούλας.

«Ήταν αυθόρμητος αλλά ήξερες πού βρισκόσουν. Ήμουν σκληρός εσωκομματικός αντίπαλος του, έδειξε όμως εκείνη την περίοδο τη δημοκρατικότητα του.

» Ανοιχτά μιλούσαμε και ανοιχτά απαντούσαμε» είπε η Ντόρα Μπακογιάννη περιγράφοντας ότι γνώρισε τον Μιλτιάδη Έβερτ όταν η ίδια βρισκόταν σε κατ΄οίκον περιορισμό, στη διάρκεια της δικτατορίας και ο Μιλτιάδης Έβερτ πέταξε μια σακούλα σοκολάτες από την μάντρα όταν είχε πάει στο σπίτι της οικογένειας Μητσοτάκη για να μάθει πόσα παιδιά ήταν σε κατ΄ οίκον κράτηση.

«Όταν το 1974 έβγαλα τη 'Φωνή του Στέμματος' και συναντηθήκαμε μου είπε: κάνεις λάθος. Δεν πιάνεις τα μηνύματα των εποχών» ήταν κάποιο από τα στιγμιότυπα που περιέγραψε ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γιώργος Καρατζαφέρης.

«Δεν δίσταζε να εγκαταλείπει αξιώματα. Προσωποποιούσε το θάρρος στην πολιτική» ανέφερε ο πρώην πρόεδρος της Βουλής Δημήτρης Σιούφας, ενώ αίσθηση προκάλεσε η αναφορά του πρώην προέδρου Απόστολου Κακλαμάνη ότι «ο Μίλτος έκανε και λάθη αλλά ποτέ από ιδιοτέλεια» και «ίσως να είχε γίνει πρωθυπουργός αν δεν είχε την αντίληψη των κέντρων ότι η κατάσταση απαιτούσε άλλη προσωπικότητα».

Η συνεδρίαση στη μνήμη του Μιλτιάδη Έβερτ ανέσυρε και μνήμες για φράσεις του πολιτικού που κάποτε προκαλούσαν σχόλια και συζητήσεις για τον αυτοσαρκασμό και το χιούμορ του.

«Το Καρδίτσα-Καρδίτσα, έγινε σημαία για τη ΝΔ» θύμισε ο Απόστολος Κακλαμάνης.

«Είμαι ευτυχής για την κατάργηση των τόνων γιατί ποτέ δεν είχα μάθει να τους χρησιμοποιώ» είχε πει για την καθιέρωση του μονοτονικού συστήματος.

«Το αγαπημένο μου μάθημα ήταν η έκθεση. Έπαιρνα πάντα 20 αλλά ήταν το άθροισμα τεσσάρων εκθέσεων μαζί» είχε πει ο Μιλτιάδης Έβερτ, φράση που θύμισε ο Αστέριος Ροντούλης.

Newsroom ΔΟΛ





















Τρίτη 5 Ιουλίου 2011

Από το 1989 η χώρα πλήρωνε μισθούς και συντάξεις με δανεικά.

Der Spiegel: Τρεις οικογένειες κατέστρεψαν την Ελλάδα!


Der Spiegel: Τρεις οικογένειες κατέστρεψαν την Ελλάδα!

Πάντοτε, τα κόμματα δούλευαν περισσότερο για ρουσφέτια, παρά για την πολιτική, σημειώνει το γερμανικό περιοδικό


Άρθρο στο περιοδικό DER SPIEGEL φέρει τον τίτλο «Φεουδαρχικοί δημοκράτες» και τον υπότιτλο «Με την απόφαση της Αθήνας για το πρόγραμμα λιτότητας τα κράτη της Ευρωζώνης κέρδισαν χρόνο. Αλλά έτσι οι Έλληνες δύσκολα θα καταφέρουν να σταθούν στα πόδια τους: Τρεις οικογένειες κατέστρεψαν τη χώρα»:

Το άρθρο αρχίζει με σκηνή από τις ουρές που σχηματίζονται στα συσσίτια της Εκκλησίας, όπου ο κόσμος κάθε ηλικίας καθημερινά αυξάνεται, παράλληλα με τη ραγδαία αύξηση των ανέργων, που διαμαρτύρονται στους δημοσιογράφους ότι στην Ελλάδα «αν δεν έχεις μέσον, δεν σε παίρνει κανείς σε δουλειά. Και τα πράγματα συνεχώς χειροτερεύουν».

Στη συνέχεια γίνεται αναφορά στην ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου, που άνοιξε τον δρόμο για την εκταμίευση της πέμπτης δόσης της δανειακής βοήθειας προς την Ελλάδα, αλλά και στις δηλώσεις του διοικητή της ΤτΕ Γ. Προβόπουλου στους FT και στην «Καθημερινή» περί «αυτοκτονίας» αν δεν ψηφιζόταν το πρόγραμμα και «ορίων» της αντοχής του λαού, που πληρώνει «το κόστος των λαθών του παρελθόντος».

Ο αρθρογράφος παρατηρεί ότι η αναμενόμενη προσωρινή αποκλιμάκωση της κρίσης απλά δίνει λίγο χρόνο στους ευρωπαίους ηγέτες, που όμως «δεν θα μπορέσουν να σώσουν την Ελλάδα.

Γιατί τις προηγούμενες δεκαετίες μια ελίτ, τον πυρήνα της οποίας αποτέλεσαν οι οικογένειες Παπανδρέου, Καραμανλή και Μητσοτάκη, δημιούργησαν μια πελατειακή οικονομία. Αυτή η πελατειακή οικονομία πέταξε εκατομμύρια, που το κράτος δεν τα είχε. Οι κεφαλές της δυναστείας ευνοούσαν φίλους και οικογένεια με δανεική ευημερία. Διόγκωσαν την κρατική μηχανή, για να μπει καθένας με τη σειρά σε δημόσιες θέσεις και δημιούργησαν ένα γραφειοκρατικό τέρας».

Πάντοτε, τα κόμματα δούλευαν περισσότερο για ρουσφέτια, παρά για την πολιτική. Όποιος μπορούσε να χαρίζει δημόσιο χρήμα, εξαγόραζε φίλους και ψηφοφόρους, που χρωστούσαν κάτι στο κόμμα - και συγχρόνως χρωστούσε στην οικογένεια, που τους εξουσίαζε.

Έτσι, δημιουργήθηκε η φεουδαρχική δημοκρατία της Ελλάδας. Οι γενιές έρχονται και παρέρχονται, τα ονόματα των υψηλά ισταμένων παραμένουν πάντα τα ίδια: Παπανδρέου και Καραμανλής, Καραμανλής και Παπανδρέου, και ενδιαμέσως ο Μητσοτάκης. Σε καμιά ευρωπαϊκή δημοκρατία δεν ξανάγινε κάτι τέτοιο.

Και οι κομματάρχες συνήθιζαν τον λαό τους να ζει πέρα από τις δυνατότητές του. Η Ελλάδα είναι μια φτωχή χώρα της ευρωπαϊκής περιφέρειας, με 11 εκατομ. κατοίκους, έχει ελαιόδενδρα, γαλάζιο ουρανό και παραλίες. Αλλιώς, λίγα πράγματα. Ένας στους τέσσερις εργάζεται στο μεταξύ για το κράτος. Το κράτος είναι η πηγή, απ' όπου όλοι θέλουν να πιουν νερό.

Και επειδή τα κόμματα λεηλάτησαν το κράτος, όρμησε και ο λαός να πάρει ό,τι μπορούσε. Οι πλούσιοι δεν κατέβαλαν φόρους εκατομμυρίων ευρώ, οι φτωχοί επιβίωσαν με μαύρη εργασία και οι δημόσιοι υπάλληλοι δωροδοκήθηκαν.

Τώρα, ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου πρέπει να συμμαζέψει όσα έκανε ο πατέρας του, που όταν κυβερνούσε ο κόσμος έβγαινε στη σύνταξη και δεν ήταν υποχρεωμένος να δουλεύει πολύ.

Η μεγάλη τομή πρέπει να γίνει τώρα, λέει ο Παπανδρέου ο νεότερος: «Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε». Ωστόσο, ξέρει καλά τι πάει στραβά δεκαετίες τώρα. Ο παππούς του, Γεώργιος και αυτός, ίδρυσε την πολιτική δυναστεία ως Υπουργός και τελικά πρωθυπουργός.

Μετά τη στρατιωτική δικτατορία, από το 1967 έως το 1974, ο Ανδρέας Παπανδρέου, γιος του Γεωργίου, ίδρυσε το ΠΑΣΟΚ. Τη δεκαετία του '80 εξυπηρέτησε την πελατεία του τόσο ανεπιφύλακτα, που το δημόσιο χρέος εκτινάχτηκε στα ύψη.

Αντίθετα, μια «κλίκα» παρά μια οικογένεια ηγείται των ελλήνων συντηρητικών, που εναλλασσόταν στην εξουσία με τους Παπανδρέου: Ο γέρος Κωνσταντίνος Καραμανλής κυβέρνησε πολλές φορές πριν αναλάβει την εξουσία ο ανιψιός του Κώστας. Μερικές φορές υπήρχε και λίγος χώρος στην κομματική ηγεσία για την οικογένεια Μητσοτάκη: Ο Μητσοτάκης, Κωνσταντίνος και αυτός, υπήρξε επίσης πρωθυπουργός και κυρίως για δυο δεκαετίες ο ισχυρός άνδρας της ΝΔ.

Κατά τον προεκλογικό αγώνα του 2004 ο Καραμανλής ο νεότερος υποσχέθηκε στο λαό να μεταρρυθμίσει τη χώρα. Μετά τη νίκη του όμως στις εκλογές πύκνωσαν τα σκάνδαλα. Υπήρξαν συμφωνίες δισεκατομμυρίων για ακίνητα, ενώ σπαταλήθηκαν χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων.

Οι άνθρωποι του Καραμανλή παραποίησαν τα οικονομικά στοιχεία που δήλωναν στην ΕΕ και λίγο πριν χάσουν τις εκλογές δημιούργησαν στα γρήγορα μερικές δεκάδες χιλιάδες νέους δημοσίους υπαλλήλους: συγγενείς και κομματικούς φίλους. Στο τέλος οι συντηρητικοί διπλασίασαν το δημόσιο έλλειμμα.

Η κόρα του Μητσοτάκη Ντόρα, για ένα διάστημα ΥΠΕΞ, προσπάθησε στη συνέχεια να αναλάβει την ηγεσία της ΝΔ. Αλλά τότε μπήκε σφήνα ο Αντώνης Σαμαράς - ακόμα τότε υπό την τιμητική προεδρία του μπαμπά Μητσοτάκη.

Ο Σαμαράς - πλούσιος γόνος της ανώτερης τάξης σαν τον Παπανδρέου - είναι τώρα ο αντίπαλος του πρωθυπουργού, ένας σκληρός αντίπαλος, που παίζει με τα παλιά κόλπα. Ωστόσο μιλούν ο ένας στον άλλο στον ενικό, από τότε που τη δεκαετία του '70 μοιράζονταν το ίδιο φοιτητικό δωμάτιο στις ΗΠΑ.

Ο Παπανδρέου θεωρείται από τους οικονομικούς πολιτικούς της ΕΕ ευτυχής περίπτωση: Προσπαθεί να κάνει οικονομία, αλλά ο Σαμαράς υπόσχεται στους ψηφοφόρους να μειώσει τους φόρους και να διαπραγματευτεί σκληρά με την ΕΕ για τα μέτρα λιτότητας.

Ενώ τις τελευταίες εβδομάδες ο Παπανδρέου έχασε ραγδαία σε δημοτικότητα και το ΠΑΣΟΚ έπεσε στο 27% (το χαμηλότερο ποσοστό εδώ και 34 χρόνια), η ΝΔ του Σαμαρά κρατήθηκε στο 31%. Στα μέσα Ιουνίου το ποσοστό αυτό τον έφερε μεν στην πρώτη θέση των προτιμήσεων των ψηφοφόρων, ήταν όμως κατά 2,5% χαμηλότερο από το αποτέλεσμα των εκλογών του 2009.

Πριν από τρεις εβδομάδες περίπου ο Παπανδρέου τηλεφώνησε στους συντηρητικούς αντιπάλους του, βολιδοσκοπώντας αν τα δύο κόμματα πρέπει να σώσουν από κοινού το έθνος, με μια κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού. Μάλιστα ο Παπανδρέου φέρεται να είπε ότι μπορεί να παραχωρήσει ακόμα και την πρωθυπουργία.

Το τηλεφώνημα αυτό υποτίθεται ότι θα παρέμενε εμπιστευτικό. Όμως ο Σαμαράς το αποκάλυψε σε δημοσιογράφους και λίγο μετά προσέβαλε για μια ακόμα φορά τον Παπανδρέου στη Βουλή, ξεκαθαρίζοντας έτσι ότι δεν θέλει συναινετική κυβέρνηση.

Είτε μόνο υπό τον Παπανδρέου είτε και υπό τους δύο μαζί, αν το κράτος εφαρμόζει λιτότητα, αυτό μπορεί να αποβεί επικίνδυνο επειδή πιθανότατα θα στραγγαλίσει την οικονομία: «Είναι σαν τη γάτα που κυνηγάει την ουρά της», λέει ο ;Eλληνας καθηγητής Οικονομίας Γιάννης Βαρουφάκης.

Και ο αμερικανός συνάδελφός του Kenneth Rogoff, πρώην επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ, προειδοποιεί: «Αν συνεχίσουν μόνο με το πρόγραμμα λιτότητας, θα εγκλωβιστούν σε μίνι ανάπτυξη ή ύφεση για όσο μπορεί να προβλέψει κανείς. Και στο τέλος παρ' όλα αυτά θα χρεοκοπήσουν».

Κι όμως δεν είναι ότι οι Έλληνες δεν έχουν ήδη κάνει οικονομία. Το δημοσιονομικό έλλειμμα της Αθήνας μειώθηκε χάρη στο πρώτο πακέτο λιτότητας από το 15,4 στο 10,6% του ΑΕΠ πέρσι. Έγιναν περικοπές σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές. Αυτά τα μέτρα λιτότητας οδήγησαν πέρσι και στην απώλεια 200.000 θέσεων εργασίας…

Ο καθηγητής Οικονομικών του Πανεπιστημίου Αθηνών Γεώργιος Αργίτης μιλά περιφρονητικά για την «κυρίαρχη τάξη πολιτικής και κεφαλαίου που λυμαίνεται τη χώρα» και δημιούργησε όλη αυτή την κατάσταση. Και ο δημοφιλής συγγραφέας Πέτρος Μάρκαρης περιγελά τη «σαθρή κρατική μηχανή», οι εκπρόσωποι της οποίας «για ένα μόνο πράγμα ενδιαφέρονται: να διατηρήσουν τα προνόμιά τους και για όλα τα άλλα δεν τους καίγεται καρφί».

Εννοεί για παράδειγμα εκείνους τους υπαλλήλους της Βουλής, που συνεχίζουν να παίρνουν 14 μισθούς το χρόνο συν 2 επιπλέον. Εννοεί τους τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας του Δημοσίου, όπου οι πολιτικοί φροντίζουν αυτούς που τους βοηθούν, οι πατεράδες τα μέλη της οικογένειάς τους και οι διευθυντές των Υπηρεσιών τους ευνοουμένους τους.

Μετά τις κυβερνητικές αλλαγές, τοποθετούνταν κάθε φορά χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι και απλοί υπάλληλοι, χωρίς οι προηγούμενοι να φεύγουν. Κανένας δεν έπαιρνε πρωτοβουλία όσο παρέμεναν αρκετά μεγάλες οι δικές του προοπτικές για επαγγελματική αποκατάσταση. Στο μεταξύ όμως ο λαός περιφρονεί όλη την 'κάστα': 71% των Ελλήνων δήλωσαν το Μάιο ότι δεν εμπιστεύονται την κυβέρνηση. Εξίσου λίγο εμπιστεύεται την αξιωματική αντιπολίτευση το 76%.

Πηγή : tovima - cretalive.gr

Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011

και μια ριπή σταμάτησε το ακορντεόν

μην ρθουν οι κεχαγιάδες με τις αρματωσιές και σπάσουν τα νταούλια και κόψουν τις φωνές
(Κ. Βίρβος θεσσαλικός κύκλος)