Τα ακριβά τέλη της λαϊκής οργής.

Αντιδράσεις τόσο από τους εμπόρους μεταχειρισμένων αυτοκινήτων όσο και από ιδιοκτήτες παλαιών, μεγαλου κυβισμού Ι.Χ. έχει προκαλέσει η αύξηση των τελών κυκλοφορίας με τον περιβαλλοντικό φόρο.

Ηδη εκατοντάδες ιδιοκτήτες αυτοκινήτων έχουν σπεύσει να καταθέσουν τις πινακίδες κυκλοφορίας για να μην πληρώσουν τα τέλη, όμως το ίδιο έχει συμβεί και για εκατοντάδες αυτοκίνητα που ανήκουν σε εταιρίες, τράπεζες (από κατάσχεση) και εμπόρους που τα έχουν στην ιδιοκτήσία τους μέχρι να πωληθούν.

Οι έμποροι βλέπουν τις πωλήσεις των μεταχειρισμένων αλλά και καινούργιων αυτοκινήτων μεγάλου κυβισμού να πέφτουν κατακόρυφα, ενώ ακυρώνονται συμφωνίες για αγορές, με το κοινό να προσανατολίζεται στα μικρού κυβισμού Ι.Χ. καινούργια ή μεταχειρισμένα.

Στο μεταξύ, συνωστισμός επικρατεί τις τελευταίες ημέρες του έτους στις Εφορίες, καθώς εκατοντάδες πολίτες προσέρχονται για να πληρώσουν τα τέλη κυκλοφορίας αλλά και να καταθέσουν πινακίδες παλαιών ΙΧ.

Η προθεσμία για την παραλαβή του σήματος τελών κυκλοφορίας λήγει την Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου. Για όσους δεν προλάβουν την προθεσμία, τα σήματα θα διατίθενται από το νέο έτος αποκλειστικά από τις Εφορίες, κινδυνεύουν όμως με την επιβολή προστίμου.

Προσφυγή στο Συμβούλιο Επικρατείας

Η Ομοσπονδία Καταναλωτών (ΙΝΚΑ) και δύο ιδιοκτήτες αυτοκινήτων προσέφυγαν στο ΣτΕ ζητώντας να ακυρωθούν οι αυξήσεις στα τέλη κυκλοφορίας αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών και ο περιβαλλοντικός φόρος, τα οποία χαρακτηρίζουν αντισυνταγματικά.

Αναφέρουν, ότι τα τέλη κυκλοφορίας που αποτελούν φόρο χωρίς ανταποδοτικό χαρακτήρα έπρεπε να στηριχθούν σε διάταξη νόμου όπως και η επιβολή περιβαλλοντικού τέλους, για το οποίο μάλιστα δεν καθορίζεται σαφώς υπηρεσία του περιβάλλοντος θα αποδοθούν.

Επίσης στην αίτηση ακύρωσης αναφέρουν ότι παραβιάζεται η συνταγματική αρχή της ισότητας και της αναλογικότητας, καθώς επιβάλλονται αυξημένα τέλη κυκλοφορίας για τα παλιά αυτοκίνητα, των οποίων κάτοχοι είναι πολίτες με μειωμένα εισοδήματα.

Τέλος, προσφέυγουν κατα της απόφασης του Υπουργείου Οικονομικών διότι όπως υποστηρίζουν, δεν προηγήθηκε όπως απαιτούν η Ευρωπαϊκή και η Ελληνική Νομοθεσία «Στρατηγική Περιβαλλοντικής Εκτίμησης», πριν την επιβολή του φόρου.

Ένα κομπιούτερ, ενα pc, ένας υπολογιστής, ένα laptop τέλος πάντων, ένα δωράκι ντε!

Για «παραπλανητικές προσπάθειες να πληγεί η ηθική υπόσταση μελών της κυβέρνησης και εν τέλει της ίδιας της κυβέρνησης με την δημιουργία εσφαλμένων εντυπώσεων», έκανε λόγο ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γ.Πεταλωτής, σχολιάζοντας δημοσίευμα της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα». Σύμφωνα με το δημοσίευμα υπουργοί φέρονται να δέχτηκαν «δώρο» laptop υπολογιστές.

Συγκεκριμένα, στο πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της εφημερίδας Πρώτο Θέμα αναφέρεται στον τίτλο: «Δύο στους τρεις υπουργούς άρχισαν τα «δωράκια» - τους χαρίσαμε από έναν υπολογιστή, ποιοι το δέχτηκαν και ποιοι όχι».

Στη δήλωση του ο κ. Πεταλωτής αναφέρει:

«Σε μια περίοδο που απαιτεί σοβαρότητα και υπευθυνότητα απ' όλους, παραπλανητικές προσπάθειες όπως αυτή του 'Πρώτου Θέματος' να πληγεί η ηθική υπόσταση μελών της κυβέρνησης και εν τέλει της κυβέρνησης με την δημιουργία εσφαλμένων εντυπώσεων κινείται έξω από κάθε αλήθεια και πέρα από κάθε όριο δημοσιογραφικής δεοντολογίας.»

»Στη μεθοδευμένη προσπάθεια σπίλωσης οι απαντήσεις που δόθηκαν από γραφεία υπουργών και όχι βέβαια από τους υπουργούς, αφορούσαν την αποδοχή αποστολής και όχι την αποδοχή των δήθεν δώρων. Είναι γνωστό δημόσια ότι οι υπουργοί σε αντίστοιχες πραγματικές αποστολές laptop αντέδρασαν άμεσα, επιστρέφοντάς τα».
»Καταγγελίες που μπορεί να έχουν πραγματική βάση απο όπου και αν προέρχονται, όποια σκοπιμότητα κι αν εξυπηρετούν, εξετάζονται άμεσα. Η διαφάνεια και η νομιμότητα ισχύει για όλους και έναντι όλων, συμπεριλαμβανομένων και των φαρσέρ-τιμητών».

Έντονη ήταν η αντίδραση για το ίδιο θέμα και του υπουργού Εσωτερικών Γιάννη Ραγκούση, ο οποίος προτίθεται να ασκήσει και αγωγή κατά της εφημερίδας. Σε σχετική δήλωσή του ο κ. Ραγκούσης διευκρινίζει μεταξύ άλλων:

«Τη μοναδική φορά που πράγματι εστάλη στο γραφείο μου, από γνωστή εταιρεία υπολογιστών ως δώρο ένας υπολογιστής, τον επέστρεψα αμέσως με την παρακάτω επιστολή που απέστειλα στις 15 Οκτωβρίου 2009 (A.Π. 13- είναι στη διάθεση οποιουδήποτε αντίγραφο της επιστολής) προς τον κ. Θ. Φέσσα:
'Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τις θερμές ευχές και την πολύ ευγενική σας χειρονομία. Σας παρακαλώ όμως να κατανοήσετε και να σεβαστείτε το γεγονός ότι δεν μου επιτρέπεται να κρατήσω το δώρο που μου στείλατε'».

Ο κ. Ραγκούσης αναφέρει επίσης πως «επειδή πιστεύω ότι σκόπιμα και συνειδητά η εφημερίδα 'Πρώτο Θέμα' και εν γνώσει της ότι ποτέ δεν ήρθε σε επικοινωνία μαζί μου, καθώς και ποτέ δεν απέστειλε κανένα «δωράκι» προς εμένα, προσέβαλε βάναυσα την τιμή και την υπόληψή μου ως δημόσιου λειτουργού και πολίτη, έδωσα εντολή στους πληρεξούσιους δικηγόρους μου να υποβάλουν αγωγή και μήνυση εναντίον της εφημερίδας».

Ανακοίνωση για το θέμα εξέδωσε και ο υπουργός Υποδομών Δημήτρης Ρέππας:

«Στο 'Πρώτο Θέμα' και στην πρώτη σελίδα δημοσιεύεται η 'είδηση' πως η εφημερίδα μού χάρισε έναν υπολογιστή τον οποίο δέχθηκα. Κάτι τέτοιο δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αφού ουδέποτε συνέβη. Εξηγούνται τώρα τηλεφωνήματα που είχαν προηγηθεί την τελευταία περίοδο στο υπουργικό γραφείο και στα δύο κτίρια του υπουργείου, όπου σε ανάλογη συζήτηση για τέτοιο θέμα οι γραμματείς έδωσαν σαφή αρνητική και αποστομωτική απάντηση. Για να επιτύχουν τελικά το 'στόχο τους' οι εμπνευστές κατέφυγαν στο βουλευτικό γραφείο μου, που ούτε καν επισκέπτομαι» αναφέρει και προσθέτει:
«Σε σχετική τηλεφωνική κλήση απάντησε επισκέπτης του γραφείου, πολιτικός φίλος που βρέθηκε εκεί και όχι γραμματέας μου. Κι αφού η εφημερίδα απέσπασε αυτήν την απάντηση, την οποία αποδοκιμάζω απολύτως, την χρησιμοποιεί για να τιτλοφορήσει το θέμα έτσι ώστε να δημιουργείται η πεποίθηση πως 'δέχθηκα τον υπολογιστή που μου χάρισαν'. Πράγμα τελείως ανυπόστατο.»
»Απέναντι σε αυτήν τη συστηματική και δόλια προσπάθεια διακωμώδησης και απαξίωσης του πολιτικού κόσμου, της κυβέρνησης και εμού, επιφυλάσσομαι να ασκήσω κάθε νόμιμο δικαίωμά μου.»

Δήλωση έκανε και η υφυπουργός Υγείας Φώφη Γεννηματά: «Θα πρέπει να γνωρίζει το 'Πρώτο Θέμα' ότι δεν δέχομαι 'δωράκια'. Ούτε ήθελα, ούτε έλαβα ποτέ, φορητό ηλεκτρονικό υπολογιστή. Έχουμε Χριστούγεννα και όχι Πρωταπριλιά. Αδυνατώ να εκλάβω αυτό το 'ρεπορτάζ' ως φάρσα και ως εκ τούτου επιφυλάσσομαι για κάθε νόμιμο δικαίωμα μου».

ΠΗΓΗ:Newsroom ΔΟΛ
Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρωνε οι κότες

Φύλαγε τα ρούχα σου, για νάχεις τα μισά

Τηγανίτες σε καμένη πλάκα.

Θυμόμουν στο χωριό που φτιάχναμε τηγανίτες τα Χριστούγεννα σε πυρωμένη πλάκα στο τζάκι, αφού τα άλλα γλυκά ήταν δυσεύρετα λόγω απόστασης.

Μόλις ο χυλός του αλευριού έπεφτε στην καλά καμένη πλάκα αμέσως σχεδόν ψήνονταν, αφήνοντας στο ενδιάμεσο μικρές τρύπες από τις φυσσαλίδες του νερού που εξατμίζονταν.

Μια κουταλιά ήταν αρκετή για να γεμίσει όλη η πλάκα.

Στο διαδίκτυο βρήκα τις παρακάτω συνταγές:

Τα παλιότερα χρόνια, στην Ήπειρο η προετοιμασία για τις εορταστικές μέρες των Χριστουγέννων, ξεκινούσε από την γιορτή του Αγίου Ανδρέα, όπου οι γυναίκες έβραζαν τα παραδοσιακά μπόλια, καλαμπόκι και άλλα όσπρια.
Την Παραμονή των Χριστουγέννων, οι νοικοκυρές συνήθιζαν να φτιάχνουν τις τηγανίτες στην πλάκα, ένα τοπικό γλύκισμα. Οι τηγανίτες ήταν μελωμένες με ζαχαρόνερο, καρύδια και κανέλα. Όπως λέγεται, συμβόλιζαν τα σπάργανα του Χριστού και γι' αυτό τις έτρωγαν το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων. Μετά, τα παιδιά έβγαιναν στις γειτονιές να πούνε τα κάλαντα.

Αυτή λοιπόν την συνταγή, που την βρήκα στο site της Γιώτης και σας την δίνω πριν τις γιορτές για να την φτιάξετε για τα παιδάκια σας.

ΥΛΙΚΑ:
4 αυγά
200 γρ. γιαούρτι
300 γρ. φέτα
1 κούπα λάδι
6 κούπες Αλεύρι ΓΙΩΤΗΣ για όλες τις χρήσεις
1 κουταλιά της σούπας Μπέικιν πάουντερ ΓΙΩΤΗΣ

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:
Θρυμματίζετε το τυρί το αναμιγνύετε με το γιαούρτι το λάδι και τα αυγά. Όταν ενωθούν τα υλικά προσθέτετε το Μπέικιν-Πάουντερ ΓΙΩΤΗΣ και λίγο-λίγο το αλεύρι ΓΙΩΤΗΣ. Θα κάνετε μια μαλακιά ζύμη.
Θα βάλετε λάδι να κάψει και με υγρό κουτάλι θα παίρνετε κουταλιές που θα τις βάζετε στο λάδι. Θα τις γυρίζετε πολύ γρήγορα για να μη μαυρίσουν.
Σερβίρονται ζεστές με κόκκινο κρασί.
………………………………………………………………………

Τηγανίτες Χριστουγεννιάτικες

Χρόνος Ετοιμασίας: 0 ώρες & 25 λεπτά Για 10 Άτομα
Χρόνος Ψησίματος: 0 ώρες & 30 λεπτά Νηστίσημο: Όχι

Υλικά
3 Κιλά αλεύρι,
1 κανάτα νερό,
3 Κιλά ζάχαρη,
1 Κιλό καρύδια καθαρισμένα
πορτοκαλόφλουδες,
Ξερός βασιλικός,
Κανέλα

Οδηγίες
Βάζουμε το αλεύρι σε μια σουπιέρα με ελάχιστο αλάτι.

Ρίχνομε το νερό και συγχρόνως ανακατεύουμε. Γίνεται ένα αραιό μείγμα. προσέχουμε να μην σβολιάσει

Ανάβουμε φωτιά με κέδρα ή ξερά ξυλά.
Παίρνουμε μια πλάκα (πέτρα) 40 εκ. χ40 εκ. πάχος 3,5 εκ. περίπου την τοποθετούμε στη φωτιά και την αφήνουμε να καεί .

Αφού καεί η πλάκα (πέτρα) ρίχνουμε λίγη στάχτη και την σκουπίζουμε. Παίρνουμε μια κουτάλα από τη ζύμη και τη ρίχνουμε πάνω στη, πλάκα (πέτρα) την απλώνουμε με ένα καλάμι ξύλινο.
Mόλις ψηθεί από την μια πλευρά, τη γυρνάμε από την άλλη για να ψηθεί. Συνεχίζουμε την ίδια διαδικασία μέχρι] να τελειώσει το μείγμα.
Μετά παίρνουμε τη ζάχαρη, τη βάζουμε σε μια κατσαρόλα με τρία δάχτυλα νερό. Στο σιρόπι , αφού δέσει, μπορούμε να προσθέσουμε πορτοκαλόφλουδες, ξερό βασιλικό ή κανέλα.
Στρώνουμε ένα ταψί με λίγα τριμμένα καρύδια, από πάνω βάζουμε μια σειρά τηγανίτες, ξαναστρώνουμε καρύδια και από πάνω τηγανίτες. Αυτό γίνετε μέχρι να τελειώσουν οι τηγανίτες. Κατόπιν τις κόβουμε με το μαχαίρι τετραγωνάκια.
Τέλος ρίχνουμε στο ταψί το καυτό σιρόπι και τις αφήνουμε να κρυώσουν.
………………………………………………………………………..

Τηγανίτες Γιαννιώτικες σε καμένη πλάκα.

ΥΛΙΚΑ-ΠΟΣΟΤΗΤΕΣ ΥΛΙΚΩΝ

- αλεύρι- νερό- λίγο αλάτι- καρύδια- ζάχαρη

ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

Κοσκινίζουμε το αλεύρι και το ανακατεύουμε με λίγο αλάτι.

Το βάζουμε σε μια λίμπα (μεταλλική λεκανίτσα) και προσθέτουμε σιγά-σιγά χλιαρό νερό.

Χτυπάμε πολύ καλά το μίγμα με ένα πιρούνι μέχρι να γίνει κουρκούτι πηχτό.

Ανάβουμε φωτιά και πάνω στην πυροστιά τοποθετούμε μια καθαρή μαυρόπλακα.

Αφού κάψει η πλάκα, με μια μεγάλη κουτάλα ρίχνουμε μίγμα.

Οταν ψηθεί η τηγανίτα από τη μια πλευρά, τη γυρίζουμε και από την άλλη πλευρά για να ψηθεί.

Καθαρίζουμε καρύδια και στο πέτρινο γουδί τα τρίβουμε (στουμπάμε).

Βάζουμε τις τηγανίτες σε σινί (στρογγυλό χάλκινο ταψί) και ανάμεσα σε κάθε στρώση ρίχνουμε αρκετά τριμμένα καρύδια.

Μετά σε μια κατσαρόλα βράζουμε τη ζάχαρη με νερό μέχρι να γίνει ένα πολύ αραιό σιρόπι με το οποίο περιλούομε τις τηγανίτες.

*Οι τηγανίτες γίνονται την παραμονή των Χριστουγέννων και τρώγονται την ημέρα των Χριστουγέννων το πρωί.
……………………………………………………………………………………………………………………..

Το χωριό καίγεται και οι Αρχηγοί άλλα αντ' άλλων.

Η ΔΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ !

Δεν έπρεπε λέει να φορέσει μαύρα μετά την εκτέλεση του Μπελογιάννη, οι νεκροί ανήκουν στο κόμμα.

Είναι συγκλονιστική η περιγραφή της υπαγορευμένης από την ηγεσία του ΚΚΕ απομόνωσής της στη φυλακή- μιας τιμωρίας που κράτησε τρία χρόνια επειδή σήκωσε κεφάλι υπέρ του Πλουμπίδη, επιμένοντας ότι δεν ήταν προβοκάτορας. Η Παππά κατονομάζει ειδικά τη Ρούλα Κουκούλου, σύζυγο του Ζαχαριάδη, και την Αύρα Παρτσαλίδου, όμως δεν ήταν μόνον εκείνες οι θύτες της.

«Οι συντρόφισσες τής έκαναν τη ζωή μαρτύριο ακόμα και επειδή φόρεσε μαύρα μετά την εκτέλεση του Μπελογιάννη», τονίζει ο γιος του ζευγαριού Νίκος.

«Βλέπετε, βασική αρχή του υπαρκτού σοσιαλισμού ήταν ότι οι νεκροί ανήκουν στο Κόμμα, άρα οι χήρες πρέπει να πανηγυρίζουν που οι άντρες τους έγιναν μάρτυρες!».

Την ίδια περίπου εποχή, ο Άρης Αλεξάνδρου, εξόριστος στη Γυάρο, βιώνει ανάλογες εμπειρίες επειδή αμφισβήτησε αυτό το «όπλο παρά πόδας» που ζητούσε ο Ζαχαριάδης από τους κομμουνιστές μετά την ήττα τους στον Εμφύλιο. Σε όλη τη διάρκεια τής εκεί παραμονής του (1953-58) ζει μόνο τη νύχτα, μελετώντας την ισπανική και τη γερμανική γλώσσα και γράφοντας ποιήματα, σημειώνει η γυναίκα του Καίτη Δρόσου (βλ. Τροχιές σε διασταύρωση, Άγρα). «Την ημέρα, κουκουλωμένος με μια κουβέρτα, κάνει πως κοιμάται διότι δεν του μιλάει κανείς. Κανείς από τους συγκρατούμενούς του, ογδόντα τον αριθμό, σ΄ ένα θάλαμο χωρίς προαυλισμό.

Δεν τον θεωρούν δικό τους...». Όταν περάσουν τα πέτρινα χρόνια, ο Αλεξάνδρου θα γράψει το κορυφαίο μυθιστόρημα για εκείνη την εποχή, το «Κιβώτιο», και η Έλλη Παππά, απ΄ τη μεριά της, θα βουτήξει στη μαχητική αρθρογραφία και στα φιλοσοφικο-πολιτικά μελετήματα. Στα 73 της ωστόσο, το 1993, θα αποφασίσει να μιλήσει για τα στραβά του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος, με τον όρο η μαρτυρία της να δημοσιοποιηθεί μετά τον θάνατό της. Έτσι, στα κείμενά της, που θα εκδοθούν την άνοιξη από το Μουσείο Μπενάκη, θα διαβάσουμε μια από τα μέσα καταγγελία των σταλινικών μεθόδων του ΚΚΕ. Θα δούμε τις ποινές, τις αντιπαλότητες, τις εχθρότητες, τις εμπάθειες και τα χρόνια μίση που αντιμετώπιζαν όσοι αγωνιστές συγκρούονταν με την κομματική γραμμή· θα βρούμε, καθώς λέει ο γιος της, τη λέξη «δήμιοι» για τα πρωτοπαλίκαρα του Ζαχαριάδη, Βλαντά και Γούσια, και τη λέξη «χαφιές» για τον Νικόλα Βαβούδη, χειριστή του ασυρμάτου στο παράνομο κλιμάκιο της Αθήνας, ο οποίος αυτοκτονεί στην κρύπτη του το 1951. Ανέκδοτο υλικό. Η Έλλη Παππά άφησε πίσω της πεθαίνοντας και άλλο ανέκδοτο υλικό (άρθρα της, αρχεία στο ΕΛΙΑ, έγγραφα για τις δίκες Μπελογιάννη, Πλουμπίδη στα ΑΣΚΙ κ.ο.κ.), αλλά τούτες εδώ οι τοποθετήσεις της έχουν ειδικό βάρος καθώς εστιάζουν στη σύγκρουση ατομικής συνείδησης και κομματικότητας. Μιλάνε για ένα γοητευτικό και με ευρεία λαϊκή συμμετοχή κομμουνιστικό κίνημα, το οποίο ναι μεν στην Κατοχή λειτουργεί δημιουργικά εντός του ΕΑΜικού πλαισίου, όμως μετά την Απελευθέρωση και κατά τον Εμφύλιο χάνει το όραμά του επειδή περνά στα χέρια στελεχών που στριμώχνουν τους στόχους του στα όρια της κομματικής συνέπειας.

Η Παππά δεν απαξιώνει την ιδιότητα του κομμουνιστή ούτε αποκηρύσσει το ΚΚΕ, αλλά αναζητά τις μαρξιστικές βάσεις του κινήματος και την εξυγίανσή του ώστε να μπορέσει να αναπτυχθεί σε συνθήκες νομιμότητας.

Καταλύτης γι΄ αυτόν τον προβληματισμό της υπήρξαν φυσικά οι δύο εκτελέσεις του Μπελογιάννη και του Πλουμπίδη, που έφεραν στην επιφάνεια την παθολογία του κομματικού μηχανισμού σε μια εποχή μάλιστα, ανασύνταξης και σκλήρυνσης των ιδεολογικών- πολιτικών εχθρών του ΚΚΕ.

Ειδικότερα, η Παππά επιμένει στην ηθική- πολιτική αποκατάσταση του Πλουμπίδη ο οποίος θυσιάστηκε στο πλαίσιο εσωκομματικών ερίδων, επειδή ο Ζαχαριάδης φοβόταν πως δεν θα μπορούσε να τον ελέγχει από την υπερορία. Και επίσης υπαινίσσεται ότι το ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα θα ήταν αποτελεσματικότερο αν οι Πλουμπίδης- Μπελογιάννης αφήνονταν ελεύθεροι να αναδιοργανώσουν τις κομματικές δυνάμεις καθώς και την εκπροσώπηση της Αριστεράς μέσα από μια πολιτική ανοιχτών συμμαχιών (που θα επέτρεπε σ΄ αυτόν τον κόσμο των καταδιωκόμενων «λίγη νομιμότητα, για να αναπνεύσουμε, να κινηθούμε», όπως έλεγε ο Πλουμπίδης).

Από εκεί και πέρα, ενταγμένη σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, η «πολιτική διαθήκη» της Έλλης Παππά μαζί και με τα «Γράμματα από τη φυλακή» 1953-54 του Νίκου Πλουμπίδη θα συμβάλουν στη διατύπωση μιας ολοκληρωμένης ανάλυσης για την πορεία της ελληνικής Αριστεράς από τον Εμφύλιο κι ύστερα. Εννοείται ότι είναι απαραίτητο να συνεξετασθούν τα σχετικά (κλειστά) αρχεία του Περισσού, καθώς και τα (ανοιχτά πλέον) σοβιετικά αρχεία...

ΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

ΕΛΛΗ ΠΑΠΠΑ (1920-2009) Μαχητική προσωπικότητα της Αριστεράς, μικρή αδελφή της συγγραφέως Διδώς Σωτηρίου, οργανώνεται στο κομμουνιστικό κίνημα στη διάρκεια της μεταξικής δικτατορίας, συμμετέχει ενεργά στην Αντίσταση, και, μέσα από τις παράνομες οργανώσεις πόλης, στον Εμφύλιο.

Η Ασφάλεια την συλλαμβάνει το 1950- όπως και τον σύντροφό της Νίκο Μπελογιάννη- και παραμένει στη φυλακή ώς το 1963. Εκεί (στις Φυλακές Αβέρωφ) γεννάει και τον γιο τους Νίκο (1951), τον οποίο μεγαλώνει η αδελφή της. Εκεί βιώνει και την κομματική απομόνωση επειδή τάχθηκε υπέρ του Νίκου Πλουμπίδη. Η απριλιανή δικτατορία την στέλνει στη Γυάρο απ΄ όπου απολύεται για λόγους υγείας, και τότε αφοσιώνεται στη δημοσιογραφία και στα δοκίμια- μελέτες που γράφει για «την κάθαρση της μαρξιστικής σκέψης από τις σταλινικές στρεβλώσεις». Πίστεψε στο εγχείρημα του ενιαίου Συνασπισμού, αλλά ώς το τέλος ασκούσε κριτική στο σταλινικό πνεύμα των κομματικών φορέων. Το 1993 και το 1996, αντίστοιχα, καταθέτει στα Ιστορικά Αρχεία του Μουσείου Μπενάκη δυο φακέλους με την πολιτική μαρτυρία της για την «Υπόθεση Πλουμπίδη» και για τα «μαρτύριά» της κατά τα χρόνια του σταλινισμού στο ΚΚΕ.

ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ (1903-1973): Προσωπικότητα ισχυρή και αντιφατική, γενικός γραμματέας του ΚΚΕ από το 1931, κρατούμενος στο Νταχάου στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, είναι ο παντοδύναμος ηγέτης του κομμουνιστικού κινήματος στον Εμφύλιο Πόλεμο. Μετά την ήττα, καταφεύγει στις Λαϊκές Δημοκρατίες και στην ΕΣΣΔ απ΄ όπου καθοδηγεί με αυταρχικές μεθόδους τον παράνομο μηχανισμό του ΚΚΕ στην Ελλάδα, τσακίζοντας τους εσωκομματικούς ιδεολογικούς και πολιτικούς διαφωνούντες. Το 1956, με την αποσταλινοποίηση που εισηγείται ο Χρουστσώφ, καθαιρείται και το 1957 διαγράφεται από το Κόμμα. Πεθαίνει κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες το 1973, εξόριστος στη Σιβηρία.

ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (1915-1952): O «Άνθρωπος με το γαρύφαλλο». Χαρισματικός επίτροπος (καθοδηγητής) του Δημοκρατικού Στρατού στην Πελοπόννησο και τελικά στον Γράμμο, φθάνει στην Αθήνα τον Ιούνιο του 1950 για να επανενεργοποιήσει τον παράνομο μηχανισμό του ΚΚΕ σε συνεργασία με τον Νίκο Πλουμπίδη. Γνωρίζεται με την Έλλη Ιωαννίδη- Παππά, μέλος κι αυτή του μηχανισμού, και συνδέεται ερωτικά μαζί της. Τον Δεκέμβριο του 1950 συλλαμβάνεται (όπως κι εκείνη) με την κατηγορία της κατασκοπείας και της κομμουνιστικής δραστηριότητας. Και στις 30 Μαρτίου του 1952- επί φιλελεύθερης κυβέρνησης Πλαστήρα και παρά τη διεθνή κατακραυγή- εκτελείται (με τους Μπάτση, Καλούμενο, Αργυριάδη).

Το 2010 θα επανακυκλοφορήσουν από την Άγρα τα βιβλία του «Οι πρώτες μακρυνές ρίζες της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας» και «Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα».

ΝΙΚΟΣ ΠΛΟΥΜΠΙΔΗΣ (1902-1954): O «Κόκκινος δάσκαλος». Μέλος του ΚΚΕ από το 1926, είναι από το 1947 επικεφαλής στις κομματικές οργανώσεις της Αθήνας. Με τη σύλληψη του Ν. Μπελογιάννη, προσφέρεται να κρατηθεί στη θέση του ως ο πραγματικός καθοδηγητής του παράνομου μηχανισμού του ΚΚΕ, με την προϋπόθεση να μην οδηγηθεί στο απόσπασμα ο Μπελογιάννης.

Η ενέργειά του αυτή προκαλεί την αντίδραση της ζαχαριαδικής ηγεσίας, η οποία βρίσκει την ευκαιρία να τον συκοφαντήσει ως συνεργάτη της Ασφάλειας και των Αμερικανών. Λίγο αργότερα, τον Ιούλιο του 1952, συλλαμβάνεται κι αυτός. Θα εκτελεστεί τον Αύγουστο του 1954, επί συντηρητικής κυβέρνησης Παπάγου, ως κατάσκοπος, ενώ η ηγεσία του κόμματός του θα συνεχίσει να τον αποκηρύσσει καταγγέλλοντάς τον ως χαφιέ και προδότη που έχει... φυγαδευτεί στις ΗΠΑ! Το 1958, η 9η Ολομέλεια του ΚΚΕ θα αποφασίσει την αποκατάσταση της μνήμης του, ωστόσο το ηθικό- κομματικό- πολιτικό πρόβλημα

«Ν. Πλουμπίδης» παραμένει ακόμα άλυτο.

Ο φάκελός του στην Ασφάλεια δεν αποτεφρώθηκε και έχει πάχος 120 εκατοστά. Όμως δεν τον ανοίγουν.

Η συνέχεια στα ΝΕΑ του Σαββάτου 5 Δεκεμβρίου 2009

Απόψε που δικάζουν τον Πλουμπίδη οι λύκοι ΑΓΚΑΛΙΑ με τα ΣΚΥΛΙΑ

Το γραμμάτιο του Ιουλίου του 1965, ξεπληρώθηκε τον Νοέμβριο του 2009.