Υπάρχει πλέον ελπίς;

Ονειρευτήκαμε μέσα στη χούντα μια κοινωνία Δημοκρατίας, Ελευθερίας, Ισονομίας, Κοινωνικής Δικαιοσύνης… Τριαντατέσσερα χρόνια μετά τι έχουμε απ’ όλα αυτά;
Ένα κακέκτυπο Δημοκρατίας κοινοβουλευτικό μεν αλλά με ολιγαρχική ανακυκλιόμενη δομή εξουσίας συγκεκριμένων ομάδων. Όπου εναλλάσσονται πρόσωπα από τη μια πολιτικά άσχετα, ανεπάγγελτοι συγγενείς και κουμπάροι χωρίς ικανότητες χωρίς εμπειρίες και γνώσεις στη διαστρωμάτωση της κοινωνίας και των προβλημάτων της, χωρίς όρεξη και πρωτοβουλία, χωρίς ενδιαφέρον για τη χώρα μας και τους ανθρώπους της, χωρίς προβληματισμό και άγχος για το μέλλον αυτού του τόπου, και από την άλλη πρόσωπα και ομάδες που φέρνουν την εξουσία στα μέτρα τους, υπηρετώντας τα συμφέροντα παράκεντρων εξουσίας (Σ.Ε.Β. - Τραπεζών -Καρτέλ - Οικογενειών) ενίοτε και αντικρουόμενα, εξαντλούμενοι στα «εγώ» και την εδραίωση της όποιας εξουσίας κατάφεραν να υφαρπάξουν με την προβολή, τη στήριξη, την προπαγάνδα των Μ.Μ.Ε. και όχι μόνο, χωρίς να αναλαμβάνουν καμία απολύτως ευθύνη.
Ένα καθεστώς «μηχανισμό» της άρχουσας τάξης σχεδόν ρατσιστικό!! Aφού οι ληστές του δημοσίου χρήματος ατιμώρητοι - ελεύθεροι κατοικοεδρεύουν στις παρυφές αν όχι μέσα στα Υπουργεία, τους Δήμους, τις Νομαρχίες, τις Εφορίες, τις Πολεοδομίες, τα Νοσοκομεία, τα Δασαρχεία κλπ. ενώ τα παιδιά των φαναριών, των τσιγγάνικων καταυλισμών και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων χωρίς μέριμνα και σχολεία, χωρίς υποδομές και κοινωνική πρόνοια βυθισμένα στο περιθώριο και την ανεργία, αργοπεθαίνουν στην δίνη των ναρκωτικών που τη διακίνησή τους «δεν μπορεί» να σταματήσει το κράτος. Οι αστυνομικές διευθύνσεις δεν μπορούν να μάθουν που, πως, και ποιοι κάνουν τη διακίνηση παρ’ όλο που γίνεται οργανωμένα και συστηματικά. Το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης-Εσωτερικών- παραδίδει τους αστυνομικούς, ως «μπράβους-Φιλιπινέζες» των κρατούντων ή ροπαλοφόρους διώκτες φοιτητών-διαδηλωτών-εργαζομένων.
• Ασφαλώς και υπάρχουν παντού έντιμα πρόσωπα που όμως ως μειοψηφίες τίποτε δεν μπορούν να κάνουν εκτός από το να επιβεβαιώνουν τον κανόνα, παραχωρώντας ασυνείδητα άλλοθι στους υπεύθυνους της εθνικής κατρακύλας.
• Αγαπητοί φίλοι…της γενιάς του Πολυτεχνείου και όχι μόνο… είναι καιρός να αφήσουμε τις αναστολές, τις συγχύσεις, τις κόντρες, τους εγωισμούς, τη δυσπιστία, την αναμονή, την ηττοπάθεια, τις υπέρμετρες φιλοδοξίες και να αναζητήσουμε επειγόντως διέξοδο από κοινού με υπάρχουσες πολιτικές δυνάμεις - ομάδες - τάσεις - κινήσεις - ρεύματα - στελέχη κομμάτων. Να χτίσουμε ξανά ένα κίνημα από κάτω με αξιοκρατική δομή στελεχών και όργανα που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες τις κοινωνίας και να διαθέτουν πρόταση εξουσίας που να απεγκλωβίζει τις κοινωνικές δυνάμεις από τα αδιέξοδα και να δείχνει ξεκάθαρα νέους ορίζοντες στο λαό και τη χώρα. Να αναλύσουμε από την αρχή και σε βάθος την διαστρωμάτωση της ελληνικής κοινωνίας, να ξαναβρούμε τις παραγωγικές δυνάμεις-στρώματα -τομε
Το πλήρες κείμενο στο Μανιτάρι του Βουνού

Μέσα από τον νεκρό βράχο προβάλλει η ζωή: Το ολάνθιστο τσάϊ με τις ρίζες του βαθιά, και το ζωοδότη ήλιο να το λούζει με φως!

Εγώ πάντως προτιμώ να με θεωρεί ηλίθιο ο Πρετεντέρης!

Είσαι σίγουρος ότι αυτός είναι ο δικός μας;

Πως από το Ομπαμπα και το Ομαμα φτάνουμε στο Ομπαμα .....αλγεβρικά. Ομοίως και για το Ομπαρμπα.

Η δίκη της Χούντας. Όσα αρχίζουν ωραία τελειώνουν με πόνο.

Εν ονόματι των Ελλήνων

Για αυτούς που έβαλαν την λεφτεριά της χώρας πάνω από τις ζωές τους.

Εκτός ΝΔ ο Πέτρος Τατούλης. Δεν έφευγε μόνος του τόσο καιρό;

Επιστολή στον πρόεδρο της Βουλής Δημήτρη Σιούφα απέστειλε το μεσημέρι της Δευτέρας ο πρωθυπουργός Κ.Καραμανλής, με την οποία τον ενημερώνει ότι στο εξής ο βουλευτής Αρκαδίας Πέτρος Τατούλης είναι εκτός της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ.
Με τη διαγραφή του κ. Τατούλη το κυβερνών κόμμα μένει με 151 έδρες στη Βουλή.
Λίγο αργότερα η Ρηγίλλης ανακοίνωσε πως ο κ. Τατούλης τίθεται και εκτός κόμματος.
Η ανακοίνωση αναφέρει: Ο γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας Λευτέρης Ζαγορίτης, κατόπιν της απόφασης του πρωθυπουργού και προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κώστα Καραμανλή να τεθεί ο βουλευτής Αρκαδίας Πέτρος Τατούλης εκτός Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας, ανακοινώνει ότι βάσει του καταστατικού του κόμματος αίρονται αυτοδικαίως όλες οι κομματικές ιδιότητες που απέρρεαν από το αξίωμά του».
Η απόφαση ελήφθη μετά τη νέα συνέντευξη του κ. Τατούλη στην εφημερίδα Έθνος, τη Δευτέρα.
Ο γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος Λευτέρης Ζαγορίτης, εξερχόμενος του Μεγάρου Μαξίμου μετά από συνεργασία με τον πρωθυπουργό, ανέφερε πως ήταν μια ενέργεια που έρχεται να προστεθεί σε μια αλυσίδα κινήσεων εδώ και καιρό που δείχνουν ότι ο κ. Τατούλης έχει αποκοπεί από την παράταξη.
Δείτε το βίντεο
Λυπούμεθα, πρόσθεσε ο κ. Ζαγορίτης, γιατί γίνεται σε μια συγκυρία που η κυβέρνηση προσπαθεί να αντιμετωπίσει τη διεθνή οικονομική κρίση και να δώσει λύση στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες.
Στη συνέντευξή του ο Πέτρος Τατούλης αναφέρει: «Ο πρωθυπουργός είναι απόλυτα και πρωταρχικά υπεύθυνος για όλες τις κυβερνητικές επιλογές, πολιτικές και προσώπων. [...] Όσοι τώρα εμφανίζουν τον κ. πρωθυπουργό ως έρμαιο συμβουλατόρων και επίδοξων υπονομευτών, προφανώς δεν τον γνωρίζουν καθόλου καλά και ασφαλώς τον υποτιμούν. Έχει άποψη και γνώση από την πρώτη κιόλας στιγμή».
Δείτε το βίντεο
Ο Π.Τατούλης υπογραμμίζει ακόμη: «Αν ο πρωθυπουργός πιστεύει, ωστόσο, ότι είναι όμηρος, δεν έχει παρά να καταγγείλλει με ονοματεπώνυμο τους απαγωγείς του. Η παράταξη διαθέτει ακόμη θαρραλέες δυνάμεις που θα συνδράμουν στην απελευθέρωσή του. Πολιτικά μιλώ πάντα».
Σχόλιο Παπανδρέου
«Όσο δεν διαγράφονται τα προβλήματα θα διαγράφονται βουλευτές» σχολίασε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου για τη διαγραφή απο την ΚΟ της ΝΔ του βουλευτή Πέτρου Τατούλη.
Δηλώσεις Αντώναρου
Δείτε το βίντεο
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Ευάγγελος Αντώναρος δήλωσε πως η συγκεκριμένη συνέντευξη χαρακτηρίζεται από «οξύτητα και ακραίες εκφράσεις, σε ώρες κρίσιμες για τη χώρα, όπου το ζητούμενο για όλους μας στη ΝΔ είναι η ενότητα και η υπεύθυνη συμπεριφορά για την αντιμετώπιση των προβλημάτων».
Ο κ. Αντώναρος ερωτηθείς τη δύναμη των 151 βουλευτών της ΝΔ, ανέφερε ότι η κυβέρνηση αποφασίζει με την πλειοψηφία που έχει στη Βουλή να προχωρήσει σταθερά και αποφασιστικά προς όφελος όλων των ελλήνων το μεταρρυθμιστικό της έργο.
Κληθείς να σχολιάσει τη θέση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ ότι η κυβέρνηση έχει χάσει την εμπιστοσύνη του λαού, ο εκπρόσωπος απάντησε πως ο κ. Παπανδρέου όπως πάντα βιάζεται.
Newsroom ΔΟΛ

Ένα πολύ ισχυρό αίτημα αλλαγής πορείας.

Παγίωση της πρωτιάς του ΠΑΣΟΚ έναντι της ΝΔ με συνεχώς ανοδική τάση δείχνουν τρεις νέες δημοσκοπήσεις για το πολιτικό σκηνικό που έρχονται στο φως της δημοσιότητας. Από 0,4 έως και 3,7%, το υψηλότερο ποσοστό των τελευταίων ετών, το προβάδισμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αντιμέτωπη με πυρά για την οικονομική πολιτική η κυβέρνηση...
Καταλληλότερος για την πρωθυπουργία παραμένει ο Κώστας Καραμανλής, αλλά η διαφορά του από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Γιώργο Παπανδρέου υποχωρεί.
Στη δημοσκόπηση της Marc για το Έθνος της Κυριακής το προβάδισμα του ΠΑΣΟΚ είναι το μεγαλύτερο των τελευταίων ετών, αγγίζοντας τις 3,7 μονάδες. Το ΠΑΣΟΚ συγκεντρώνει ποσοστό 32,9% και η Νέα Δημοκρατία 29,7%.
Ο Συνασπισμός χάνει τα διψήφια ποσοστά του συγκεντρώνοντας 8,9%.
Το ΚΚΕ βρίσκεται στο 7,7% και ο ΛΑΟΣ στο 4,8%.
Η αξιωματική αντιπολίτευση προηγείται και στην παράσταση νίκης με 52,5% έναντι 36,1% της Νέας Δημοκρατίας.
Ο Κώστας Καραμανλής παραμένει καταλληλότερος για πρωθυπουργός, αλλά με μειωμένα ποσοστά, και ο Γιώργος Παπανδρέου παρουσιάζει διαρκή βελτίωση. Ο πρωθυπουργός λαμβάνει ποσοστό της τάξεως του 40,1% έναντι 37,7% για τον Γιώργο Παπανδρέου.
Το ΠΑΣΟΚ υπερέχει της Νέας Δημοκρατίας για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Η Νέα Δημοκρατία συγκεντρώνει 37,1% και το ΠΑΣΟΚ 43,3%.
Η δημοσκόπηση της MRB για τον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής δίνει στο ΠΑΣΟΚ ποσοστό 31,0%, στη Νέα Δημοκρατία 29,7%, στον Συνασπισμό 9,1%, ΚΚΕ 6,6% και ΛΑΟΣ 4%. Στην παράσταση νίκης, το ΠΑΣΟΚ έρχεται πρώτο με ποσοστό 43,8%, και η ΝΔ δεύτερη με 38,1%.
Σε αυτή τη δημοσκόπηση ο Κώστας Καραμανλής είναι καταλληλότερος και για πρωθυπουργός και για τη διαχείριση της οικονομικής κρίσης
Στη δημοσκόπηση της Rass για την εφημερίδα Παρόν η διαφορά είναι μικρότερη στο 0,4% -το ΠΑΣΟΚ συγκεντρώνει ποσοστό 31,6% και η Νέα Δημοκρατία 31,2%.
Και σε αυτή τη δημοσκόπηση ο Κ.Καραμανλής είναι καταλληλότερος και για πρωθυπουργός και για τη διαχείριση της οικονομικής κρίσης.
Στην παράσταση νίκης προηγείται το ΠΑΣΟΚ με 47% έναντι 41%.
Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ Γ.Παπακωνσταντίνου δήλωσε σχετικά με τις νέες δημοσκοπήσεις ότι «κάθε νέα μέτρηση που βλέπει το φως της δημοσιότητας επιβεβαιώνει αυτό που λίγο-πολύ όλοι μας βλέπουμε στην κοινωνία», προσθέτοντας ότι «υπάρχει μια πολύ μεγάλη απογοήτευση από την κυβέρνηση και υπάρχει ένα πολύ ισχυρό αίτημα αλλαγής πορείας».
Newsroom ΔΟΛ
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=955715&lngDtrID=244

Γεώργιος Παπανδρέου 18 Φεβ 1888 - 1 Νοεμ 1968

Το κόμμα του κέρδισε τις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου του 1963 με ποσοστό 42,04%. Έχοντας 138 έδρες, σχημάτισε κυβέρνηση μειοψηφίας με τη στήριξη της Ε.Δ.Α., που είχε 28 έδρες. Ωστόσο, ο Παπανδρέου επιθυμούσε αυτοδύναμη πλειοψηφία και έτσι υπέβαλε την παραίτηση της κυβέρνησης αμέσως μετά την εξασφάλιση ψήφου εμπιστοσύνης.
Στις εκλογές του Φεβρουαρίου 1964 η Ένωση Κέντρου κέρδισε με το 52,8% των ψήφων και 171 έδρες. Η προοδευτική πολιτική του, όπως και ο ευδιάκριτος ρόλος που έπαιζε ο γιος του Ανδρέας, ξεσήκωσαν την αντιπολίτευση των συντηρητικών κύκλων.
Ορισμένα από τα μέτρα που πήρε η κυβέρνησή του ήταν η αποφυλάκιση πολιτικών κρατουμένων, η ρύθμιση των αγροτικών χρεών και η καθιέρωση της δωρεάν παιδείας σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Προσπάθησε να ανακτήσει τον έλεγχο του στρατού και της αστυνομίας παραγκωνίζοντας τους ακροδεξιούς και τους παρακρατικούς, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Παράλληλα μείωσε τον ασφυκτικό έλεγχο του κράτους στις ιδέες και τα φρονήματα.

Κατηγορήθηκε από τους αντιπάλους του ότι τα μέτρα αυτά (τα οικονομικά) ήταν εφικτά λόγω της ανθηρής οικονομίας που είχε κληροδοτήσει η πρωθυπουργία Καραμανλή.
Από την άλλη η οκταετία Καραμανλή είχε μεν επιτύχει ανθηρά οικονομικά μεγέθη, το εισόδημα όμως των χαμηλότερων τάξεων είχε παραμείνει για χρόνια στάσιμο.

Πάντως, αν και φιλελεύθερων αντιλήψεων, ήταν σαφώς αντικομμουνιστής και μεταπολεμικά έδινε «διμέτωπο αγώνα» όπως ο ίδιος χαρακτηριστικά έλεγε κατά της Δεξιάς και κατά του Κομμουνισμού.
Ως Πρωθυπουργός συνέχισε πολλές από τις πρακτικές των προκατόχων του όσον αφορά την αντιμετώπιση του κομμουνισμού. Διατήρησε την απαγόρευση του ΚΚΕ.

Το Κυπριακό
Στην αρχή ως Υπουργός Εσωτερικών το 1950 αντιτάχθηκε στον κυπριακό αγώνα κατά των Βρετανών και υπέρ της ένωσης με την Ελλάδα.
Συγκεκριμένα στις 23 Ιουνίου 1950 σε συνάντησή του με τον δήμαρχο Λευκωσίας Θεμιστοκλή Δέρβη είπε: «η Ελλάς αναπνέει με δύο πνεύμονες, τον μεν αγγλικόν, τον δε αμερικανικόν, και δι' αυτό δεν ημπορεί να πάθει ασφυξίαν λόγω του Κυπριακού».
Στη συνέχεια όμως από τα έδρανα της αντιπολίτευσης άλλαξε πλεύση και απέρριψε στις Συνθήκες Ζυρίχης-Λονδίνου του 1959, με τις οποίες δημιουργήθηκε το κράτος της Κύπρου, επειδή προέβλεπαν ανεξαρτησία και όχι ένωση με την Ελλάδα.
Ως πρωθυπουργός το 1964 μετά από επεισόδια μεταξύ Τούρκων και Ελλήνων στο νησί έστειλε μια ελληνική μεραρχία για τη διατήρηση της τάξης. Ήρθε σε σύγκρουση όμως με τον Μακάριο, επειδή υποστήριξε το σχέδιο Άτσεσον, το οποίο στη μια εκδοχή του προέβλεπε τη διπλή ένωση, δηλ. ενός μέρους της Κύπρου με την Ελλάδα και ενός άλλου με την Τουρκία, κάτι που ο Μακάριος απέρριπτε κατηγορηματικά ως διχοτόμηση, και στην άλλη την ένωση με την Ελλάδα και εκμίσθωση της Καρπασίας στην Τουρκία με παράλληλη παραχώρηση και του Καστελλόριζου. Η δεύτερη εκδοχή απορρίφθηκε από το Μακάριο και στη συνέχεια και από την Τουρκία.

Σύγκρουση με τα ανάκτορα - Αποστασία - Χούντα
Κατά τη διακυβέρνησή του, προέκυψαν διαμάχες με τον νεαρό βασιλιά Κωνσταντίνο Β΄, ο οποίος ακολουθούσε την παραδοσιακή πολιτική του Παλατιού και αναμιγνυόταν ενεργά στις υποθέσεις του στρατεύματος.
Η διαφωνία τους κορυφώθηκε το καλοκαίρι του 1965 και ο Παπανδρέου εξαναγκάστηκε σε παραίτηση στις 15 Ιουλίου 1965 λόγω της άρνησης του βασιλιά να του επιτρέψει να αναλάβει την ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Αυτή υπήρξε η αρχή μιας περιόδου πολιτικής ανωμαλίας που συνεχίστηκε τα επόμενα χρόνια οδηγώντας τελικά στο πραξικόπημα της 21 Απριλίου 1967.
Ο Κωνσταντίνος διόρισε πρωθυπουργό τον Γεώργιο Αθανασιάδη-Νόβα με υπουργούς βουλευτές της Ένωσης Κέντρου που αποστάτησαν. Η νέα κυβέρνηση όμως δεν είχε πλειοψηφία στην Βουλή, οπότε σχηματίστηκε άλλη κυβέρνηση υπό τον Ηλία Τσιριμώκο.
Αυτή η κυβέρνηση αλλά και οι επόμενες δεν είχαν την εμπιστοσύνη της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και, γι' αυτό, ήταν ασταθείς, ενώ ο Παπανδρέου είχε κηρύξει τον δεύτερο "ανένδοτο" αγώνα.
Το 1967, και ενώ είχαν προκηρυχθεί εκλογές για τις 28 Μαΐου, στις 21 Απριλίου αξιωματικοί του στρατού υπό την ηγεσία του συνταγματάρχη Γεωργίου Παπαδόπουλου κατέλαβαν την εξουσία με πραξικόπημα και καθ' υπόδειξή τους την πρωθυπουργία ανέλαβε ο Κωνσταντίνος Κόλλιας.
Η επταετής περίοδος που ακολούθησε έγινε γνωστή ως η δικτατορία της Χούντας των Συνταγματαρχών.
Ο Γ. Παπανδρέου τέθηκε σε περιορισμό στο σπίτι του στο Καστρί όπου και πέθανε το 1968. Η κηδεία του από τη Μητρόπολη της Αθήνας αποτέλεσε ορόσημο στον αντιχουντικό αγώνα, καθώς συγκέντρωσε πολύ κόσμο και έγινε αφορμή για την πρώτη μαζική λαϊκή διαμαρτυρία κατά της δικτατορίας.
Πηγή: Βικιπαίδεια



Από τον τελευταίο ιστορικό λόγο στην πλατεία Κλαυθμώνος

Ο Φράνκο εναντίον της Πορτογαλίας του Ντε Καρβάλιο της επανάστασης των γαρύφαλων.

Η Ισπανία ήταν έτοιμη κατά τους τελευταίους μήνες της διακυβέρνησής της από τον δικτάτορα Φρανθίσκο Φράνκο να κηρύξει πόλεμο στην Πορτογαλία στο όνομα του αγώνα κατά του κομμουνισμού, αποκαλύπτει τη Δευτέρα η εφημερίδα El Pais επικαλούμενη αμερικανικό έγγραφο.
Ο τελευταίος πρωθυπουργός υπό τη δικτατορία του Φράνκο (1939-1975) Κάρλος Αρίας Ναβάρο διαβεβαίωνε το Μάρτιο του 1975 ότι «η Ισπανία είναι διατεθειμένη να εξαπολύσει αντικομμουνιστικό αγώνα» κατά της Πορτογαλίας «μόνον αν είναι απαραίτητο» μετά την Επανάσταση των Γαρυφάλλων το 1974, με την οποία δόθηκε τέλος στην απολυταρχική διακυβέρνηση της χώρας από τον Μαρσέλο Καετάνο.
Ο Ρόμπερτ Ίνγκερσολ, που ήταν τότε υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, αναφέρεται σε μία ιδιωτική συνάντηση που είχε με τον Αρίας Ναβάρο στην Ιερουσαλήμ σε διπλωματικό τηλεγράφημα που είχε στείλει στον υπουργό Εξωτερικών Χένρι Κίσινγκερ.
Η El Pais γράφει ότι απέκτησε πρόσβαση στο τηλεγράφημα αυτό.
«Η Πορτογαλία συνιστά σοβαρή απειλή για την Ισπανία, όχι μόνο λόγω των εξελίξεων στην [εσωτερική της] κατάστασης, αλλά και λόγω της εξωτερικής στήριξης που θα μπορούσε να εξασφαλίσει και η οποία θα ήταν εχθρική προς την Ισπανία» σημειώνει ο Ίνγκερσον στο τηλεγράφημα που απέστειλε στον Κίσινγκερ έπειτα από τις συνομιλίες που είχε με τον Ναβάρο.
Ο Αμερικανός διπλωμάτης σχολιάζει εξάλλου ότι ο Ναβάρο του φάνηκε «πολύ ανήσυχος» για την κατάσταση στην Πορτογαλία, καθώς ο διάδοχος του Καετάνο στην προεδρία της Πορτογαλίας Αντόνιο ντε Σπινόλα είχε μόλις παραιτηθεί από την εξουσία και η αριστερά κέρδιζε έδαφος στη χώρα.
Η Ισπανία «είναι μία χώρα ισχυρή και ευημερούσα, η οποία δεν θέλει να ζητήσει βοήθεια, αλλά ελπίζει στη συνεργασία και στην κατανόηση των φίλων της» όσον αφορά θέματα συμφέροντος και ιδεολογίας στην περίπτωση σύγκρουσης με την Πορτογαλία, σημείωνε επίσης ο Αμερικανός διπλωμάτης στο τηλεφράγημά του.
Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ/Γαλλικό/Γερμανικό

Η επανάσταση με τα γαρούφαλλα στα όπλα

Για όλους ένα καλό και 1,5 κακό λόγο ο Λ. Κύρκος, αλλά για την κ. Αλέκα καταπέλτης.

«Μεγάλη αριστερά χωρίς να έχει μέσα της και το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να υπάρξει. Πρέπει να βρούμε τους όρους της συνεργασίας με επίπονη δουλειά γύρω από ένα τραπέζι. Πρέπει επειγόντως να καθορίσουμε μια τέτοια διαδικασία» προτείνει ο Λ. Κύρκος.
Ο Λ. Κύρκος δεν αρνείται να μιλήσει για τους πολιτικούς αρχηγούς: Χαρακτηρίζει τον Κ. Καραμανλή «άνθρωπο καλών προθέσεων, τις οποίες δεν μπόρεσε να υλοποιήσει γιατί βρέθηκε μέσα στη στρούγκα του κομματικού μηχανισμού, τον οποίο δεν κατάφερε να ελέγξει».
Για τον Γ. Παπανδρέου επισημαίνει ότι «είναι από τους πιο ευγενικούς πολιτικούς» και πως «έχει απομακρυνθεί από το μοντέλο του πατέρα του και γιατί δεν έχει τα κατάλληλα προσόντα κι επειδή το μοντέλο αυτό είναι έξω από την ψυχολογία του».
Οσο για την Αλέκα Παπαρήγα; Τη χαρακτηρίζει «ξεπερασμένο δεινόσαυρο, που την απωθεί βαθιά η ιδέα ότι ο σοσιαλισμός συνδέεται με τη δημοκρατία» και θεωρεί το ΚΚΕ «το πιο καθυστερημένο κομμάτι του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος».
Πριν από 15 χρόνια αρκετοί προέβλεπαν το τέλος της Ιστορίας, σήμερα μιλάμε πλέον για το τέλος του (νεο)φιλελευθερισμού;
Το τέλος της Ιστορίας που προέβλεπαν κάποιοι θεωρητικοί υπηρέτες του καπιταλισμού δεν ήρθε. Ο καπιταλισμός έχει αποδείξει την ικανότητά του να ανανεώνετα, μέχρι να πέσει, αλλά δεν ήρθε η στιγμή, το λαϊκό κίνημα δεν έφτασε σε σημείο να τον ξετινάξει.
Ομως δύει το άστρο του νεοφιλελευθερισμού που επιχείρησε με μέτρα που πληρώθηκαν ακριβά από τους εργαζόμενους όλου του κόσμου, να ανανεώσει τα περιθώρια του καπιταλισμού και πέτυχε να βυθίσει την οικονομία στο χάος.
Οι καταστροφές για την πραγματική οικονομία είναι ήδη τεράστιες, οι ίδιοι οι εμπνευστές του λένε ότι «δεν καταλάβαμε», «δεν πήραμε μέτρα έγκαιρα».
Και όταν αποφάσισαν να δράσουν ήταν αργά.
Η σοσιαλδημοκρατία μπορεί να αντεπιτεθεί;
Εχθρός, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι η οικονομία της αγοράς, αλλά η κακοήθης εξέλιξή της, τα μονοπώλια. Και επιτρέψτε μου να πω ότι δεν υπάρχουν μάγοι «στιλ» Μπράουν και Σαρκοζί, νομίζω ότι η κατάσταση έχει πλέον ξεφύγει. Η σοσιαλδημοκρατία μπορεί μόνο κάτω από την πίεση φωτισμένων ηγετών της και ενός ισχυρού μαζικού κινήματος να αντεπιτεθεί και να πάρει θέση σε ένα ευρύ αντικαπιταλιστικό κίνημα με ριζοσπαστικούς στόχους. Εκεί να συναντηθεί με το κόμμα της ευρωπαϊκής αριστεράς, όπου ανήκει και ο Συνασπισμός. Ο οποίος δημοσκοπικά καταγράφει υψηλές επιδόσεις.
Πώς, όμως, μπορεί να τις κεφαλαιοποιήσει;
Με μια ευρύτατη πολιτική δημοκρατικής συσπείρωσης και την ενεργητική του υποστήριξη στους αγώνες των πολιτών για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της καθημερινότητας. Βεβαίως, σε αυτό τον βοηθάει η απαξία των δύο μεγάλων κομμάτων, η αδυναμία τους να προσφέρουν λύσεις που να πείθουν. Είναι ίσως μια μεγάλη ευκαιρία για την αριστερά να πάρει μια μεγάλη πρωτοβουλία, όπως να προκαλέσει ένα διάλογο ανάμεσα στις δυνάμεις της αντιπολίτευσης. Φοβάται, όμως, να μπει σε ένα παιχνίδι εξουσίας. Αλλά όταν κάνεις πολιτική με φοβικά συναισθήματα, αυτό δεν οδηγεί πουθενά. Οπως λένε και οι εγγλέζοι αν θέλεις να ελέγξεις την πουτίγκα πρέπει να τη δοκιμάσεις. Ομως ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά για αριστερή διακυβέρνηση...
- Δεν είναι ακόμα κατανοητό ποια θα είναι αυτή η νέα αριστερή διακυβέρνηση. Κατά τη γνώμη μου, είναι ένα σύνθημα για εκλογική κατανάλωση, για μια αίσθηση αισιοδοξίας και προσδοκίας, χωρίς να είναι αγκυστρωμένη στη ελληνική κοινωνία. Με ποιους θα γίνει αυτή, από τη στιγμή που οι εμπνευστές της αποκρούουν το ΠΑΣΟΚ;
Δεν υπάρχει δημοκρατική προοπτική αν τα δύο ρεύματα του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ δεν ανταμώσουν για να δημιουργήσουν τη μεγάλη κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία. Μεγάλη αριστερά χωρίς να έχει μέσα της το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να υπάρξει. Χρειάζεται κάποια στιγμή να γίνει ώριμη ανάλυση για το τι είναι το ΠΑΣΟΚ από την άποψη των μαζών.
* Από την άλλη πλευρά όμως και το ΠΑΣΟΚ τα «μασάει», προτάσσει την αυτοδυναμία.
- Ο διάλογος θέλει μια μακρά περίοδο επώασης. Οταν δεν έχεις λύσει μέσα σου το «τι θέλω», δεν πας στο διάλογο. Και γίνονται αυτά τα κωμικά πράγματα που βλέπουμε. Ο Αλαβάνος δεν μπορεί να πάει στο σπίτι του Παπανδρέου και να πει «θέλω να συζητήσουμε» ή άλλα στελέχη να συναντηθούν και να πιουν ένα καφέ. Ο φόβος ότι «κάποιος θα μας δει και θα δώσει τις δικές του διαστάσεις στη συνάντηση» είναι αυτός που αναστέλλει την προσπάθεια. Αλλά έτσι δεν υπάρχει προοπτική. Πρέπει να βρούμε τους όρους της συνεργασίας ύστερα από επίπονη δουλειά γύρω από ένα τραπέζι. Πρέπει επειγόντως να καθορίσουμε μια τέτοια διαδικασία.
* Πώς βλέπετε το δίδυμο Αλαβάνου - Τσίπρα;
Δεν είναι τυχαίο ότι η άνοδος των ποσοστών σημειώνεται αρχικά με πρωτοβουλίες του Αλαβάνου, οι οποίες αιφνιδίασαν την κοινωνία, ύστερα με την ευμενή κοινωνική αποδοχή του Τσίπρα. Δημιουργήθηκε ένα σοκ, μια δυναμική, αλλά αρκεί αυτό; Ερχεται μια στιγμή που η κοινωνία ζητάει περισσότερα πράγματα, αναλύσεις και επεξεργασίες πειστικές, δεν αρκείται σε ρητορείες ή αιφνιδιασμούς. Υπάρχουν πραγματικά προβλήματα και εκεί θα κριθούμε.
* Ο πρωθυπουργός είναι εγκλωβισμένος σε σκάνδαλα, εξεταστική επιτροπή...
- Επιτρέψτε μου να πω ότι ο πρωθυπουργός μού είναι συμπαθής, τον είχα γνωρίσει στη Θεσσαλονίκη. Είναι άνθρωπος καλών προθέσεων, τις οποίες δεν μπόρεσε να υλοποιήσει γιατί βρέθηκε μέσα στη στρούγκα του κομματικού μηχανισμού, τον οποίο δεν κατάφερε να ελέγξει. Δεν ήταν ελεύθερος να εφαρμόσει την πολιτική του, της κεντροδεξιάς.
* Αρα, εκλογές σύντομα;
- Πρέπει να βγούμε το ταχύτερο δυνατό από την πολιτική κρίση και η ευθύνη πέφτει κυρίως στον πρωθυπουργό. Οι εκλογές θα ήταν η ορθότερη δημοκρατική λύση, αν και δεν έχω πεισθεί, στις σημερινές συνθήκες οικονομικής κρίσης και με δεδομένη τη συντηρητική στροφή της κοινωνίας, ότι η Ν.Δ. θα τις χάσει.
* Δηλαδή, το ΠΑΣΟΚ δεν πείθει;
- Ο Γιώργος είναι ίσως από τους πιο ευγενικούς πολιτικούς άνδρες, μετριοπαθής, έχει απομακρυνθεί από το μοντέλο ηγέτη του πατέρα του, και γιατί δεν έχει τα προσόντα αλλά και γιατί ένας τέτοιος ρόλος είναι έξω από την ψυχολογία του. Είναι άνθρωπος του διαλόγου, της αναζήτησης, δημοκρατικός, αλλά τα πράγματα πολλές φορές είναι διαφορετικά. Αυτό έχει να κάνει με το ΠΑΣΟΚ, ένα πεδίο φοβερών εσωτερικών ανταγωνισμών τους οποίους δεν μπόρεσε να ελέγξει. Είμαι βέβαιος ότι κάποια στελέχη τα απωθεί και η αναφορά του ονόματός του.
* Σας εξέπληξε η στάση του ΚΚΕ, που προβαίνει σε πλήρη αποκατάσταση της σταλινικής περιόδου;
- Οι άνθρωποι ήταν πάντα Σταλινικοί, ήταν το πιο καθυστερημένο κομμάτι του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος και αυτό διέσπασε τη συνεργασία του αρχικού συνασπισμού. Υπήρχε μια αφοσίωση στο πρόσωπο του Στάλιν, αφού η ιστορία της ΕΣΣΔ γράφηκε επί των ημερών του. Το ΚΚΕ είναι νομενκλατούρα, διαβρωμένη από τις ιδέες του Στάλιν και φοβάται ότι οποιαδήποτε απόκλιση θα μπορούσε να οδηγήσει σε κατάρρευση του Περισσού.
* Πιθανή διαδοχή της Αλέκας Παπαρήγα θα άλλαζε κάτι στον Περισσό;
- Η Αλέκα είναι ένας ξεπερασμένος δεινόσαυρος, δεν έχει καμιά αίσθηση της εποχής μας, την απωθεί βαθιά η ιδέα ότι ο σοσιαλισμός συνδέεται με τη δημοκρατία. Το μοντέλο της είναι το μοντέλο ενός αυταρχικού σοσιαλισμού.
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 02/11/2008